De afgelopen maanden bleven we niet op onze honger zitten, althans wat betreft nieuwe foodtrends. Gaat het om hypes of blijvers? We leggen er vijf op de rooster.
1 | ‘s Werelds allerduurste stukje vlees
Het allerduurste stukje vlees ter wereld, ‘matsusaka beef’, dat degusteer je – behalve in Japan – vanaf nu voorlopig alleen in het kleine, exclusieve Japanse restaurant Marie Akenaya in Parijs.
Wij trokken erheen voor de primeur. Want is dit stukje premiumsteak de fuzz waard? Wat is die gouden formule voor ‘de ultieme perfectie’? Of beter: worden de koeien echt getrakteerd op bier en massages?
2 | Hoe heter de peper, hoe beter voor de kick
Pikante sauzen verdringen meer en meer de brave ketchup. Gerespecteerde chefs omarmen hete smaakmakers. Ze duiken op in desserts, in bars en op TikTok.
Maar wat maakt pepers plots zo populair en onweerstaanbaar? En zijn ze ook gezond?
3 | ‘If you can’t beat them, eat them’
Chef Kobe Desramaults experimenteerde al met muskusrat. In het Verenigd Koninkrijk staat de grijze eekhoorn hier en daar op de kaart. En de website Eat The Invaders deelt recepten voor bijvoorbeeld groene leguaan.
Is ‘invasivorism’ – het eten van invasieve diersoorten – de nieuwste gastronomische trend? Is opeten het nieuwe verdelgen, en onderdeel van de trend naar ethische voeding? Maar hoe zit het met voedselveiligheid en de wetgeving?
4 | Azijn gebruiken zoals de sterrenchefs
Azijn was lange tijd het simpelste wondermiddel in keukens en achterkamers. Zo was appelazijn heel lang multi-inzetbaar en superpopulair, en werd balsamicoazijn weggezet als ‘hip’, wegens zoet, vol van smaak en lekker mediterraan.
Maar hoe maak je basic wijnazijn? En hoe transformeer je hem tot een delicatessenazijn? Hoe experimenteren baanbrekende chefs vandaag met het product? En hoe gebruik je het zelf – dominant én subtiel?
5 | Apero voor gevorderden
‘Apericena’. Het is een woord dat werd bedacht voor wat je als een XXL-aperitief kunt omschrijven. Een apero voor gevorderden. Een hemelse tafelgewoonte voor wie sharing plates en all-day-dining kan smaken.
Wat vind je op je bord en in je glas? Hoe prepareer je het zelf? En waar in ons land tref je de restaurants aan die het hoog tijd vonden om de Italiaanse traditie in België te importeren?