Bedrijfsvloten bestaan tegenwoordig niet meer uitsluitend uit auto’s. Medewerkers wisselen steeds vaker af tussen verschillende vervoersmodi, afhankelijk van hun persoonlijke behoeftes. Hoe verandert dat vandaag en morgen de job van fleetmanagers en de functie van firmawagens? ‘Het ingeburgerde thuiswerk plaatst de salariswagen ter discussie’, stelt Jeroen Vertongen, Automotive futurist bij Fabriek Kramiek.
Sinds corona zetten bedrijven volop in op telewerk. Ook een groot aantal medewerkers is vragende partij. Wanneer mensen gemiddeld twee tot drie dagen thuis werken, heeft dat een impact op het gebruik van bedrijfswagens: medewerkers hebben die niet langer dagelijks nodig voor hun woon-werkverkeer. ‘Daar ontstaat vandaag inderdaad een belangrijke gedragsverandering‘, benadrukt Jeroen Vertongen, Automotive futurist bij Fabriek Kramiek, een kenniscentrum dat automotive bedrijven en mobiliteitsorganisaties inspireert en ondersteunt.
‘Die evolutie stelt de functie van de bedrijfswagen in vraag. Of beter gezegd: die van de salariswagen, dat is de auto die enkel gebruikt wordt om van en naar het werk te rijden, en die verder geen professionele of jobgerelateerde verplaatsingen maakt.’ Die salariswagen wordt door het toegenomen thuiswerk vandaag nog minder gebruikt dan voorheen. Bovendien worden nieuwe wagens richting zero emissie ook technologisch complexer én duurder bij aankoop en leasing.
Bijgestuurde car policy: richting kostenoptimalisatie
Er zijn vandaag bedrijven die op basis daarvan hun car policy bijsturen met het oog op kostenoptimalisatie. Concreet doen ze dat op twee manieren. ‘Sommige organisaties bieden hun mensen tegenwoordig een kleinere en dus iets goedkopere geëlektrificeerde nieuwe salariswagen aan’, weet Jeroen Vertongen. ‘Een kleine minderheid vraagt zich ook openlijk af of een bedrijfswagen nog nodig is, voor medewerkers die vaak of hoofdzakelijk thuis werken.’ Dat ligt erg gevoelig, want een grote groep medewerkers blijft hartstochtelijk verknocht aan die bedrijfswagen. ‘Zij bekijken hem als een statussymbool, of als een voorrecht dat gekoppeld is aan hun functie’, klinkt het.
Anderzijds is er een groeiend aantal werknemers dat bereid is om hun salariswagen in te ruilen voor iets anders, zoals extra verloning, een (elektrische) bedrijfsfiets of een mobiliteitsabonnement. ‘Die multimodale shift is volop bezig, en die leeft niet alleen bij jonge medewerkers maar bij verschillende generaties’, merkt Jeroen Vertongen. ‘Gestuwd door de drang naar meer duurzaamheid en een hogere milieubewustheid switchen medewerkers almaar vaker tussen diverse vervoersmodi zoals de wagen, de fiets en het openbaar vervoer, afhankelijk van waar ze die dag naartoe moeten.’
Pool- en deelwagens doen steeds meer hun intrede bij bedrijven.
Poolwagens en elektrische complexiteit
Bieden poolwagens een mogelijk alternatief? In plaats van honderd salariswagens te voorzien voor honderd medewerkers, kunnen dat er zo misschien zestig of zeventig zijn, die door personeelsleden gereserveerd kunnen worden wanneer ze die nodig hebben. Jeroen Vertongen: ‘Die evolutie is vandaag zeker aan de gang. Pool- en deelwagens doen steeds meer hun intrede bij bedrijven. Veel fleet- en mobiliteitsmanagers hebben immers ontdekt dat een one-size-fits-all-oplossing steeds minder goed werkt. Daarom diversifiëren ze hun mobiliteitsaanbod.’
Een andere evolutie is dat er bij elektrisch rijden meer nodig is dan alleen een wagen: het omvat ook kunnen laden op het bedrijfsterrein, een laadpas voor onderweg en waar mogelijk een laadstation bij medewerkers thuis. Ook dat heeft een impact op het takenpakket van fleet- en mobiliteitsmanagers. Jeroen Vertongen: ‘Het is op dat vlak complexer geworden om de tank/laadkosten te optimaliseren. Laden op het bedrijfsterrein is voor de werkgever het goedkoopst, dan pas bij mensen thuis en pas daarna via publieke laadinfrastructuur. Maar wat bij thuisladen met al die verschillende energiecontracten van medewerkers bij diverse leveranciers: werknemers verlangen immers een correcte terugbetaling voor hun laadkosten thuis. Dat is een lijvige boekhouding.’
Autonome toekomst
In de verre toekomst zal ook de zelfrijdende (bedrijfs)wagen zijn intrede doen. Bij volledig autonoom rijdende wagens (level 5, nvdr) is het dan allicht het best om die niet voor privébezit beschikbaar te maken. ‘Verschillende studies voorspellen dat autonome wagens het aantal verplaatsingen zullen opdrijven, en dus het verkeer drukker en de files langer zullen maken, wanneer ze individueel aan mensen of bedrijven verkocht zullen worden’, besluit Jeroen Vertongen. ‘Het is beter om deze aan te bieden via een deelplatform met een abonnement. Want we willen uiteraard dat autonome mobiliteit ervoor zorgt dat mensen zich vlotter kunnen verplaatsen. Dat kan alleen maar als iedereen vooraf nadenkt of een bepaalde verplaatsing wel écht noodzakelijk is.’