Dorien Jannis ging nog naar de lagere school toen ze de oprichter van een bekend elektronicabedrijf aan het werk zag in een tv-reportage. ‘Ik was nog maar een kind, maar ik besefte toen dat ik ook wou meebouwen aan de toekomst.’ En dat is wat ze vandaag als ingenieur doet bij Elia, de netbeheerder van het Belgische hoogspanningsnet.
Program Manager Infrastructure, staat er op het visitekaartje van Dorien Jannis. De burgerlijk ingenieur energie stuurt bij Elia vijftien projectleiders aan en is eindverantwoordelijke voor een portefeuille van verschillende infrastructuurprojecten. Dat betekent dat ze projecten realiseert binnen het vooropgestelde budget, met de gevraagde kwaliteit, volgens de juiste timing en met veiligheid als hoogste prioriteit.
Het werkterrein van Dorien Jannis bevindt zich vaak in de zuidoostelijke regio’s: Luxemburg, Luik en Namen. ‘Ik werk momenteel aan de vernieuwing en de versterking van de Oostlus. Dat is een 24 kilometer lange bovengrondse verbinding tussen Malmedy en Brume. Daarbij worden meer dan honderd hoogspanningsmasten vernieuwd, zodat ze optimaal hernieuwbare energie kunnen integreren in het net.’
Heel af en toe gaat er een wenkbrauw omhoog als er plots een vrouw de werf opstapt, maar dat is even snel verdwenen zodra je met kennis van zaken spreekt.
Elia gebruikt daarvoor nieuwe masttypes in hoogperformant beton. Die nemen minder grondoppervlakte in dan de standaard metalen masten met vier voeten. ‘Ik werk ook aan de versterking van een grote verbinding tussen België en Frankrijk. Die werken hebben omwille van corona en de lockdown kort stilgelegen, maar zijn hervat nadat de nodige veiligheidsmaatregelen zijn genomen. De uitbouw van het optische glasvezelnetwerk in België staat ook op mijn agenda. Dit netwerk maakt onder meer bliksemsnelle communicatie mogelijk tussen de verschillende hoogspanningsposten.’
Overgave
De diversiteit binnen haar job is voor Dorien een uitgesproken troef. Ze geeft samen met de projectleiders vorm aan de projecten binnen haar programma. Ze bepaalt de strategie van die projecten, voert deze uit en durft die ook in vraag stellen. Ze overlegt met gemeentebesturen, diverse stakeholders en stuurt aannemers op de werf aan. ‘Tot en met de oplevering en de indienststelling van nieuwe infrastructuur. Die mix maakt deze job heel boeiend en afwisselend.’
Ze vindt het net zo fijn dat wat ze doet heel tastbaar is. ‘Ik zie een project evolueren van papier naar het terrein. Dat geeft veel voldoening. De verantwoordelijkheid die ik krijg, ervaar ik als een uitdaging: een stimulans om er elke dag met overgave tegenaan te gaan.’
Dorien vindt ook betekenis in haar job. ‘Mijn werk heeft een directe impact op de missie van Elia: het uitbouwen van de netinfrastructuur van de toekomst. Wat ik doe, heeft ook maatschappelijk nut: ik zorg er letterlijk mee voor dat het licht in België blijft branden.’
Young potential
Dorien ging meteen na haar studies aan de slag bij Elia. Ondertussen werkt ze er bijna tien jaar. Ze werkte ook enkele jaren als projectleider bij de netbeheerder. ‘In mijn laatste jaar aan de KU Leuven kwam ik via mijn promotor in contact met Elia. Zo had ik toegang tot relevante data voor mijn thesis. Dat eerste contact herinner ik me als heel positief.’
Omdat ze een aantal pas afgestudeerden kende die aan de slag waren bij Elia, en daar enthousiast over waren, besloot ze om er zelf haar kans te wagen. ‘Ik ben aangeworven in het young potential-programma. Twee jaar lang werkte ik een aantal maanden op verschillende projecten in verschillende departementen.’
Zo leerde Dorien snel hoe de organisatie werkte en bouwde ze een intern netwerk op. ‘Maar het belangrijkste: ik ontdekte welke job me het beste lag. Ik had pas mijn ingenieursdiploma op zak en wist niet waar ik me op de werkvloer aan mocht verwachten. Dit programma was voor mij het kompas naar mijn carrièrepad.’
Tijdens haar ingenieursstudies was Dorien een van de weinige vrouwen in de aula. En ook vandaag werkt ze vooral samen met mannen. Toch ervaart ze dat niet als bijzonder. ‘In mijn masteropleiding zaten twee vrouwen, waaronder mezelf, en vijftig mannen. Maar dat vond ik nooit vreemd. Ik werd zowel tijdens de opleiding als thuis voortdurend aangemoedigd. Ik kreeg van thuis mee dat je alles kunt realiseren, als je er maar hard genoeg voor werkt. En dat je moet doen wat je graag doet.’
Wenkbrauw
Het feit dat er zo weinig vrouwelijke ingenieurs zijn, ziet ze als een extra drijfveer om te bewijzen dat ze op geen enkel vlak hoeft onder te doen voor mannelijke collega’s. ‘Als vrouwelijke ingenieur kan ik perfect mijn mannetje staan. Heel af en toe gaat er een wenkbrauw omhoog als er plots een vrouw de werf opstapt, maar dat is even snel verdwenen zodra je met kennis van zaken spreekt. Ik maak vanop de eerste rij de evolutie mee van een “klassieke mannenwereld” naar meer evenwicht tussen mannen en vrouwen. Elia wil altijd de beste persoon voor de job het veld insturen, ongeacht geslacht, etnische achtergrond of leeftijd.’
Dorien gelooft niet in het stereotype hokjesdenken over mannen en vrouwen. ‘Sommige mensen beweren dat vrouwen beter kunnen communiceren dan mannen, of betere of meer empathische peoplemanagers zijn. Maar dat zijn in mijn ogen clichés. Al die zaken zijn persoonsgebonden. Je hebt zowel mannen als vrouwen die het beter of minder goed doen op die domeinen.’
Hoe de ingenieur van morgen eruitziet? ‘Dat is iemand die naast zijn of haar technische expertise heel communicatief is, mensen kan aansturen en motiveren, en geen angst heeft om op basis van diverse gegevens en informatie beslissingen te nemen. Ik wil de komende jaren graag verder evolueren en groeien binnen deze rol. Voor mij is de job van ingenieur een roeping.’