‘Mais l’Amérique, l’Amérique, je veux l’avoir et je l’aurai’, zong Joe Dassin. Als we het niet kunnen hebben, kunnen we het toch zien, natuurlijker dan ooit.
De Valle de la Luna ligt zowat tien kilometer ten zuiden van het broeierige La Paz in de Atacama-woestijn in Bolivia, een van de droogste plekken op aarde, waar het op sommige plaatsen al een eeuw niet heeft geregend. De woeste vallei bevat een geologisch pareltje: ontelbare bizar geërodeerde, als door mensen gebeeldhouwde rots- en zandformaties, die qua vormen, kleuren en texturen hun gelijke niet kennen. Je krijgt er de meest adembenemende zonsondergang ooit.
Behalve dit maanlandschap zijn er ook zoutvlaktes, -meren en -grotten. De vallei maakt deel uit van het nationaal natuurreservaat Los Flamencos. In het sfeervolle oasedorp San Pedro bieden veel reisbureaus georganiseerde tours aan, maar wie de grote massa wil vermijden, gaat beter alleen – per mountainbike is geen slecht idee.