column

Scout24 | Bedrijvenhandelaars doen geen koopjes meer

Nieuwsmanager Tech & Media

De rekenmeester, het echte verhaal achter de cijfers.

Private-equityfondsen toonden zich de voorbije jaren gretige bedrijvenkopers. Hun recept is bekend: ze kopen bedrijven op, herstructureren en stroomlijnen ze, doen overnames, timmeren aan de groei en verkopen ze na enkele jaren weer door, tegen een hogere prijs.

De lage rente was de smeerolie in dat mechaniekje. De fondsen konden spotgoedkoop veel geld lenen en hadden geen probleem om die leningen af te betalen met een deel van de winst van het overgenomen bedrijf. Een klassieke schuldenhefboom waarmee de ‘bedrijvenhandelaars’ het rendement op de eigen middelen fors opkrikten.

Advertentie

Maar er begint misschien zand te komen in het raderwerkje. Kijken we even naar het overnamebod van de investeringsgroepen Blackstone en Hellman & Friedman op Scout24, een beursgenoteerde Duitse uitbater van online marktplaatsen zoals de autosite Autoscout24.be. Nadat hun eerste bod van 43,50 euro per aandeel was afgewezen, trokken de fondsen gisteren hun biedprijs op naar 46 euro. Maar op de beurs ging de koers daar nog iets boven omdat veel beleggers hopen dat er een hoger bod komt - mogelijk van een mediabedrijf zoals het Duitse Axel Springer of het Noorse Schibsted.

Als Blackstone en Hellman & Friedman de buit alsnog binnenhalen, betalen ze minstens 17 keer de verwachte brutobedrijfswinst (ebitda) voor dit jaar. Sectorgenoten zoals het Britse Auto Trader worden op de beurs lichtjes goedkoper gewaardeerd, zodat je niet van een koopje kunt spreken.

Bovendien zijn ook de randvoorwaarden van de deal ongewoon: de fondsen zeggen al tevreden te zijn met de helft plus één van de aandelen, terwijl een private-equity-investeerder meestal geen minderheidsaandeelhouders naast zich duldt. Dat betekent ook dat het aandeel wellicht op de beurs blijft noteren, met alle kosten en verplichtingen van dien. En dat de banken maar een beperkt deel van de aankoopprijs zullen willen lenen.

Kortom, de twee private-equityspelers lijken vrede te nemen met een deal waarvoor ze in ‘normale’ omstandigheden zouden bedanken. Waarom? Misschien omdat ze er rotsvast van overtuigd zijn dat ze de komende vijf à zeven jaar - de typische investeringsperiode voor private equity - zoveel waarde uit Scout24 zullen kunnen halen dat het die prijs waard is. De andere mogelijkheid is dat er simpelweg te veel geld op te weinig deals aan het jagen is, en dat de private-equityfondsen steeds meer risico’s moeten nemen in hun zoektocht naar rendement.

Advertentie
Gesponsorde inhoud