Van cannabischocolade tot wietyoga. Van koken met marihuana tot ganjatabletjes voor meer zin in seks. We stuurden onze reporter naar Colorado, een van de eerste Amerikaanse staten die cannabis legaliseerden. High in de bergen.
Het is zaterdagochtend. Ver achter het grote raam dwarrelt de sneeuw zachtjes neer op de Rocky Mountains. Ik zit knus binnen, in een cirkel samen met anderen, de benen gekruist. In mijn handpalm ligt wat gedroogde cannabis. Ik moet tegen de heilige plant praten, wordt mij gezegd. Haar een vraag stellen. Luisteren naar wat ze me te vertellen heeft.
Maar ik vraag me af wat ik hier in godsnaam uitspook, tijdens deze ganjasana-plechtigheid: een sessie yoga en mindfulness rond het thema cannabis. Ik moet immers niets hebben van yoga. En ik heb ook mijn twijfels over cannabis. Rondom mij zie ik mensen die tegen de wiet zitten de fluisteren. Het kost serieus wat concentratie om niet te beginnen giechelen. En dan heb ik nog niet eens gerookt.
Dit is de tweede dag van mijn trip naar Colorado, waar ik verblijf bij Hi-Curious, een nieuw bedrijf dat luxeweekends organiseert voor kleine groepen liefhebbers van cannabis. Vier dagen, accomodatie, maaltijden en uitstappen inbegrepen, voor 2.800 dollar. Om te leren hoe je het spul met kennis van zaken kan gebruiken, in een veilige en daarvoor voorziene omgeving.
Cannabistoerisme is big business in Colorado, in 2014 de eerste Amerikaanse staat die cannabis legaliseerde. Goed voor een instroom van miljoenen dollars per jaar. Volgens de recentste cijfers kwamen in 2016 niet minder dan 6,5 miljoen cannabistoeristen naar hier. Overal schieten dan ook touroperators uit de grond, gespecialiseerd in marihuana.
Op hun programma: met een privélimousine zowel plantages als winkels bezoeken, maar ook leren koken met cannabis, of er cocktails mee maken. In Californië, waar het sinds begin dit jaar toegelaten is om cannabis voor recreatieve doeleinden te verkopen, zijn er ook al tal van ‘wine and weed tours’, organisaties die bezoekjes aan cannabisshops en wijngaarden combineren.
Natuurlijk zijn er ook almaar meer toeristen die het zelf gaan uitzoeken, zonder reisorganisatie, en dat loopt niet altijd even vlekkeloos. Een vriend die een deel van zijn huis in Denver verhuurt via Airbnb, vertelt hoe hij gasten over de vloer kreeg die zich op vrijdag van dosis vergisten, en de rest van het weekend te paranoia waren om nog buiten te komen.
Mirakelbehandeling
Absoluut wat ik wil voorkomen. In mijn universiteitsjaren rookte ik af en toe wel eens, maar de voorbije twintig jaar kwam ik zo goed als niet in contact met drugs. De laatste keer dat een vriend me een trekje voorstelde van zijn ‘blunt’, een joint zonder tabak, zoals cannabis doorgaans in de States wordt gebruikt, ging ik ergens op straat in New York door de benen. Vrienden moesten me naar huis brengen.
Ik ben ook niet meteen op zoek naar een nieuwe, verkeerde gewoonte. Alleen kan je niet naast de pro-cannabishype in Amerika kijken. Zo wordt het goedje geprezen als mirakelbehandeling voor alles - van angstaanvallen tot depressie, maar ook artritis of slapeloosheid. Jazeker: een gezond alternatief voor alcohol en medicijnen.
Zelfs in Amerikaanse staten waar cannabis niet legaal is, bloeit een zeer actieve handel in producten gemaakt met CBD, een niet-psychoactieve cannabinoïde, wel legaal indien gemaakt met hennep, een plant die verwant is met cannabis. Ik ben dan ook zeer getriggerd om alles te begrijpen van deze nieuwe wereld die zich in de States ontvouwt.
Zéér high
Rachael Carlevale, de yogalerares die me de opdracht gaf tegen de cannabis in mijn hand te praten, weet in ieder geval waarover ze praat. Ze studeerde bodem- en plantwetenschappen aan de universiteit van Massachusetts. En hoewel ik nogal sceptisch aan dit avontuur begin, moet ik toegeven dat ze een uitstekend evenwicht serveert tussen spiritualiteit en wetenschap. Rachael laat twee joints rondgaan, en na amper één trekje van beide ben ik al high. Zéér high. Voor ik het besef, komt dat moeilijk te omschrijven gevoel van onrust, een soort paranoia, zoals ik dat ken van mijn vorige avonturen met wiet.
Maar dan zeg ik mezelf dat ik hier in vrijetijdskledij zit. Ontspannen. In een huis met acht slaapkamers, hoog in de bergen van Colorado. In het gezelschap van gelijkgezinden. Met een chef die alleen voor ons kookt, een chauffeur die ons rondrijdt. Neen, er is echt niets om me zorgen over te maken. In plaats van tegen de wiet te praten, beslis ik dus maar om op mezelf in te praten. Om te ontspannen en van dit experiment te genieten.
Terwijl Rachael met haar les begint, yoga en mindfulness, voel ik me voor het eerst in mijn leven ‘aanwezig’, zoals yogakenners dat noemen. In plaats van constant naar mijn horloge te kijken en lijstjes op te maken in mijn hoofd, neemt mijn lichaam het over en komt mijn geest helemaal tot rust. Een zeer zeldzame ervaring voor mij.
Russische roulette
Wiet roken is in deze tijden maar een piepklein aspect van de veel ruimere marihuana-ervaring. In de Amerikaanse staten waar cannabis legaal is, vind je een eindeloze waaier aan producten en drankjes. Om te eten, drinken, vernevelen, smeren of deppen. Natuurlijk wil ik een paar eetwaren proberen, en de keuze is riant: van chocolade tot snoep en gebak of drankjes die hier allemaal snel heel populair zijn geworden. Maar eigenlijk heb ik absoluut geen idee waar ik moet beginnen.
Gelukkig weten ze dat bij Hi-Curious zeer goed: ze sturen ons naar 1906, een bedrijf dat chocolade met cannabis maakt. Allemaal topproducten. Het is Peter Barsoom, vroeger actief in de haute finance van New York, die drie jaar geleden 1906 oprichtte, genoemd naar het jaar waarin de Wiley Act werd goedgekeurd en die cannabis buiten de wet stelde. En ja, hij deed dat omdat hij zag hoe waardeloos en slecht de meeste producten op de markt waren.
De meeste eetbare cannabisproducten smaakten niet alleen gruwelijk slecht, er stond ook niet de minste aanwijzing op van het gevoel dat ze je konden geven, vertelt Barsoom terwijl hij ons meeneemt in zijn hightech fabriek, waar personeel met haarnetje op het hoofd druk in de weer is om onder andere een THC-kenteken op de kleine, glimmende en met chocolade bedekte koffiebonen te stempelen. THC, tetrahydrocannabinol, is immers het meest psychoactieve onderdeel van cannabis.
De kwaliteit was trouwens niet het enige probleem volgens Barsoom. ‘Er was ook een veel te grote tijdspanne tussen inname en effect’, legt hij uit. ‘Waardoor de mensen veel te veel gebruikten. En het laatste wat je wil doen met een cannabislekkernij is Russische roulette spelen. We beslisten dus om een bedrijf op te richten voor mensen als wij, volwassenen die op een hoog niveau functioneren en die cannabis zien als een alternatief voor medicijnen en alcohol. Mensen die het allemaal onder controle willen houden en een bepaald gevoel willen krijgen.’
Van Chill tot Genius
Het gamma van 1906 is opgebouwd rond vijf eenvoudige vormen van ervaring: ‘Go’ voor een energiek gevoel, ‘Chill’ om te ontspannen, ‘Midnight’ om te slapen, ‘High Love’ om zin in seks te krijgen, en ‘Bliss’ voor een euforisch gevoel.
Binnenkort komt er nog eentje bij: ‘Genius’ om zich optimaal te kunnen concentreren. Er zal niet alleen cannabis in zitten. Ook cafeïne en natuurlijke, plantaardige stimulerende producten zoals laoswortel en bacopa. Genius zou perfect zijn om de concentratie te scherpen als je bijvoorbeeld een essay moet schrijven. De artisanaal gemaakte chocolaatjes met THC zijn zo gedoseerd dat ze snel effect opwekken. Na amper twintig minuten in plaats van een uur of zelfs anderhalf uur. En het effect zou tweeënhalf uur duren in plaats van zes.
Zodra ik voel dat ik er voldoende over weet, tast ik in de doos met samples en stop een Bliss-chocolaatje in mijn mond: zwarte chocolade met een vulling van pindaboter. Klaar om in de SUV met chauffeur te springen en naar Denver te rijden voor de lunch. De smaak is heerlijk, maar ik voel niet meteen effect. Dat komt pas na de lunch, wanneer ik naar een uiteenzetting luister van Pax, zeg maar het Apple van de vaporizers. Dan voel ik me zo hemels goed dat ik me helemaal niet meer kan concentreren.
Ik heb alvast twee dingen geleerd. Zogenaamde ‘edibles’, lekkernijen of dranken met cannabis, hebben het grootste effect als je al iets in je maag hebt. Dan kunnen de actieve ingrediënten zich immers aan iets gaan binden. Na een maaltijd raak je dus sneller high. Maar ik leer ook dat je beter geen ‘Bliss Cup’ achter de kiezen duwt als je zo meteen naar een meeting moet om het daar over toptechnologie te hebben, of zo.
Zin in seks
Wiet roken is maar een klein aspect. Er is een eindeloze waaier van producten om te eten, te deppen, te smeren of te vernevelen.
Eigenlijk is vapen niets voor mij. Om de een of andere reden vind ik het belachelijk om nicotine en cannabis met een vaporizer te gebruiken, en vooral helemaal niet cool. Misschien heeft het wel te maken met die elektronische spullen waarmee je eruitziet als een nerd. Ik zeg dat als we aankomen in The Clinic, een van de 169 plaatsen in Denver - meer vestigingen dan Starbucks en McDonald’s samen - waar je cannabis voor recreatief gebruik vindt. Natuurlijk ben ik benieuwd, want ik wilde al lang zo’n verkooppunt bezoeken, maar durfde nooit eerder de stap te zetten.
De eerste minuten, zodra ik de deur voorbij ben, zijn best intimiderend. Je hebt een identiteitskaart nodig, want moet bewijzen dat je 21 bent. Kom je uit het buitenland, dan moet je een paspoort tonen, want met een rijbewijs lukt het niet. Dan gaan je gegevens in een database, om erover te waken dat je niet meer gebruikt dan de dagelijks toegelaten hoeveelheid: 1 ons voor recreatief gebruik, ongeveer 28 gram dus. En twee keer zoveel voor medisch gebruik.
Maar zodra je binnen bent, glijdt de nervositeit van je af. Houten kratjes, glazen flaconnetjes. Het voelt als een kruising tussen een juwelier en de make-upafdeling van een warenhuis. Het personeel is vriendelijk, kent de producten en geeft graag meer uitleg als ik mijn vele, lange vragen afvuur.
Voor droge, rookbare cannabis is er een zeer ruime keuze uit smaken, maar ik zie ook harsen, e-sigaretten en patronen. Verderop is er een grote koelkast vol cannabisdrank, -koffie en -frisdrank, maar ook lekkernijen zoals cannabislolly’s of -kauwgom. De sterkte en precieze verhouding THC/CBD staat op ieder product vermeld.
Tegelijk zijn er ook producten voor inname via de huid, zoals badzout, zalfjes, patches en een product met de naam Foria, dat ervoor zorgt dat vrouwen meer zin in seks krijgen en er ook meer van genieten. Misschien is cannabis wel een wondermiddel dat voor alles een oplossing of genezing biedt, denk ik even.
Terug thuis bekijken we na het avondeten met zijn allen de producten die we hebben meegebracht van The Clinic. Ik test een Toast, een sigaret met alleen maar cannabis en geen tabak. Ik had me in de winkel laten verleiden door de stijlvolle verpakking, zwart en goud, maar de smaak valt tegen: hard en droog, helemaal niet aangenaam. Na een paar trekken gooi ik het ding zelfs weg. Maar een stukje Midnight-chocolade 1906 wiegt me al snel in een zalige slaap.
Red Rocks Park
Cannabistoeristen komen natuurlijk niet alleen naar Colorado omdat er niet minder dan 518 plaatsen zijn waar je spul kan kopen voor recreatief gebruik. Er zijn ook allerlei activiteiten in de overweldigende natuur, zoals wandelen, fietsen of sneeuwsport.
Wanneer we de volgende dag naar het Red Rocks Park trekken om er tussen de reusachtige rotsen van zandsteen te wandelen, probeer ik een stukje Go van bij 1906. Het doet me niets. Ook als we stoppen voor de picknick is er nog niet het minste effect.
Iemand in de groep suggereert dat ik misschien geen effect voel omdat mijn lichaam al veel natuurlijk ‘Go’ heeft. De ingrediënten en doses van zogenaamde ‘edibles’ zijn standaard, maar ieder mens heeft natuurlijk een andere fysionomie. Zodat iedereen producten met cannabis op een andere manier ervaart.
Later kan iemand me overtuigen om de Vape-pen van Pax, die we allemaal gekregen hebben, te proberen. Het slanke, zwarte toestelletje kan worden afgesteld op een precieze temperatuur, maar ook met intervallen een zeer specifieke dosering leveren.
En dan snap ik het plots: met gesofisticeerde apparatuur is het mogelijk om met grote precisie te beslissen hoeveel je inneemt, en dus controle te behouden over hoe je je voelt. Dan word je nooit bevangen door angst, zoals tijdens de yogasessie, tenzij je dat natuurlijk zelf wil. Je kan dankzij de juiste dosis meteen gaan voor dat zoete, gelukzalige gevoel.
Tegen het einde van dag drie voel ik me heel wat zelfverzekerder over cannabis en alles wat ermee gemaakt is. Omdat ik begin te snappen wat ik wel en niet graag heb. Wanneer Barsoom een doos Bliss Cups opent voor het slotdiner, aarzel ik niet om voor de eerste gang nog snel eens high te worden.
Maar het zal wel nog even duren om af te raken van dat gevoel dat ik iets verkeerds doe als ik cannabis in de een of andere vorm gebruik in een leuk restaurant. Ik weet zelfs helemaal niet zeker of ik met wiet ooit hetzelfde, normale gevoel zal hebben als met een glas rood. Tegelijk: mysterieus of beangstigend is cannabis nu helemaal niet meer voor mij. En wie weet: misschien begin ik zelfs met yoga als cannabis ook bij ons gelegaliseerd wordt.