Inge Schildermans zie je meestal in helm en overall. Het is een beeld dat de General Manager van Nyrstar België wonderwel samenvat. Ze zet niet alleen de bedrijfscultuur uit, maar houdt ook voeling met het hart van het bedrijf: de werkvloer.
Hoe bent u bij Nyrstar beland?
‘Daar hangt een mooi verhaal aan vast. Het was op de bridge, een grote hobby van mij, dat iemand me wees op een vacature bij Nyrstar. Als doctor in de scheikunde kon ik aan de slag als procestechnoloog in de “logerij” van de fabriek. Dat is net de plek waar pure scheikunde het meest van pas komt. Ik was meteen verkocht.’
U bent de eerste vrouwelijke general manager in de geschiedenis van de fabriek. Voelt dat bijzonder?
‘Je hoort in andere bedrijven weleens dat vrouwen zich meer moeten bewijzen dan mannen, maar ik ben hier meteen aanvaard. Er werken hier overigens meerdere vrouwen met een diploma uit de STEM-richtingen (wetenschap, technologie, engineering en wiskunde) in technische functies. En we besteden veel aandacht aan het aantrekken van vrouwelijke kandidaten die een carrière in techniek willen maken.’
We besteden veel aandacht aan het aantrekken van vrouwelijke kandidaten die een carrière in techniek willen maken.
Hoe zou u de sfeer in het bedrijf omschrijven?
‘Gemoedelijk, familiaal en warm. Vaak hebben hele generaties hier gewerkt, van grootvader tot kleinzoon. Er is een enorme samenhorigheid. Als er een probleem is, wordt er aan één zeel getrokken. Ik werk hier al veertien jaar omdat deze job mijn passie is, maar ook omdat de sfeer mij veel energie geeft.’
Zijn er in die veertien jaar moeilijke momenten geweest?
‘De wereldwijde crisis van 2008 had een grote impact. Nyrstar Balen moest een jaar in “zorg en onderhoud”. Een chemisch proces stilleggen is niet lastig, maar wel zo stilleggen dat je daarna opnieuw sterk kunt opstarten. Ook hier was het de teamspirit die voor het succes zorgde.’
Hoe ziet u uw toekomst bij Nyrstar?
‘Ik ben nu twee jaar general manager en ik leer nog elke dag bij. Zolang dat het geval is en ik ’s ochtends niet het gevoel heb dat ik naar mijn werk “moet”, blijf ik hier met de glimlach verschijnen.’