© Stanislas Fautré / Figarophoto

Welkom op de Seychellen, de Galapagos van de Indische Oceaan

Natuurlijk oogt de Indische Oceaan er turquoise en zijn de zandstranden er parelwit. Maar daarvoor alleen reis je niet naar de nieuwe ‘Club Med Seychelles’. Verslag van een week in het hart van het Sainte-Anne Marine National Park.

Dames en heren, we zetten nu de landing in. Gelieve uw stoelleuning en dienblad volledig rechtop te zetten.’ De woorden die de gezagvoerder van de Boeing 777-300ER van Emirates uitspreekt net voor de landing zijn allesbehalve buitengewoon. Toch klinken ze deze keer anders. Omdat het al een eeuwigheid geleden is dat ik deze zinnen gehoord heb.

Voordat de gezagvoerder verdergaat, schuif ik het zonnescherm van mijn raampje naar omhoog. Ik probeer de Seychellen te zien, maar een dikke, grijze wolkensluier gooit roet in het eten. Pas nadat het landingsgestel is uitgeklapt en we onder de wolken zijn doorgevlogen, zie ik het typische postkaartplaatje, met een paar kokospalmen op een zandbank. De stranden, omringd door roze granieten rotsen, baden in het warme, kristalheldere water van de Indische Oceaan. Ze behoren niet voor niets tot de mooiste stranden ter wereld.

Advertentie
Advertentie
© Stanislas Fautré / Figarophoto

Tweede Galapagos

De 115 eilanden van de Seychellen liggen net onder de evenaar, op dezelfde breedtegraad als Mombasa in Kenia en op dezelfde lengtegraad als Dubai. De rijkdom van de Seychellen is vooral de natuur. In de 9de eeuw maakten enkele zeelieden en andere piraten een einde aan de alleenheerschappij van de reuzenschildpadden en ‘cocos de mer’. Toch werden de Seychellen pas in de 18de eeuw echt ‘ingenomen’, waardoor het ongerepte landschap van de archipel lange tijd intact kon blijven. Het land werd in 1976 onafhankelijk, nadat het zich achtereenvolgens van het Franse en Engelse juk had bevrijd.

Advertentie
Een korte maar welverdiende pauze op L’Anse Source d’Argent, op LA Digue, een van de meest fotogenieke stranden.
Een korte maar welverdiende pauze op L’Anse Source d’Argent, op LA Digue, een van de meest fotogenieke stranden.
© Stanislas Fautré / Figarophoto

De voorbije dertig jaar hebben de Seychellen bijna 60 procent van hun grondgebied als natuurreservaat beschermd. De regels zijn streng. Sommige eilanden zijn opengesteld voor bezoekers, al worden er maar enkele tientallen personen per dag toegelaten – kwestie van het ecosysteem niet te verstoren.

Wij verblijven de volgende dagen in het hart van het Sainte-Anne Marine National Park, op een kwartier varen van het belangrijkste eiland Mahé. Het was hier dat de eerste inwoners van de Seychellen – een handvol Fransen en hun slaven – in 1770 voet aan wal zetten, nog voordat een andere kolonie Mahé aandeed. Bij het begin van de 20ste eeuw was Sainte-Anne vooral een walvisstation, vandaag heeft Club Med Seychelles hier zijn tenten opgezet.

Het vakantiebedrijf is zich bewust van de rijke fauna en flora van de Seychellen, bijgenaamd de ‘Galapagos van de Indische Oceaan’. De keten kiest in zijn vierde ‘Exclusive Collection’-adres (5 drietanden) dan ook resoluut voor ecochic. ‘De Seychellen lagen al een tijdje op de radar van Club Med’, vertelt Barq, de ‘chef de village’ die ook de Club Med-resorts Maldives Finolhu en Cefalù in Italië lanceerde. Opmerkelijk: Club Med Seychelles is de enige werkgever op Sainte-Anne en palmt zowat 12 procent van de 200 hectare strand en bos van het eiland in. 

Bankkaart om de pols

Aan boord van de shuttlespeedboot zie ik in de verte eindelijk het eiland en zijn dichte begroeiing op me afkomen. Op het ponton staat een groep lachende ‘gentils organisateurs’ me op te wachten. Club Med mag de voorbije jaren dan al ingrijpend veranderd zijn, er zijn ook nog zekerheden.

Advertentie
Advertentie

Bij de receptie krijg ik een armband die ik tijdens mijn verblijf als kamersleutel én bankkaart zal gebruiken. Ik word uitgenodigd om de app ‘My Club Med’ te downloaden. Die is best handig om te weten waar je bent – je moet echt geen moeite doen om te verdwalen op dit gigantische domein. Maar ook om je verblijf te plannen. Het hele arsenaal aan activiteiten staat in de app overzichtelijk opgelijst. En je krijgt er ook de dagelijkse reminder van de dresscode en het thema voor het avondprogramma.

Ook bekend als de ‘olifantenschildpad’ is de reuzenschildpad van de Seychellen samen met die op de Galapagos-eilanden de grootste schildpaddensoort op aarde.
Ook bekend als de ‘olifantenschildpad’ is de reuzenschildpad van de Seychellen samen met die op de Galapagos-eilanden de grootste schildpaddensoort op aarde.
© Stanislas Fautré / Figarophoto

Belgische architect

Aan de voet van een beboste heuvel heeft Club Med zijn intrek genomen in het voormalige Beachcomber Resort. Na een make-over die in totaal 70 miljoen euro heeft gekost, lijkt het vanaf de zee alsof de natuur hier alles heeft overgenomen. Maar dat is schijn: ondanks de dichte begroeiing heeft het bureau GG&Grace van de Belgische architect Gauthier Guillaume de bestaande structuren zoveel mogelijk hergebruikt en hier en daar aangevuld met nieuwe ruimtes. Het dorp zelf gaf de in Waver opgegroeide creatieveling een ‘Robinson chic’-look, met open paviljoenen in tropische kleuren. De ligstoelen en buitenkussens brengen je meteen in een relaxte sfeer. 

Bijna 60 procent van het grondgebied van de Seychellen is vandaag natuurreservaat.

Al snel maak ik kennis met Maxime, de ‘green G.O.’. Want hier kom je in de eerste plaats voor de natuur. Sinds 1973 al zijn de kusten voor dit eiland beschermd als nationaal park. In de doorzichtige wateren zwemmen tropische vissen, zeeschildpadden, minihaaien en pijlstaartroggen. Club Med is zich bewust van die rijkdom én van de kwetsbaarheid van het gebied. ‘We vonden het aanvankelijk moeilijk om een evenwicht te vinden tussen de zogenaamde ‘uitheemse’ exotische planten en de inheemse planten op dit eiland’, zegt Maxime.

‘Het groen dat we op het Club Med-domein hebben aangeplant, moet zich snel kunnen aanpassen. De planten moeten ook constant bloeien en het liefst nog lekker ruiken ook. De echte botanische schat van de Seychellen is evenwel de ‘coco fesse’. Deze noot kan tot 25 kilo zwaar worden en groeit aan de ‘coco de mer’.’

Tussendoor polst Maxime of we Coco, de huisschildpad van Club Med, al hebben gezien. Als we nee schudden, toont hij ons waar we het meest kans maken om een glimp op te vangen van Coco. Van november tot maart, het broedseizoen van de schildpadden, kun je hier ook babyschildpadden hun eerste tocht naar de zee zien maken.

© Stanislas Fautré / Figarophoto

Hof van Eden

De volgende dag kies ik voor een excursie naar La Digue en Praslin, de twee ‘îles vedettes’ van de Seychellen. Na een boottocht van twee uur is La Digue de eerste halte. Het is er prachtig om te fietsen, van het Union Estate-domein tot het paradijselijke strand van Anse Source d’Argent met zijn uitzonderlijke granietlandschappen. Een smalle strook fijn zand, kokospalmen die over de zee leunen en, badend in de zee, een wirwar van rotsen rond en grijs als olifantenruggen. We zitten in een ansichtkaart.

Opmerkelijk: Club Med Seychelles is de enige werkgever op Sainte-Anne en palmt zowat 12 procent van de 200 hectare strand en bos op het eiland in. 

Wat later neem ik opnieuw de boot, om te lunchen, maar vooral om naar Praslin te varen. Ik kan niet wachten om de betoverende Vallée de Mai te ontdekken. De lokale fauna voelt zich hier op haar gemak, ver van alle menselijke bedrijvigheid. Dit gebied van bijna 20 hectare vol palmbomen is sinds de prehistorische tijd nagenoeg ongerept gebleven. Hier vind je het grootste ‘coco de mer’-bos ter wereld.

De vrucht van die palm bevat het grootste zaad van alle gekende plantensoorten ter wereld. De Vallée de Mai is met zijn 6000 ‘coco de mer’-bomen een van de twee Unesco-werelderfgoedsites op de Seychellen en werd ooit gezien als de echte Hof van Eden. De noot werd lange tijd beschouwd als een afrodisiacum en bijgevolg schaamteloos gekapt. Intussen is de handel erin strikt gereglementeerd.

In de lucht lijken de vogels een ‘bal populaire’ te houden. De meeste komen overgevlogen van Cousin Island, dat al sinds 1968 een natuurreservaat is. Ornithologen zien er vandaag weer soorten rondvliegen die ooit met uitsterven waren bedreigd, zoals de Seychellen-shama (een soort ekster). Ook zwarte papegaaien voelen zich er thuis.

© Julien Fernandez

Sprookjeshanden

Terug op Sainte-Anne kijk ik op de app naar het programma van de volgende dag. ‘Met die app besparen we ook papier uit’, zegt Barq. ‘Ons ‘Happy to care’-programma staat volledig in het teken van duurzaamheid. We zuiveren ook ons afvalwater, terwijl een intelligent systeem erover waakt dat we zo weinig mogelijk elektriciteit verspillen. Wist je trouwens al dat we ook een programma hebben uitgewerkt om het koraal te herstellen?’

Advertentie
Het ‘Vallée de Mai’-woud, op het eiland Praslin, is een van de twee Unesco-werelderfgoedsites op de Seychellen.
Het ‘Vallée de Mai’-woud, op het eiland Praslin, is een van de twee Unesco-werelderfgoedsites op de Seychellen.
© Shutterstock

Club Med staat bekend om zijn sportactiviteiten. Hier kun je snorkelen, zeilen, beachvolleybal spelen, pilates- of padellessen volgen. Ik beslis te gaan suppen, en daarna een training palapa-fitness en een yogasessie te volgen. Na de inspanning volgt de beloning: een behandeling in de Club Med Spa by Cinq Mondes (vraag naar Kadek, ze heeft sprookjeshanden).

Ook de kinderen worden niet vergeten. Perrine is verantwoordelijk voor de activiteiten voor de kleintjes in de Petit Club Med, de Mini Club Med en de Club Med Passworld. ‘Behalve spel en fun organiseren we voor hen bijvoorbeeld ook kookworkshops. En de ietwat ouderen komen aan hun trekken op de PlayStation, met het tafelvoetbal en in de bibliotheek.’

Al zullen ook zij bij hun terugkeer thuis wellicht toch vooral vertellen over hun zwempartijtjes tussen de pijlstaartroggen in het rif – helemaal niet gevaarlijk –, die gigantische ‘coco de mer’ die rakelings naast hun hoofd scheerde toen die van de palm viel of die ontmoeting met die andere Coco, de bejaarde reuzenschildpad.