Château Joenk

Wat Guy Verhofstadt allemaal uit zijn nek slaat, is voer voor psychiaters. Is dat altijd geweest trouwens. Zijn speech op Maidan mag als verplichte leerstof in de studiegids van de faculteit psychologie worden ingeschreven. En zijn laffe vlucht zodra de eerste kogel door de lucht floot in het recordboek van de Internationale Atletiekfederatie. Alleen de Russen waren nog sneller, bij het bezetten van de Krim.

De verovering van de marinebasis in Sebastopol. Overtrof de inname van het fort van Eben-Emael, door Belgische officieren oninneembaar genoemd en door het Duitse leger in zes minuten tijd ingenomen. Patriotten houden vol: in zeven.

Het is negen uur ’s ochtends. In een brede straat aan de voorkant van de kazerne duwen drie oudere etnische Russen de poort open. Een jongere etnische Rus, goed in gymnastiek, klimt in een twintig meter hoge vlaggenmast, haakt de Oekraïense vlag los en vervangt ze door een Russische. Daarna glijdt hij sierlijk weer naar beneden.

Het is vijf over negen ’s ochtends. In een smal steegje aan de achterkant van de kazerne draait voorzichtig een piepend achterdeurtje open en één na één verlaten de Oekraïense militairen met pak en zak het gebouw.

We kunnen die Verhofstadt zijn apekool niet horen aanprijzen zonder te denken aan de wijnoogst van vorig jaar.

Karel De Gucht op zijn domein in Toscane: achttienduizend flessen. En als je de afval die ze in de rosé draaien erbij telt: twintigduizend. Superieure wijn van de Sangiovesedruif. Groothandelsprijs voor één fles: tachtig euro. Allemaal verkocht, aan de toprestaurants in België, Frankrijk en Italië.

Nu de oogst van Guy Verhofstadt op zijn domein in Umbrië: vier flessen. Château Urinoir. Eén hebben ze als test in de drinkbak van een varkenskwekerij uitgegoten, maar geen zwijn heeft ervan willen drinken. De andere drie staan troosteloos op een vermolmde houten plank in de stalling van Verhofstadts fattoria.

Hij heeft zijn wijngaard verkeerd aangeplant! Dat hebben wij vijf jaar geleden al geschreven, volgens het Joenk onzin, maar alweer is bewezen dat wat in de geschriften van Kaaiman op het eerste gezicht onzin lijkt, dat op het tweede niet meer is. En omgekeerd. Een vinoloog die uit nieuwsgierigheid eens bij de ex-premier was gaan rondneuzen, had ons getipt dat die wijngaard op de verkeerde helling lag, op de verkeerde hoogte, aan de verkeerde kant van het huis, en naar de verkeerde windstreek gericht. ‘Vier kilo, maar dan alleen voor in druivensuiker’, schatte de kenner.

Als het Joenk voor één keer wel naar goede raad wil luisteren: verkoop die drie resterende flessen aan uw vrienden in Oekraïne. Als Molotovcocktail zijn ze misschien nog bruikbaar.