Waarom fietsatelier Jaegher in Gent de lieveling is van Tom Boonen en Tim Merlier

‘In 2012 begon Jaegher als een jongensdroom en hobbyproject. Nooit hadden we durven te dromen dat we zo’n atelier zouden hebben. Maar dankzij investeerders, onder meer ex-wielrenner Tom Boonen, ex-basketballer Tomas Van Den Spiegel, en Lieven Vanlommel – de oprichter en CEO van de producent van verse maaltijden Foodmaker – konden we deze stap zetten.’

‘Een euforische klant zien buitenrijden met de droomfiets die we voor hem op maat hebben vervaardigd. Ik zou ook zeer gelukkig zijn mocht een profrenner ooit Parijs-Roubaix winnen op een van onze inox fietsen. Mijn dag was ook goed toen prof Tim Merlier op zijn Jaegher-Beachbike Belgisch kampioen beachracen werd, terwijl hij voor al zijn andere fietsen gesponsord wordt door een groot merk. En ik was vereerd toen Zdenek Bakala, de Tsjechische zakenman die eigenaar is van wielerploeg Soudal Quick-Step, bij ons in het atelier een fiets kwam bestellen. Zijn ploeg rijdt met de beste fietsen ter wereld, maar zelf is hij gek van handgemaakte Jaeghers, net als Tom Boonen. Toen die zijn tweede model bij ons bestelde, stelde hij meteen voor om investeerder te worden.’

‘We beginnen pas een fietskader te bouwen als we de exacte maten en wensen van de klant kennen. We werken met inox, een edel materiaal dat niet vaak gebruikt wordt, omdat de metaalbewerkingsmachines veel sneller verslijten bij inox en omdat het veel moeilijker last dan staal of titanium. Onze bikes zijn even sportief als die van professionele wielerploegen, maar zijn wel 100 procent op maat gemaakt. Alle buizen worden tot op de millimeter gezaagd en aan elkaar gelast volgens de unieke afmetingen en wensen van de klant. Veel fietsmerken zeggen dat ze maatwerk doen, maar eigenlijk passen ze bestaande modellen lichtjes aan.’

‘Nee, totaal niet. Telkens als je denkt ‘we zijn er’, moeten we weer stappen zetten om de rest voor te blijven. Je kunt niet stilstaan als je de referentie in innovatie wil zijn. We maken geen stalen retrofietsen, we zijn een maatwerkbedrijf dat ambacht met hightech combineert.’

‘Momenteel hebben we 54 bestellingen binnen voor nieuwe bespoke fietsen, van opmeting tot productie en levering. Deze week is onze adventure bike ‘Typhoon’ gelanceerd, een fiets met onderdelen die we zelf hebben ontwikkeld. Maar we zijn intussen al drie jaar in stilte bezig met het Jaegher Phoenix 3D-project, in samenwerking met de KU Leuven en het Belgisch Instituut voor Lastechniek. We experimenteren met onderdelen in inox, die ge-3D-print zijn: technisch en esthetisch gaat voor ons nu een wereld open. In ons ideale toekomstscenario komt de klant de showroom binnen, laat hij zich opmeten, laat hij de onderdelen op maat 3D-printen en wordt de fiets ter plekke gelast.’

‘In België willen we de referentie worden die we in het buitenland al zijn. Het is een typisch Belgisch fenomeen, zeker, dat je je eerst internationaal bewezen moet hebben? In eigen land hebben we nog te weinig naamsbekendheid, terwijl we in het buitenland awards binnenrijven en op beurzen veel bekijks hebben. We willen de Patek Philippe van de fietsen worden: precies, performant, esthetisch en hightech.’

‘Goede technische vakmensen vinden. Tot drie jaar geleden zat alle ervaring in framebouw en lastechniek bij één persoon. Dat maakte ons zeer kwetsbaar, zeker tijdens de coronacrisis. Als die persoon toen was weggevallen, waren we ons hoofd én onze handen kwijt. Nu hebben we dat ambacht opgesplitst: we werken met een toplasser die we uit de farmaceutische industrie wegplukten. Maar dankzij 3D-printing kunnen we voor de frames meer en meer op computertechnologie rekenen. Het TIG-lassen is extreem precair. De wand van onze inox framebuizen is amper 0,45 millimeter dik. Zoiets lassen is als een dun blaadje papier met een aansteker bruin laten worden, zonder dat het in brand vliegt. Geef zulke onderdelen aan 100 lassers, en 99 keer mislukt het.’

‘Lokale productie is beter en duurzamer dan massaproductie. We zijn tegen de wegwerpmentaliteit van grote merken, die vaak goedkope carbon frames laten invoeren uit het Verre Oosten en daar een laklaag over spuiten. Akkoord, die frames zijn lichter dan staal of inox. Maar als je rondkijkt, zie je nog nauwelijks oude carbonfietsen rijden. Wel stalen modellen, omdat die comfortabeler zijn en veel langer meegaan.’

‘In onze beginjaren liep het weleens mis in de R&D of productontwikkeling. De mislukte frames verzaagden we dan tot potjes voor balpennen. Vroeger gebeurde het al eens dat een klant met zijn eigen onderdelen afkwam. Dat kan, maar soms blijken die stukken niet compatibel. En dan lopen de kosten snel op. Het is sowieso al een enorm puzzelwerk om al onze eigen onderdelen perfect op elkaar af te stemmen. Als er dan ook nog eens een klant komt aandraven met zelfgekozen componenten, zullen we toch twee keer nadenken.’

‘We hebben al enkele klanten verloren omdat ze vonden dat ze te lang moesten wachten op hun op maat gemaakte fiets. Een afgewerkte Jaegher kost tussen 8.000 en 15.000 euro, en de levertijd bedraagt zo’n vijf maanden. Dat lijkt lang, maar bij onze grote concurrenten uit Australië en Amerika moet je drie keer zo lang wachten. Daar begrijpen klanten beter wat ambacht en maatwerk inhouden.’