Election May

Trees May, die net als Max Verstappen zelfs in een haarspeldbocht nog Donald Trump en Siegfried Bracke buitenom zou durven te passeren, was eerst tegen vervroegde verkiezingen en dan voor. Zoals ze eerder tegen de brexit was en nu niet alleen voor, maar zelfs voor een harde. Die kan ze krijgen, want die mee schijnt te vergeten dat het Europese onderhandelingsteam onder leiding staat van Didier Seeuws en Guy Verhofstadt. Naar men fluistert zou ook een Fransman meedoen. Dat worden invoerheffingen waarvan de Britse bedrijven niet goed zullen zijn.

Hoe meer ze zich in de Europese Unie verontwaardigd tonen over het protectionisme van achterlijke staten als de VS en het VK, des te meer beperkingen ze zelf willen opleggen. En de Amerikanen gaan extra afzien nu hun president het Akkoord van Parijs heeft opgezegd. Dat heeft hij eigenlijk niet gedaan, hij wil het heronderhandelen, net als Marie-Christine Marghem, maar laten we ons niet verliezen in details. Kathleen Van Brempt hield haar hoofd nog schever dan anders, het lag niet meer horizontaal maar bungelde driekwart omlaag, toen ze het in ‘De afspraak op vrijdag’ aankondigde: een extra invoertaks op alle producten die in Amerika door een vervuilende fabriek worden gefabriceerd.

En toen vroeg Geert Noels, columnist van De Tijd en derhalve naast verstandig ook geestig, om één zo’n product dat wij invoeren te noemen. Dat kon ze niet! Wie, die het niet zelf gezien heeft, gelooft zoiets? ‘Ja, er zijn er zo veel’, probeerde ze nog met haar hese stem, maar de tijd dat columnisten van De Tijd zich door een zwoele stem van de wijs lieten brengen, is lang voorbij. ‘Wel, noem mij er dan één’, drong Noels zegezeker aan. Niets.

Het is een dodelijke discussietruc en dus heeft meester-debater Bart De Wever hem uiteraard al voorgedaan. Tot scha en schande van Karel Verhoeven, de goedegedachtegoeroe van De Standaard, het columnistenkerkhof in Groot-Bijgaarden waar ook onze leider een zerk heeft. Verhoeven beweerde dat De Wever met zijn kritiek op de islam een gevaarlijke polarisering in de hand werkte. Waarna de beschuldigde grijnzend achteroverleunde en de aanklager tot drie keer toe uitdaagde één enkel voorbeeld te geven waarbij hij kritiek zou hebben gegeven op ‘de’ islam. Het gehakkel en gestuntel van de goeroe... pijnlijk.

Hetzelfde kneepje was ook voor het imago en de dossierkennis van Kathleen Van Brempt ontluisterend. Waarna Noels droogweg opmerkte dat 95 procent van alle Chinese exportproducten uit vervuilende fabrieken komt, waar ze dan nog misbruik maken van onderbetaalde werknemers en van kinderarbeid. Vond een socialiste, zij het een die 12.000 euro per maand opstrijkt, dat beter? Mond vol tanden, kopke eraf gevallen.