's Keizers kok

De feiten zijn onweerlegbaar, maar jammer genoeg zijn veel mensen niet bij machte feiten te onderkennen, net zo min als ze teksten correct kunnen lezen of evidente waarheden aanvaarden. In de vakliteratuur staat dat gebrek bekend als het Devisch-syndroom, met een eenvoudige test al kort na de conceptie te detecteren en bij voorkeur te aborteren.

Het is toch niet moeilijk: onder leiding van Steve Stevaert haalde de sp.a in 2003 liefst 25 procent van de stemmen, alleen Karel Van Miert deed ooit beter. Eén enkele verkiezing later, in 2007 onder leiding van Vande Lanotte, kreeg ze een megadreun en zakte weg tot 16 procent. Voor de goede orde: dat is geen verlies van 9 procent, maar van 36 procent. Meer dan 300 medewerkers moesten worden ontslagen, een sociaal bloedbad dat zelfs in de rauwste kapitalistische ondernemingen zelden wordt aangericht. Wat voor duiding moet daar nog bij verstrekt worden?

Daarna maakte Vande Lanotte zonder ook maar iemand te consulteren zijn dienstmaagd Caroline Gennez voorzitster, en bleef achter en voor de schermen de bakens uitzetten en de lakens uitdelen. Immense hoeveelheden belastinggeld werden al die tijd weggesluisd naar zijn stad, zijn station, zijn haven, zijn vismijn en zijn basketbalclub. Zijn eigengereide beslissingen in tal van dossiers en het oneigenlijke gebruik van staatsgeld voor stadsbelangen hebben de belastingbetaler minstens 4 miljard euro gekost. Daarnaast was hij de Vlaamse meester van het PS-systeem: het parachuteren van politieke mouwvegers op de meest lucratieve stoelen van overheidsbedrijven, met zijn kabinetschef Jannie Haek als stuitendste voorbeeld.

Toen Baby Back de partij weer op het juiste ideologische spoor dreigde te leiden en de neergang stopte door bij de verkiezingen in 2014 evenveel zetels te behalen als Gennez in 2010, organiseerde Vande Lanotte met een paar goed gemikte mediatelefoontjes de laffe moord op deze hard werkende voorzitter en plaatste zijn eigen huislakei Push Back John, tevens de echtgenoot van zijn vroegere woordvoerster, in de voorzittersstoel. Om de talloze communicatieve en andere blunders van die knaap op te lijsten is deze rubriek te kort. Terwijl Baby Back ervoor pleitte om de band met de PS te verbreken, hield Push Back zijn eerste persconferentie schouder aan schouder met Elio Di Rupo om de goede samenwerking tussen de sp.a en de PS te onderstrepen. Die beelden zijn nu een beetje pijnlijk.

Het resultaat van het regime van de keizer van Oostende bleek uit de jongste peiling: de kiesdrempel loert gemeen grijnzend om de hoek. In vergelijking met het resultaat onder Baby Back verliest de partij alweer 33 procent. Nog een paar kiezers die het licht zien en overlopen naar de PVDA van Raoul Castro, en de sp.a wordt de kleinste partij van Vlaanderen. En nóg zijn er mensen die weigeren oorzaak en gevolg met elkaar te verbinden. Het ligt aan deze of het ligt aan gene, het is dit of het is dat, het is godbetert de PS... Welnee! Het is Vande Lanotte. Uw Kaaiman schrijft het al vijftien jaar.

Een goed gemeende tip aan Push Back John: organiseer ne keer een ideologisch congres jong, dat kan soms helpen.