Is het klassieke systeem van één bedrijfswagen per werknemer binnen het pakket extralegale voordelen achterhaald? Mark Pecqueur van Thomas More meent van wel. ‘Het toenemende individualisme binnen onze samenleving beïnvloedt de manier waarop we ons verplaatsen.’
De dagen van één bedrijfswagen per werknemer zijn geteld. Dat is de overtuiging van Mark Pecqueur, docent en onderzoeksontwikkelaar Automotive aan de Thomas More Hogeschool, en auteur van Run On Water, een naslagwerk over waterstof als energiedrager. De oplossing? Het poolconcept. Dat bestaat al enkele jaren, maar het wordt stilaan populairder. De voordelen van dit systeem zijn duidelijk. Bedrijven die een selectie wagens aanbieden met verschillende types, kwaliteiten en groottes geven hun werknemers ad hoc keuzeopties. ‘Dan kunnen medewerkers bijvoorbeeld al eens een weekend naar huis rijden met een auto die volgens het klassieke one-employee-one-car-principe boven hun leasebudget zou liggen’, vertelt Mark Pecqueur.
Het poolconcept
Het komt er wel op aan om een doordachte mix van wagens in die pool te steken. De samenstelling en keuzemogelijkheden bepalen immers het succes. Nog een reden waarom poolwagens een interessante optie zijn: ondernemingen kunnen het vandaag doorgaans stellen met minder wagens. ‘Door de opkomst van het hybride werken en het feit dat mensen tegenwoordig al eens vaker de fiets en het openbaar vervoer nemen, hebben werknemers zelden nog dagelijks een bedrijfswagen nodig.’
Het blijft wel een uitdaging voor bedrijven om over te stappen van het systeem van een ‘eigen’ bedrijfswagen per werknemer naar het pool-concept. Poolwagens zijn voor een beginnende kmo of een start-up allicht makkelijker in te voeren dan voor grotere bedrijven. ‘Want iedereen die komt solliciteren bij die start-up ziet meteen welke autopolicy dat bedrijf voert’, zegt Mark Pecqueur. ‘In grotere bedrijven kan het wel helpen wanneer het management helemaal meegaat en gelooft in dat concept. Met andere woorden, als ook de managers gebruikmaken van die poolwagens en zich geen exclusieve directiewagens toe-eigenen, vergemakkelijken ze de algemene shift van hun bedrijf en personeel naar poolwagens.’
‘We staan aan de vooravond van een revolutie’
Autonoom woon-werkverkeer
Nog interessanter wordt het wanneer poolwagens autonoom zullen rijden. Wagens van niveau 4 en 5 veranderen de ‘chauffeur’ in een passagier, waarbij de auto het sturen, accelereren en afremmen voor zijn rekening neemt en de werknemer in kwestie veilig van A naar B brengt. ‘Dat wordt een enorme doorbraak’, gelooft Mark Pecqueur. ‘Niet alleen op technisch vlak, maar ook wat betreft de denkwijze rond bedrijfswagens.’ Vandaag bekijken veel mensen een bedrijfswagen nog als een statussymbool. Neem die weg en vervang die door een bedrijfsfiets en een abonnement op het openbaar vervoer, en velen ervaren dat alsnog als een verlies.
‘Zelfrijdende poolwagens zullen die visie veranderen’, volgens Mark Pecqueur. ‘En dat hoeft geen verre sciencefiction te zijn. Al in 2023 wil bijvoorbeeld een gerenommeerd Zuid-Koreaans automerk een zelfrijdende robottaxi op de commerciële markt brengen.’ De wagen zal uitgerust zijn met radars en camera’s om in 360 graden rond de wagen te ‘kijken’. Zo kan hij zélf rijden (op niveau 4, n.v.d.r.) en krijgen de inzittenden tijd vrij voor andere taken onderweg zoals werken met de laptop of zelfs online vergaderen.
Gratis pendelen
Autonoom rijden voor woon-werkverkeer wordt dan een soort abonnement, een limousineservice om van hier naar daar te geraken. Volgens Mark Pecqueur zou die service onder bepaalde omstandigheden zelfs volledig gratis kunnen worden voor de eindgebruiker. Grote merken zouden dan in ruil voor reclame of een ervaring tijdens de rit de vervoerskosten kunnen dragen. Daar wordt nu al concreet over nagedacht, weet de auto-expert. ‘Reclamebureaus kunnen zo op nieuwe manieren producten promoten.’ Denk aan een wagenrit aangeboden door een parfummerk, waarbij de auto naar die nieuwe geur ruikt. Of een rit waarin een visuele ervaring aangeboden wordt via geïntegreerde beeldschermen of zelfs een holografische projectie in het voertuig.
‘Een tijdje terug ontmoette ik een medewerkster van een bekend Amerikaans koffiebarmerk’, vertelt Mark Pecqueur. ‘Bijna de helft van de klanten koopt bij hen takeaway. Ze bestellen drank en eten, en zijn daarna meteen weg, waardoor veel zitplaatsen in de zaken onbenut blijven.’ Om de huurprijzen in grote steden van die handelszaken te drukken, spelen ze met het idee om mensen in ruil voor de aankoop van bijvoorbeeld een koffie en een donut een gratis rit in een autonoom en volledig branded voertuig aan te bieden. ‘Zo vergroten ze hun merkbekendheid én kunnen ze hun koffiebars qua oppervlakte verkleinen.’
‘Al in 2023 wil een gerenommeerd Zuid-Koreaans automerk een zelfrijdende robottaxi op de markt brengen’
Individualisering
Ook profilering kan daarbij een sleutelrol vervullen. Adverteerders kunnen dan de best passende profielen of doelgroepen selecteren voor een gratis autonome wagenrit in ruil voor een merkervaring. Maar ook algemener: reizigers zullen misschien zélf kunnen aangeven met welke profielen of met welke mensen ze een autonoom rijdend voertuig willen delen, bijvoorbeeld op basis van persoonlijke interesses of jobfuncties binnen bepaalde sectoren. Handig om te netwerken!
‘Dat sluit helemaal aan bij de individualisering van onze maatschappij’, meent Mark Pecqueur. ‘De lockdowns van vorig jaar hebben die trend alleen maar versterkt. Mensen zijn nog individueler in hun eigen cocon beginnen te leven. Dat zet zich de komende jaren allicht door, en dus ook bij de manier waarop we ons verplaatsen.’
De toekomst is dichtbij
De bedrijfswagen van morgen is dus een poolwagen en bij uitbreiding eentje die autonoom rijdt. ‘Ook in de logistieke sector zijn autonome voertuigen het antwoord’, meent de onderzoeksontwikkelaar. ‘Sommige transportbedrijven hebben meer vrachtwagens dan mensen om achter het stuur te zitten’, besluit Mark Pecqueur. ‘Chauffeursprofielen worden schaarser. Zelfrijdende trucks kunnen dat probleem verhelpen. Duitsland heeft daar deze zomer trouwens zijn wetgeving reeds op afgestemd. Daar verwacht men de eerste zelfrijdende trucks in 2025 op de openbare weg. We staan aan de vooravond van een heuse revolutie.’