Weg met ecologische flipflops!
Waarom word ik aangespoord om mijn slippers, die allemaal van prima kwaliteit en in prima staat zijn, als oud en vies te beschouwen?
Wat gooien we met plezier in de prullenmand? Waar moeten we dringend van af? Onze opiniemakers ontdoen zich deze zomer van wat hen ergert of overbodig lijkt. Soms ernstig, soms niet, maar altijd oprecht.
Op het gelijkvloers van een ouderwets woonblok uit de jaren 70 was in mijn jeugd De Tingel gevestigd, een natuurwinkel met een tegelvloer in een ruitjespatroon met twee onbestemde tinten bruin en uit stevig hout vervaardigde rekken. De geur in de winkel leek me een mengeling van kruiden die je alleen kon vinden in boeken van heksen en magische genezeressen. Nog altijd ben ik blij als een kind als ik nog eens zo’n ongerepte natuurwinkel binnenwandel waar de nadruk niet ligt op meer kopen, maar op traag en duurzaam.
Mijn ouders waren geen ecologisten in de betekenis van vandaag. Wel waren ze bewust bezig met duurzame voeding. Brood kwam van de ambachtelijke biobakker, vegetarische paté van Tartex. Lijnzaad en de Japanse smaakmaker gomasio, een mengeling van sesamzaden en ongeraffineerd zeezout, stonden bij ons op de ontbijttafel. Niets dat nog hersteld kon worden, werd vervangen en een likje verf friste menig meubel op. Die levensstijl heb ik overgenomen.
Nu eco hip is geworden, hebben de marketing en de branding een metamorfose ondergaan. De stoffige dames en heren achter de toog hebben plaatsgemaakt voor jonge frisse hipsters in socialemedia-advertenties. Mijn Instagram-feed wordt - het algoritme doet goed zijn werk - overspoeld met milieuvriendelijke spullen. Alles is eco geworden. Van shampoos tot zeep en poetsproducten, schotelvodden, herbruikbare watjes, oorstokjes en rietjes, sneakers, wc-papier en de jongste trend: flipflops.
Niet 'koop nog meer' moet de boodschap zijn, wel 'ga duurzaam om met wat je hebt'.
En wat vertelt die ecomarketing me? Weg met mijn milieuvervuilende flipflops! De commercials die ik op Instagram voorgeschoteld krijg, tonen letterlijk tientallen vuile slippers die in een vuilnisbak vallen, met, om het vieze effect te benadrukken, een grijze filter erbovenop. Vervolgens gaat dat over in een vrolijk zomers beeld van flipflops in snoepkleurtjes, die gepresenteerd worden tegen een helderblauwe hemel.
Uiteraard is het verstandig een milieuvriendelijk alternatief aan te schaffen als goederen aan vervanging toe zijn. Maar waarom word ik aangespoord om mijn slippers, die allemaal van prima kwaliteit en in prima staat zijn, als oud en vies te beschouwen? Waarom moet ik ze weggooien, om er vervolgens nieuwe te kopen? De oude opgebruiken is veel ecologischer en beter voor het milieu.
Niet 'koop nog meer' moet de boodschap zijn, wel 'ga duurzaam om met wat je hebt'. Pas als iets stuk is, vervang je het door iets ecofriendly. Niet mijn slippers, maar dat hele ecokapitalisme en de verschrikkelijke bijbehorende branding mogen daarom in de prullenmand.
Meest gelezen
- 1 Ghelamco-eigenaar Paul Gheysens verkoopt duurste penthouse van België
- 2 Vlamingen met buitenlands vastgoed verliezen voordeel bij aankoop gezinswoning
- 3 Vlaamse regering bikkelt over vermogenstoets voor renovatiepremies
- 4 Van 365-yoghurt tot Cara Pils: huismerken als geheim wapen van de supermarkten
- 5 Trump wil nu bondgenote Pam Bondi op Justitie