Het “keuzecomfort” bij vacatures voor top executives is groter dan ooit. ‘De focus van de headhunter heeft zich verlegd van het detecteren van kandidaten naar het selecteren van zij/hij die best in staat is om aan de complexiteit binnen de steeds veranderende context vorm te geven’, aldus Frank De Mey, partner van Accord Group.
‘De wereld verandert steeds sneller en dat geldt ook voor onze sector’, zegt Frank De Mey van Accord Group, een leadership advisory organisatie met een aanzienlijke expertise in het invullen van topvacatures en leidinggevende rollen.
‘De welvaartsstijging verlaagt de drempel om te studeren al enkele decennia. Daardoor zijn er steeds meer kandidaten die topfuncties ambiëren, ook de rol van CEO. Daartegenover staat dat er steeds hogere verwachtingen worden gesteld omdat de complexiteit van die functies enorm is toegenomen.’
Steeds meer kandidaten
‘Voor organisaties is de uitdaging meer dan ooit om de ultieme CEO te vinden’, meent De Mey. ‘Bedrijven moeten inspelen op en tegemoetkomen aan uiteenlopende verwachtingen van steeds meer en diverse stakeholders. Bovendien worden de ondernemingen geacht om op een maatschappelijk verantwoorde wijze uiting te geven aan hun ambities. In een markt waarin er zich steeds meer - op basis van hun cv - relevante potentiële kandidaten aandienen, wordt het essentieel om nog meer aandacht te besteden aan de fit tussen kandidaat en onderneming.’
Veel mensen kunnen problemen benoemen, het is veel minder evident iemand te vinden die ze kan oplossen.
‘Die fit wordt niet langer prioritair bepaald door de ervaring die iemand met zich meebrengt maar veeleer door de mate waarin hij of zij in staat is om zich ten volle in te leven in de complexiteit en de ambities en de strategische prioriteiten van de organisatie en van de context waarin ze zich bevindt.’
Groter verhaal
De intenties en de ambities van de organisatie moeten duidelijk en expliciet geformuleerd zijn. Indien dat niet het geval is, dreigt men de bal mis te slaan bij de selectie en de aanstelling van nieuwe executives en niet in het minst bij de keuze van de volgende CEO.
Ook de kandidaten zelf willen in toenemende mate geapprecieerd worden voor de waarde die ze kunnen toevoegen door middel van de bijdrage die ze samen met anderen leveren aan een groter verhaal.
Uniek en authentiek
‘Een kandidaat is veel meer dan een opgebouwd referentiekader. Hij of zij wil uiting geven aan de eigen authentieke en unieke persoonlijkheid. Het eigen waardenkader dient aan te sluiten bij de gewenste cultuur van de organisatie en de kandidaat moet zich ten volle kunnen inleven in de uitdagingen van morgen’, zegt De Mey.
‘Ervaring is niet langer de barometer voor succes. En er is nog een andere uitdaging: veel mensen kunnen problemen benoemen, het is veel minder evident iemand te vinden die ze kan oplossen. Als de belangrijkste uitdagingen bij de aanvang van een search niet duidelijk geformuleerd worden, is de kans op succes niet reëel. Raden van bestuur dragen hier trouwens een belangrijke verantwoordelijkheid om de ambities van de onderneming scherp en helder te krijgen.’
Individuele meerwaarde
Ook voor kandidaten die zich op C-level bewegen, is de wereld er niet eenvoudiger op geworden. Er zijn steeds meer kandidaten voor de posities waarvoor ze menen in aanmerking te komen.
De fit wordt niet langer bepaald door de ervaring die iemand met zich meebrengt maar door de mate waarin hij of zij in staat is om zich in te leven in de complexiteit van de organisatie.
‘Bepalen hoe een kandidaat invulling zal geven aan een dynamische rol in een context die voortdurend verandert, is de nieuwe uitdaging voor de search-partner. Die moet daarom steeds meer expertise hebben op het vlak van het assessen van de authenticiteit, de unieke kern en de individuele meerwaarde van kandidaten’, weet De Mey.
Inzicht in comfortzone
Wat kan een kandidaat doen in deze nieuwe marktrealiteit? ‘Potentiële executives en CEO-kandidaten kunnen maar beter investeren in een verhoogd inzicht in hun eigen comfortzone en het type van rol en omgeving waarvoor ze optimaal inzetbaar zijn. Sommigen slagen er nu al zeer goed in om zich als dusdanig te profileren’, zegt De Mey.
‘Maar niet elke uitdaging is even complex en dat besef is nog onvoldoende aanwezig. Zo is het optimaliseren van processen of het definiëren van en vormgeven aan de strategie voor de middellange termijn fundamenteel anders dan invulling geven aan een nieuwe maatschappelijk relevante rol voor de organisatie.’
Mismatch
Ook voor headhunters is er een fundamenteel andere wereld ontstaan. ‘In de jaren ’80 en ’90 profileerden headhunters zich als verkopers van erg dure cv’s’, lacht De Mey. ‘Door de relatieve afwezigheid van assessments leidden de plaatsingen niet alleen tot succesverhalen maar minstens even vaak was er – uiteraard pas nadien - sprake van een mismatch, met nu en dan desastreuse gevolgen.’
Potentiële CEO’s kunnen maar beter investeren in een verhoogd inzicht in hun eigen comfortzone en het type van rol en omgeving waarvoor ze optimaal inzetbaar zijn.
‘Vandaag is de jager van vroeger de prooi van de vele kandidaten geworden. Er is steeds meer aanbod voor een C-level positie. Prospects – of toekomstige klanten - vragen soms nog naar referenties en zijn bekommerd om onze database met potentiële kandidaten. Eigenlijk is dit amper nog relevant. Kandidaten voor C-level posities zijn zeer zichtbaar en minstens even toegankelijk geworden.’
Ultieme opportuniteit
Zowat iedere potentiële kandidaat staat open voor de ultieme nieuwe opportuniteit. Het metier van de headhunter is verschoven van het vinden naar het doordacht selecteren van de nieuwe executive – en dus ook de nieuwe CEO - die maximaal past in het complexe plaatje van de opdrachtgever waarbij de strategische prioriteiten en uitdagingen van de onderneming enerzijds en de ontwikkelingsfase van de betrokken organisatie anderzijds van cruciaal belang zijn.