Like it or leave it

Facebook . Laten we eerst de cijfers eens uit de weg nemen. Want die doen duizelen. Hét sociale netwerk telt nu 1,65 miljard gebruikers, 210 miljoen ofte het equivalent van een hele Braziliaanse bevolking meer dan vorig jaar. 5,2 miljard dollar aan advertentie-inkomsten, 57 procent meer.

De gemiddelde Facebookpagina is goed voor 3,32 dollar inkomsten per kwartaal, een derde meer dan de 2,50 dollar begin 2015. Nettowinst? Maal drie naar 1,51 miljard dollar. Mobiele advertenties: 82 procent van de inkomsten. En zeggen dat beleggers bij de beursgang in 2012 - toen krek hetzelfde percentage inkomsten uit het ouderwetse computerscherm vloeiden - twijfelden of Facebook wel een valabele mobiele strategie had.

Die twijfel had niet gehoefd. Want Facebook dat is Mark Zuckerberg. En aan een man die Facebook in twaalf jaar tijd uitbouwde tot het vijfde waardevolste bedrijf ter wereld twijfel je niet.

Binnenkort wordt Facebook net als Google - sorry, Alphabet - ook juridisch een belegging voor true believers. Want net als Larry Page en Sergej Brin bij Alphabet gaat ook Zuckerberg zijn controle betonneren. Dat is nu eigenlijk al zo: met 16,4 procent van het kapitaal controleert ‘Zuck’ 60,1 procent van de stemrechten. Dat komt omdat er naast de beursgenoteerde A-aandelen met elk één stemrecht ook B-aandelen zijn met elk tien stemrechten. En Zuckerberg controleert liefst 467,87 miljoen van die 548,64 miljoen B-aandelen, ofte dik 85 procent.

Het ‘probleem’ voor Zuckerberg is dat de A-aandelen nog altijd stemrecht hebben. En hij kan die niet eindeloos gebruiken als pasmunt voor overnames - zoals die van de berichtendienst Whatsapp - zonder zijn stemrecht te zien verwateren. Vooral omdat Zuckerberg van plan is geleidelijk een belangrijk deel van zijn aandelen aan filantropie te schenken.

En dus wordt de lettersoep van Facebook à la Alphabet aangevuld met een C. Als de aandeelhouders op de jaarvergadering op 20 juni hun fiat geven, wordt het aandeel Facebook de facto in drie gesplitst. Elke houder van A- of B-aandelen krijgt twee nieuwe C-aandelen. En die zullen géén stemrecht hebben. Met andere woorden: zelfs al drukt Facebook tegen een Mario Draghi-tempo nieuwe aandelen, Zuckerberg blijft de enige man die er iets te zeggen heeft.

Je belegt dus in Facebook als je in Zuckerberg gelooft. En wie dat niet (meer) doet, heeft één optie: verkopen en wegwezen. De oproeping voor de jaarvergadering, terug te vinden op de investor relations webstek van Facebook, maakt dat ampel duidelijk: op de 180 pagina’s valt de naam Zuckerberg exact 219 keer.

Agendapunt nummer 7, dat het voorstel voor de C-aandelen bevat, leest bijwijlen als een beate ode aan de oprichter. ‘Het speciaal comité is van oordeel dat een significant deel van ons succes toe te schrijven is aan het leiderschap, de creatieve visie en de managementcapaciteiten van de heer Zuckerberg’, is maar één passage.

Wie die mening deelt, hoort thuis bij Facebook. Wie dat niet doet - of significant op zijn Jambons interpreteert - onthoudt zich beter.