De schepen van DEME zijn complexe drijvende fabrieken. Ze ontwerpen, vereist zeer specifieke expertise en vakoverschrijdend teamwerk. Maritiem ingenieur Annelies Moeyaert vertelt wat haar aantrekt in haar job als scheepsontwerper. ‘De feedback van de mensen die op zee werken, is onmisbaar.’
Annelies werkt als teamcoördinator bij de scheepsnieuwbouwafdeling van DEME. Daar werkt ze mee aan het concept, het ontwerp en de optimalisatie van hun schepen. Ze werkt onder meer aan het design van de Green Jade, een groot windmoleninstallatieschip dat in Taiwan gebouwd wordt. En ze evalueert de inzetbaarheid van de Spartacus: de grootste snijkopzuiger ter wereld, en de eerste die aangedreven wordt door vloeibaar aardgas (LNG).
‘Bij het ontwerpen van een schip zijn zowel de economische efficiëntie als de veiligheid enorm belangrijk. De laatste jaren wint ook duurzaamheid snel terrein. Het motiveert me enorm dat dit voor DEME een absolute prioriteit is.’
‘Vertrekken van een wenslijst en daar een schip rond ontwerpen, is zeer fascinerend. Dat design daarna stapsgewijs vertaald zien worden naar de realiteit, geeft onbeschrijflijk veel voldoening.’
‘Ik stond ooit bij windkracht 10 aan boord. De zee is dan een woest beest. Sindsdien besef ik nog beter wat schepen moeten kunnen doorstaan om in deze heftige condities veilig te kunnen opereren.’
Carrièremogelijkheden
Annelies stelt ook de afwisseling binnen haar job erg op prijs. Haar Engineering & Design Office ondersteunt niet alleen nieuwbouwprojecten van schepen. Het team levert allerhande engineeringdiensten voor de drijvende DEME-vloot, zoals stabiliteitsstudies, structurele berekeningen en ontwerpen, ondersteuning bij dokkingen, klassekeur en het beheer van het vlootarchief.
Samen met een collega stuurt ze op het hoofdkantoor van DEME een team van jonge ingenieurs aan. Tien jaar geleden werkte ze op scheepswerven in het Midden-Oosten. ‘Die internationale functie was niet eenvoudig te combineren met kinderen en een gezin. Het feit dat je als ingenieur verschillende carrièremogelijkheden hebt – in mijn geval binnen hetzelfde bedrijf – vind ik een groot pluspunt. Jij bepaalt mee de koers.’
Windkracht 10
Annelies zeilt sinds haar jeugd en was van plan om als scheepsofficier de wereld rond te varen toen ze haar studies startte aan de Hogere Zeevaartschool in Antwerpen. Daar kwam ze tijdens een van haar stages voor het eerst in contact met DEME. Aan de TU Delft studeerde ze vervolgens Maritieme Techniek, waarna ze via haar afstudeerwerk onmiddellijk aan de slag ging bij DEME.
Voor een scheepsontwerper is ook ervaring een goede leerschool, beseft ze. ‘De zee is geen vriendelijke omgeving voor ontwerpers. Ik stond ooit bij windkracht 10 aan boord. De zee is dan een woest beest. Sindsdien besef ik nog beter wat schepen moeten kunnen doorstaan om in deze heftige condities veilig te kunnen opereren.’
Die ervaring neemt ze mee tijdens de ontwerpfase. De veiligheid van en op het schip garanderen is deel van haar job. ‘De feedback van de mensen die op zee werken, is onmisbaar. Dat maakt dat onze schepen echt ontworpen zijn voor de toepassingen waarvoor ze ingezet worden.’
Vreemd voorstel
Hoe de ingenieur van de toekomst eruitziet? Volgens Annelies is dat iemand die zichzelf blijft ontwikkelen en elk aspect van zijn of haar job kritisch en met een open blik bekijkt. ‘De software die we gebruiken om ontwerpen te maken en te optimaliseren, evolueert snel en wordt steeds breder beschikbaar. Dit laat ons toe om veel sneller, grondiger en goedkoper ontwerpen te ontwikkelen en te toetsen. Daar zijn wij uiteraard zeer blij mee. Maar het volstaat niet om deze tools te kunnen gebruiken. Als een digitale toepassing iets voorstelt of concludeert dat jij vreemd vindt, moet je dat als ingenieur ook opmerken. Dat lukt door kritisch te blijven en een realitycheck uit te voeren.’