Niet alles wat we zelf doen maar alles wat we simpeler doen, doen we beter

Door Ignace Van Doorselaere, CEO van lingeriefabrikant Van de Velde

Johnny Thijs, de ex-CEO van Bpost, heeft de hand uitgestoken. Hij wil zijn expertise - die indrukwekkend is - ter beschikking stellen om politici te helpen in het doorvoeren van de noodzakelijke hervormingen waar het land voor staat. De factuur voor onze kinderen wordt immers te groot als we niet dringend een aantal structurele veranderingen aanpakken: pensioenen, verzorgingsstaat, arbeidsmarkt, vergunningen, belastingen… The postman does not always ring twice.

De uitgestoken hand is goed bedoeld en competent. Nochtans kan dit land nu al volgebouwd worden met talloze adviezen van instituten, denktanks, universiteiten en studiediensten. Heel veel slimme mensen hebben onderbouwde voorstellen neergeschreven. En toch lijkt er geen sneltreinvaart te zitten in al die noodzakelijke hervormingen.

De duurzame economische groei van dit land ligt niet in bijkomende studies van meer slimme mensen, maar in meer ondernemerschap. En dat laatste is per definitie onvoorspelbaar. ‘It just happens’, mits we de juiste context creëren. Het gebeurt door de ambitie, het lef en de goesting van individuen die durven vallen en weer opstaan. Wat ze nodig hebben, is een context waarin ze willen starten en roeien: infrastructuur, goeie mensen, simpele regels, rechtszekerheid, toegang tot kapitaal, een verdiende en gegunde beloning op het einde van de rit. In een simpele wereld worden zaken gerealiseerd die in een complexe wereld zelfs nooit geboren worden. Complexiteit en technocratie zijn de grootste vijanden van ondernemerschap.

Vergunningen

Het beste advies om ondernemerschap te bevorderen is niet méér maar minder wijsheid: alles inzetten op het versimpelen van dit land. Het ‘Nieuw Industrieel Beleid’ mag ‘on hold’. Vervang ‘Vlaanderen in Actie’ door ‘Operatie Minder Struikgewas’. Vereenvoudig het belastingstelsel zodat minder adviseurs en tijd nodig zijn om alle regels te kennen en in te vullen. Versimpel het verkrijgen van het aantal vergunningen voor kleine zelfstandigen. Verminder het aantal subsidies. Verminder het aantal pedagogische adviezen voor leraars. Vereenvoudig het leven van de ziekenhuisadministraties. Maak bevoegdheden volledig regionaal of volledig nationaal, maakt niet uit, maar breng ze samen.

Met minder struikgewas zullen meer economische initiatieven ontstaan, zal de inspiratie in klaslokalen toenemen, zal er minder geld en tijd verkwist worden aan formaliteiten. Eén motto moet de volgende premier en minister-president inspireren: ‘Alles wat we simpeler doen, doen we beter’. Als gevolg van deze oefening zullen ook de kosten van het systeem dalen: een aanzet tot lager overheidsbeslag, tot fair verdeelde belastingen - de kmo die even weinig betaalt als de multinational. Laten we aan die kostendaling een doelstelling verbinden. 5 procent minder beslag op de burgers en bedrijven, dat is 20 miljard euro. Geen leerling, geen gehandicapte, geen werkzoekende, geen arme mag daardoor minder krijgen. Meer nettoloon voor de werknemer. Lagere kosten voor het bedrijf. Toegegeven, we gaan wél langer moeten werken. En dan?

Adviesraden

Een land runnen is moeilijker dan een bedrijf runnen: zoveel spelers, belangen, invalshoeken. Er is nooit één doelstelling noch oplossing. Om al die belangen te verenigen in een aanvaardbaar evenwicht heb je niet méér, maar minder complexiteit nodig. Zeker als je economische groei nastreeft. Voka heeft dat begrepen. Het vaart al jaren een duidelijke koers met heel veel concrete en onderbouwde aanbevelingen. Het geeft het voorbeeld door zich terug te trekken uit heel wat adviesraden waar het historisch in verwikkeld raakte. We moeten vertrouwen hebben in de actoren die bezig zijn met de juiste zaken, en geen nieuwe actoren creëren. Die gaan alleen maar zeer goed bedoelde complexiteit onder de vorm van wijsheid toevoegen.

Laten we als bedrijfsleiders niet de pretentie hebben om slimmer te willen zijn dan politici. Ze weten wat er moet gebeuren. Laten we wijzen op de noodzaak aan vereenvoudiging en onze stem laten horen in het belang van een sterkere economie. Als het daarover gaat, mag de postbaas aan de bel blijven trekken. Heel hard zelfs.