Selectief

Niet zonder meewarigheid wordt ook bij ons bericht over de schandalen rond de Franse presidentskandidaten. François Fillon heeft vrouw en kinderen al dan niet fictieve jobs bezorgd op kosten van de Franse belastingbetaler. En Marine Le Pen heeft haar lijfwacht ingeschreven als medewerker van het Europees Parlement. Ze hebben pech dat ze niet in Vlaanderen wonen.

Nemen we eerst Patrick Dewael, de grootste Telenet-graaier onder de politici. Meer dan 80.000 euro in zijn zakken voor advies waarvan we niet mogen weten wat het inhield, maar dat voor zo’n bedrag fameus geweest moet zijn. Net als Fillon heeft Dewael zijn partner Greet Op de Beeck aan een al dan niet fictieve job op kosten van de belastingbetaler geholpen, meer bepaald als adviseur privacy op het kabinet van partijgenoot Bart Tommelein. De beste kandidate na een objectieve selectieprocedure, dat spreekt.

Op de Beeck schrok er destijds, in een poging Siegfried Bracke te overtreffen, niet voor terug om als onafhankelijke journaliste van de openbare nieuwsdienst interviews af te nemen van de minister met wie ze een paar uur eerder in bed had gelegen. Ze kreeg later, naar eigen zeggen buiten haar weten om, een contract van 35.000 euro om vier nepdebatjes te modereren voor een andere partijgenote van Dewael: Fientje Moerman. Toen Rudy Aernoudt en Jean-Marie Dedecker dat uitbrachten, haastte Fientje zich te preciseren dat het een tikfout betrof en 3.500 euro moest zijn, alsof dat wel marktconform was. Een tikfout die drie controleurs van haar kabinet niet was opgevallen, wellicht dezelfden die de consultancy-opdrachten voor Guy Serraes hebben afgestempeld. Fientje laat zich vandaag Rebecca Vanden Broucke noemen, schrijft lezersbrieven, en werkt voor het Europees Parlement.

Tijd nu voor Guy Verhofstadt. Laat niet zijn bodyguard maar zijn vroegere chauffeur Gaetan Vanderhaegen als parlementair medewerker betalen. En een Eline Vanderhaegen als stagiaire, god weet zijn die twee nog familie ook. We hebben intussen vaak genoeg geschreven hoe hij via het verfoeilijke systeem van de opvolgers eerst zijn intieme vriendin Hilde Vautmans een salaris als Europees Parlementslid cadeau deed, waarna Vautmans een waardevolle kracht aan de deur schopte en verving door dochter Verhofstadt. Ze heeft ook haar neef als medewerker in dienst.

In De Standaard stond een reportage over de weddes van parlementsleden in de EU-lidstaten. Daarbij werd verwezen naar een probleem met de Litouwers, zoals bekend niet de eerlijksten onder Gods schepselen. Zij gebruiken het budget waarmee ze van het Europees Parlement assistenten mogen engageren om hun eigen familieleden werk te geven. En nadat de regels waren aangescherpt, omzeilden ze die door elkaars familieleden aan te nemen. En nóg wordt in zo’n reportage met geen woord gerept over Vlaamse politici die precies hetzelfde uitspoken.

Er is maar één verschil tussen wat Dewael en Verhofstadt zich veroorloven, en wat Fillon en Le Pen hebben uitgehaald: de Franse pers doet niet alsof ze blind is.