Wie zich in stijl wil voorbereiden op zijn volgende ‘ultra’, ‘epic’ of ‘ironman’, kan voortaan terecht in Zuid-Tirol. Voor een ‘trainingskamp’ mét driesterrenrestaurant.
De veiligheidstouwen en ladders van de via ferrata kronkelen omhoog naar de top van de Col dei Bos, 2400 meter hoog. Ik hijs me in mijn klimgordel, kijk naar de 500 meter bijna loodrechte kalksteenrots en voel de moed in mijn schoenen zakken. Diego Zanesco probeert me tot rust te brengen, zijn luchtige toontje van daarnet heeft plaatsgemaakt voor een zakelijke briefing. Hij heeft zilveren haar, is voor de helft berggeit en blijft in alle omstandigheden olympisch kalm. Diego is een van de meest gerespecteerde gidsen hier in de Alta Badia, die adembenemend mooie streek in het Italiaanse Zuid-Tirol. Meer dan dertig jaar ervaring heeft hij, en dat merk je aan alles. Ik doe mijn gordel om, grijp de kabel en begin aan mijn klim.
Het is dag één van vier in de Dolomieten, waar ik te gast ben in het Rosa Alpina Hotel & Spa in San Cassiano. Een legendarisch hotel dat al bestaat sinds 1850. De luxechalets doen wat denken aan rustieke berghutten. En niet onbelangrijk: het hotel heeft een driesterrenrestaurant, St. Hubertus. Vorig jaar trad Rosa Alpina toe tot de Aman-groep, maar de familie Pizzinini blijft aan het roer staan. Hugo Pizzinini, derde generatie intussen, heette me persoonlijk welkom met een spaghetti carbonara toen ik gisteravond om 22.30 uur arriveerde uit Venetië.
Grenzen verleggen
Opzet van mijn verblijf: het nieuwe Aman-programma testen. Noem dit gerust een meerdaagse, extreme sportretraite, uitgedokterd voor gasten met een dorst naar zeer fysieke avonturen in combinatie met alle luxe die je van een hotel als dit mag verwachten: een professionele begeleiding, een heerlijke spa, massages en een verfijnde keuken.
Vier Aman-hotels combineren intussen een op maat uitgewerkt sportprogramma met unieke landschappen: een woestijn- en bergavontuur in Marokko, een triatlon door het regenwoud van Phuket, oceaanchallenges op een privé-eiland in de Filipijnen, of hier in de Dolomieten, stevig avontuur in het hooggebergte. Hoewel de dagelijkse activiteiten vrij hardcore zijn, kan alles naadloos worden aangepast aan je persoonlijke vaardigheden, de duur van het verblijf, de weersomstandigheden of gewoon hoe je je die dag voelt.
Mijn voorliefde voor duursporten past in ieder geval piekfijn bij deze bergachtige omgeving en de lokale tradities. Hardlopen, fietsen en zwemmen zijn de pijlers van mijn programma. Elke activiteit heeft een andere intensiteit en duur. Sommige zijn echt bedoeld om grenzen te verleggen, andere zijn aangenamer. Maar altijd is er een flinke dosis ‘via ferrata’ – zeg maar: een met staalkabels uitgezet parcours langs een rotswand – die de adrenaline doet gutsen.
Ronde van Italië
De regio Alta Badia is een echte hotspot voor fietsfanaten, met al die prachtige bergpassen. De Giro d’Italia voor profs kwam al meer dan eens voorbij, en de Maratona dles Dolomites begint en eindigt op een boogscheut van hotel Rosa Alpina. Liefst 9000 fietsers, van overal ter wereld, nemen eraan deel. In een epische rit van 138 kilometer bedwingen ze een hoogteverschil van 4230 meter.
Dat is precies wat ik vandaag moet doen. Het hotel heeft een racefiets van Pinarello klaargezet: Italiaans topgerei, helemaal van carbon en dus een pluimgewicht. Vanzelfsprekend in Ferrari-rood.
Mijn gids voor deze uitdaging is Franz Wieser, rijzig en pezig, 26 jaar en het lijf van een profrenner. Welke activiteit je ook kiest, hotel Rosa Alpina heeft een coach die je de juiste instructies geeft en je vooral ook perfect gedoseerd kan pushen. Wat eerst nog een gesprek in twee richtingen was, evolueert al snel tot een monoloog van Franz. Ik hap zozeer naar adem dat ik zelfs niet meer kan antwoorden met eenvoudige lettergrepen. Mijn dagelijkse ochtendritjes zijn lachwekkend makkelijk vergeleken met de uitdaging waar ik nu voor sta. Eindeloze, kronkelende weggetjes wijzen almaar steiler naar de hemel. De opwindende afdalingen tussenin lijken almaar korter.
‘Bijtanken’ wordt hier naar een heel ander niveau getild.
Na vier uur en vijf stevige bergpassen ben ik stikkapot, ook al omdat ik de hoogte niet gewoon ben. Maar het landschap, met impressionante pieken en imponerende bergmassieven, is ronduit schitterend, waar je ook kijkt.
We komen op een kruispunt en Franz geeft twee mogelijkheden. We kunnen linksaf en dan korten we de rit met ongeveer 30 kilometer in. Maar we kunnen ook rechtsaf en dan gaan we de confrontatie aan met de genadeloze Passo Giau. Met een lengte van 19,9 kilometer, een gemiddeld stijgingspercentage van 9,3 procent en 29 haarspeldbochten, is deze bergpas zelfs voor de meest doorgewinterde fietser een zenuwslopende uitdaging. ‘Doen’, denk en zeg ik.
Twee uur later, als mijn lichaam elk grammetje energie heeft opgebruikt, is de missie geslaagd. Maar het is een van de meest genadeloze uitdagingen tijdens mijn verblijf hier. Een avontuur dat op mijn bucketlist stond.
Cool en zelfverzekerd
De tweede dag staat in het teken van mijn bovenlichaam, dat getraind wordt met een zwempartij in open water. Hiervoor rijden we naar het westen, voorbij Bolzano – de provinciehoofdstad van Zuid-Tirol – naar een privétuin aan de rand van het Caldaromeer. Diego, immer even cool en zelfverzekerd, volgt me met een roeibootje. Met de zon die mijn rug streelt en water dat 21 °C haalt, is deze twee kilometer lange zwempartij de perfecte, verkwikkende oefening die ik voor ogen had. Telkens als ik inadem, gooi ik een blik op het weelderige groen van de fruitbomen langs het water, en de besneeuwde bergtoppen verderop. Bij iedere slag besef ik dat deze wereld heel ver verwijderd is van het overvolle, overdekte
25 meterbad dat ik gewoon ben.
Nog op het programma vandaag, want populair in deze regio: trailrunning oftewel hardlopen op onverharde en heuvelachtige paden. Pizzinini himself vergezelt me, net als Lukas Gerges, directeur en hoofdsommelier van het restaurant. De vermoeidheid van de voorbije drie dagen zit in de benen en is duidelijk zichtbaar aan mijn manier van lopen. Samuele, onze gids en meervoudig titelhouder in deze discipline, houdt een tempo aan dat net voldoende is om de drie uur durende trail te kunnen voltooien. Na de via ferrata, die uiteraard niet in het parcours kon ontbreken, lopen we een verborgen vallei binnen, in Scotoni, om er in een van de meest gewilde berghutten, de Val Badia, te genieten van een zonovergoten lunch: knapperige polenta, varkensworstjes en ‘Kaiserschmarrn’, een licht gekaramelliseerde pannenkoek met pruimencompote en poedersuiker - een specialiteit in deze streek.
Alpiene kruidenmassages
Er zijn niet alleen de deskundige specialisten die je begeleiden of een training op maat samenstellen. Hotel Rosa Alpina maakt ook het verschil met topverwennerij. Elke dag geniet je van een welgekomen en intense spabehandeling: alpiene kruidenmassages met ontstekingsremmende kruiden en planten om de spierpijn te verlichten, en ook een Thaise massage die spierstijfheid wegneemt. ‘Bijtanken’ wordt hier naar een heel ander niveau getild: na elke excursie word ik verwelkomd met zelfgemaakt zuurdesembrood met spek en mierikswortel – een eenvoudige, maar heerlijke lokale specialiteit rijk aan koolhydraten. Dan volgt meestal verse pasta met een lokale mousserende wijn.
Het gastronomische hoogtepunt is St. Hubertus, het driesterrenrestaurant van Hotel Rosa Alpina. Norbert Niederkofler en zijn jonge team runnen een opvallend strakke keuken en serveren een menu van elf gangen met aangepaste wijnen: een avontuur dat begint om 19 uur en eindigt om middernacht.
Wat deze vier dagen zo bijzonder maakt, is het perfecte evenwicht. We flirten met de grens van extreme inspanning, waarna totale ontspanning volgt, en dat keer op keer.
Rosa Alpina Hotel & Spa in San Cassiano, Italië, vanaf 595 euro voor een dubbele kamer, rosalpina.it
