Nergens zonder weg in Brussel

BRUSSEL. In de jaren 1980 drongen zonnebankcentra steeds meer het straatbeeld binnen. Ook in ons dorp. Daarom niet als winkel, maar wel op de in zomer en winter altijd even gebronzeerde huid van Sophie, Caroline en Catherine. Sommigen kochten er zelfs eentje voor thuis. Wat, gezien hun kleur, allicht goedkoper was dan elke week te betalen in een solarium.

Is het maar een indruk dat het minder gedaan wordt dan vroeger? Of zijn ze beter afgesteld en ziet het zonnebankbruin er vandaag natuurlijker uit dan toen? Het aantal tussentijdse zonnevakanties is zeker toegenomen, dus een winterkleurtje kan net zo goed in Calpe opgedaan zijn. Het zijn verwarrende tijden.

In vroegere tijden moeten ook hier mensen genoten hebben van wat extra zon, warmte en licht tijdens de winter. Tijden die voorbij zijn. Wat rest zijn de letters op de vitrine en goede herinneringen. Wat er fout liep, is onduidelijk. Misschien bleven klanten weg. Misschien was men het beu. Of was de elektriciteitsrekening te hoog? Te laat gedacht aan zonnepanelen.