Gezondheidszorg op wieltjes

Volledig zelfrijdende wagens, waarbij het stuur en de pedalen weggehaald worden, zijn nog toekomstmuziek. De uitdagingen zijn niet gering: we moeten een energiezuinige, betaalbare supercomputer op wielen bouwen die een massa informatie uit sensoren efficiënt en onmiddellijk verwerkt, combineert met data van andere wagens en slimme verkeersinfrastructuur, en dat signaal vervolgens verbindt aan de juiste actie: remmen, sturen, gas geven. Behalve technische zijn er ook maatschappelijke en juridische vragen over de zelfrijdende wagen die opgelost moeten worden.

Het is evenwel zeker dat we de volgende jaren verder opschuiven richting gradueel autonomere wagens. Met de vrijgekomen tijd en aandacht kunnen bestuurders allerlei richtingen uit: slapen, eten, hun favoriete kwaliteitskrant lezen, you name it.

Een invulling die de jongste tijd aan aandacht wint onder autoconstructeurs, heeft te maken met onze gezondheid. Een zelfrijdende wagen kan een carepod worden waarin regelmatig medische metingen gebeuren. Je zit er per slot van rekening in een hightechomgeving vol sensoren, voorzien van rekenkracht.

Helemaal out of the blue komt dat idee niet. Vandaag al kijken topmodellen van grote fabrikanten behalve naar buiten ook naar binnen, om te monitoren of de bestuurder aandachtig is. Medische metingen zijn een logische volgende stap.

Chiptechnologie maakt het mogelijk functionaliteiten waarvoor je vroeger grote, bedrade toestellen nodig had zo te verkleinen dat ze in het dashboard van een auto passen. Infraroodcamera's en radars meten de ademhaling, hartslagvariabiliteit en op termijn ook bloeddruk en ontsteking uiterst nauwkeurig vanop afstand. Sensoren in de autozetel kunnen, aangevuld met andere sensordata, stress meten.

De metingen in een carepod zullen veel preciezer zijn dan die met smartwatches. En niet onbelangrijk: dankzij de schaalvoordelen van chipproductie wordt het mogelijk zo’n rijdend dokterskabinet ook betaalbaar te houden.

Het kan, dus, en het zou zeker nuttig zijn. Een reusachtig probleem in onze gezondheidszorg is dat patiënten vaak pas naar de dokter gaan als ze een prangend medisch euvel hebben. Zo missen artsen de kans om preventief of in een vroeg stadium van de ziekte te werken, een aanpak die vrijwel altijd eenvoudiger, succesvoller en goedkoper is. De carepod kan een plek worden waar je van nabij gecoacht wordt om gezond te blijven.

Door regelmatig extra controles te doen zonder dat het patiënten tijd of moeite kost, kunnen we veel gezondheidsproblemen en kosten vermijden. Dat is geen overbodige luxe. Artsen zijn nu al overbevraagd, en de vergrijzing zal de zorgnoden alleen nog doen stijgen.

De carepod past in een trend waar momentopnames bij de dokter aangevuld worden met continue metingen via smartwatches en andere mobiele toestellen. Het resultaat is een beter totaalbeeld van de gezondheid van een patiënt, en een beduidend grotere kans dat een ziekte tijdig in de kiem gesmoord wordt. Zelf ga ik trouwens zo vaak mogelijk met de fiets naar het werk. Dat blijft - voorlopig toch nog - de allergezondste optie.

Peter Peumans, CTO Health bij imec