Vrouw en ingenieur? Het blijft een eerder uitzonderlijke combinatie in ons land. Terwijl de ‘vrouwelijke touch’ wel degelijk voor een toegevoegde waarde kan zorgen, onderstrepen Coraline Guyot en Siska Desmet, ingenieurs die als projectmanager aan de slag zijn bij bouwreus Eiffage Benelux.
CORALINE GUYOT (35)
- Burgerlijk ingenieur bouwkunde
- Werkt intussen vijf jaar als projectmanager bij Valens, filiaal van Eiffage Benelux
- Mama van Lily en Camille
SISKA DESMET (42)
- Burgerlijk ingenieur bouwkunde
- Vijf jaar aan de slag als projectmanager bij AB-Eiffage, filiaal van Eiffage Benelux
- Mama van Oscar, Toon en Astrid
Ondanks een heleboel sensibiliseringscampagnes vormen vrouwen nog altijd een minderheid in het ingenieursvak: amper 15 procent van de Belgische burgerlijke ingenieurs is een vrouw.
Coraline Guyot: Er waren de voorbije jaren heel wat inspanningen om het aandeel vrouwelijke ingenieurs op te krikken, maar er blijft nog een stevige weg te gaan. Willen we het tij keren, dan moeten we meisjes al vroeg warm maken voor een ingenieursopleiding.
Dat onevenwicht is overigens ook heel goed merkbaar in de bouw - onze sector - en al zeker op het terrein. Ik heb het gevoel dat vrouwelijke ingenieurs in de bouw toch vooral aansturen op een kantoorfunctie, waarbij ze dan de optie openhouden om later de werf op te trekken. Dat is jammer, want zo blijft de drempelvrees bestaan.
Siska Desmet: Aan de universiteit waren wij met 6 meisjes op een totaal van 26 studenten. Aan die verhouding is de voorbije jaren dus niet echt veel veranderd. Ook bij mijn huidige werkgever AB-Eiffage (dochteronderneming van Eiffage Benelux, red) is deze trend merkbaar.
Heeft het feit dat jullie vrouwen zijn ooit een rol gespeeld bij sollicitaties?
Desmet: Eigenlijk niet. Zodra je kunt aantonen wat je in je mars hebt, speelt geslacht niet echt nog een rol.
Guyot: Dat lag bij mij toch even anders. Bij de sollicitaties voor mijn allereerste stageplek ging de voorkeur duidelijk uit naar mannelijke ingenieurs. Dat was nochtans bij een van de grootste bouwbedrijven van het land. Ze organiseerden een rekruteringsdag, maar alleen de mannelijke afgestudeerden waren uitgenodigd. Ik ging er eerst nog van uit dat ze me gewoon vergeten waren, maar het was dus een bewuste keuze. Gelukkig kon ik bij Eiffage Benelux wél meteen aan de slag als stagiaire. Hier voel ik me ook altijd goed ondersteund.
Als projectmanager is het jullie taak om grote werven te coördineren. Doet jullie leidende rol soms nog wenkbrauwen fronsen?
Guyot: Wanneer we ergens een nieuwe werf opstarten en we met externe partners werken, krijg ik af en toe nog wel vragen of opmerkingen. Zeker van mannen die al lang in het vak zitten, en die het blijkbaar niet echt gewoon zijn dat een vrouwelijke ingenieur een werf kan leiden. Zo’n opstart is voor vrouwen dus net iets uitdagender, omdat we minder ernstig worden genomen. Maar op termijn zijn het natuurlijk de expertise en de technische competenties die doorwegen.
Ik was zwanger tijdens de sollicitatieprocedure, maar dat is nooit een thema geweest.
Waarom hebben jullie voor Eiffage Benelux gekozen? Was het gewoon een interessante opportuniteit of toch een bewuste keuze, vanuit het gevoel dat vrouwen hier meer kansen krijgen?
Desmet: Nee, ik heb voor dit bedrijf gekozen omdat ik meteen een goed gevoel had bij mijn directe leidinggevende. Bij mijn vorige werkgever liep dat contact niet meer vlot, terwijl die werkrelatie en het respect dat je voor je werk krijgt in mijn ogen bijzonder belangrijk zijn.
Guyot: Voor mij heeft de bedrijfscultuur bij Eiffage Benelux de doorslag gegeven. Tijdens mijn stage was het me al opgevallen dat ik bijzonder veel vertrouwen kreeg, en ook nadat ik hier vast aan de slag was gegaan, had ik nooit het gevoel tegen een glazen plafond te botsen. Ook als vrouwelijke ingenieur krijg je hier alle kansen, en voel je je geapprecieerd voor je specifieke kwaliteiten.
Hoe en in welke mate kan de bedrijfscultuur ertoe bijdragen dat vrouwelijke ingenieurs zich volledig in hun sas voelen en zich maximaal kunnen ontplooien?
Guyot: Eerst en vooral is het belangrijk dat het bedrijf zelf op alle vlakken een zo groot mogelijke gelijkheid tussen mannen en vrouwen nastreeft. Dat start uiteraard al bij het rekruteringsbeleid, maar zet zich ook door in de opleidings- en carrièrekansen. Daarnaast speelt natuurlijk ook de aandacht voor het evenwicht tussen werk en privé een rol. Op al die vlakken scoort Eiffage Benelux wat mij betreft uitstekend.
Desmet: Dat klopt, en dat heb ik zelf ook mogen ervaren bij mijn overstap naar dit bedrijf. Ik was toen nog maar net zwanger, maar dat is nooit een thema geweest tijdens de sollicitatieprocedure. Want hoe je het ook draait of keert, die eerste maanden bij een nieuwe werkgever is veel leren en aanpassen, en mijn leidinggevenden wisten dat ik na enkele maanden een tijdje zou uitvallen. Ik had dus van bij het begin het gevoel dat het hier wel goed zat.
Flexibiliteit binnen de job is essentieel, maar ze speelt natuurlijk in twee richtingen.
Vinden jullie het belangrijk dat een werkgever zich voldoende flexibel opstelt naar vrouwen met een leidinggevende of coördinerende functie die ook een gezin hebben? Of moet iedereen gewoon gelijk behandeld worden?
Desmet: Enige flexibiliteit in het werkschema is toch wel aangenaam. Sinds kort werk ik nog 80 procent, maar dat was hoegenaamd geen probleem. Ik probeer mijn werkuren ook een beetje af te stemmen op het vaak hectische gezinsleven, waardoor ik ’s morgens thuis al om 6u achter mijn computer zit. Daarna hou ik me even bezig met de kinderen, om vervolgens opnieuw voort te werken. Ook daar wordt nooit lastig over gedaan.
Guyot: We krijgen van onze werkgever heel veel vertrouwen, en dat werkt positief in twee richtingen. Ik haal mijn twee dochtertjes bijvoorbeeld elke dag van school, waarna ik ’s avonds voortwerk. Mijn man zorgt ’s ochtends voor hen. Als er thuis iets onverwachts gebeurt, kan ik daar vlot op inspelen, zonder dat mijn werkgever opmerkingen maakt. Die flexibiliteit is essentieel, maar ze speelt natuurlijk in twee richtingen.
Is er volgens jullie een verschil in aanpak tussen mannelijke en vrouwelijke ingenieurs? Op welke vlakken heeft vrouw zijn een meerwaarde?
Desmet: Vrouwen worden iets vaker ingezet voor de afwerking, omdat wij vaak toch net meer oog voor detail hebben. Ik denk dat dat wel klopt. Maar ik stort me ook heel graag op het ruwbouwwerk, en daar kan onze punctualiteit misschien ook een troef zijn, ter voorbereiding van de afwerkingsfase.
Guyot: Ik heb het gevoel dat vrouwen soms nog iets meer geneigd zijn om tot de laatste details door te duwen. Daar komt bij dat vrouwen in het algemeen iets minder zelfvertrouwen hebben, waardoor ze vanzelf geneigd zijn om alles uiterst grondig aan te pakken. De grootste val voor vrouwen in een overwegend mannelijke werkomgeving, is dat je je te veel als een man gaat gedragen.
Welke tips hebben jullie voor vrouwen die dromen van een carrière als ingenieur?
Desmet: Laat je vooral niet afschrikken door de mannenwereld waarin je doorgaans dan toch zult belanden. En durf te allen tijde uitgaan van je eigen sterktes en kwaliteiten.
Guyot: Je moet vooral durven, op alle vlakken. Wees niet bang om laarzen aan te trekken en zelf de werf op te gaan. En laat je niet leiden of afschrikken door vooroordelen of clichés.