Stadsgids Marrakech met bijzondere hotels en restaurants

Maar er is meer dan alleen de medina. Als je verder kijkt dan de zweterige hectiek van de keizerlijke stad, vind je ook hippe galeries, coole restaurants en elegante boetieks. Een nieuwe generatie tovert de wijk Gueliz om tot de volgende place to be.

En op minder dan een uur van het centrum, ten zuidwesten van de stad, vind je in de Agafay-woestijn luxueuze tentenkampen met een fenomenaal uitzicht op het Atlasgebergte, gigantische sterrenhemels en maanlandschappen.

Luxe is nog fijner als je het niet verwacht. Tussen de maanduinen van de Agafay-woestijn, op slechts 45 minuten rijden van Marrakech, vind je het luxueuze tentenkamp Caravan Agafay, de nieuwste aanwinst van hotelgroep Habitas.

Er hangt een huiselijke, ontspannen sfeer in deze Berberse omgeving: Arabische hengsten staan te snuiven in de kraal, er lopen pauwen rond, een ezel, geiten en kippen. In de omgeving worden kruiden en groenten gekweekt die later worden verwerkt in de gerechten.

Veertig zandkleurige tenten staan verspreid opgesteld, met daartussen stenen paden die ‘s avonds feeëriek verlicht zijn. Elke tent – voorzien van zonne-energie en ecologische toiletten – staat voor minimalistische luxe: tv’s maken plaats voor adembenemende uitzichten op de omringende bergen.

Berber Lodge is sinds 2017 genesteld aan de voet van het Atlasgebergte, aan de rand van het dorp Oumnass, ongeveer 25 kilometer ten zuiden van Marrakech. De lodge van eigenaar Romain Michel-Ménière is een ode aan de Berbercultuur.

Hij is een Frans-Zwitserse binnenhuisarchitect die sinds 2002 in Marokko woont. Met de bevriende architecten van Studio KO en landschapsarchitect Arnaud Casaus opende Romain Michel-Ménière dit oord met als doel de cultuur van de Berbers te ontdekken.

Het rustieke retreat is gebouwd als een kashba, een typisch dorp, verspreid over vijf hectare in een oude olijfgaard. Het is ontworpen met respect voor de traditionele architectuur en ambachtelijke bouwtechnieken: bakstenen van klei en modder, plafonds van riet en palmbomen en balken van eucalyptushout.

Berber Lodge omvat negen roze lodges, elk met een eigen tuin of patio. Elke lodge is ingericht met een mix van traditio­neel en design. Zo vind je er handgemaakte berber­tapijten, textiel en kussens, antieke Marokkaanse meubels, kleurrijke stoffen, lampenkappen van lang gras, en rieten manden en voetenbankjes. Studio KO: ‘Het toevluchtsoord heeft alles waar wij van houden. Het is er rustgevend en mooi, eenvoudig, rustiek met een vleugje verfijning. De sfeer is bijna poëtisch.’

Nog in de Agafay-woestijn, in het dorp Amiz­miz, ligt Kasbah Beldi, het landelijke broertje van de bekende Beldi Country Club net buiten Marrakech. De omgeving steelt de show: het grote meer omringd door pijnbomen, de honingkleurige toppen van de Atlas en de kegelvormige Toubkal, bestrooid met sneeuw.

Er zijn dertig slaapkamers, restaurants, een berbertent, twee zwembaden, een hamam, dat alles omringd door bosjes paars fonteingras.

De lodges hebben een raam van vloer tot plafond met uitzicht op de bergen, zo kun je vanuit je bed genieten van een betoverende zonsopgang.

Na een tocht in de Atlas of in de woestijn kun je uitrusten op een van de berbertapijten onder een oude steeneik en genieten van een heerlijke tajine met kip en citroen.

Na drie jaar strategisch plannen en bouwen is dit jaar het verfijnde en serene hotel Maison Brummell Majorelle een feit. Daarvoor werkte de Oostenrijkse eigenaar Christian Schallert (die eerder al Hotel Brummell in Barcelona opende) samen met de Nieuw-Zeelandse architect Bergendy Cooke en de Marokkaanse architect Amine Abouraoui. In de rue Yves Saint Laurent heeft het een unieke locatie, met uitzicht op een deel van de Majorelle-tuinen.

Brummel Majorelle slaagt erin hedendaags ­design te versmelten met de Marokkaanse cultuur. Egon Eiermann-stoelen, verlichting van het Italiaanse lampenmerk Vesoi, handwerk van Maison Nicole en deurkrukken van Giò Ponti worden gecombineerd met typisch Marokkaanse ambachtelijke technieken zoals tadelakt.

Dankzij de gunstige ligging vlak bij de Majorelle­tuin kun je al vroeg in de ochtend (vanaf 8 uur) de tuin bezoeken. Geniet van deze oase van rust midden in de stad, die enkele jaren geleden gerestaureerd werd door landschapsarchitect Madison Cox.

Na het succes van Le Grand Café de la Poste en Bô Zin in Marrakech, opende het Franse koppel Helena Paraboschi en Pierre Pirajean eind 2022 een derde, bijzonder restaurant in het hart van de trendy wijk Gueliz: Sahbi Sahbi. Net zoals voor hun twee andere restaurants deden ze ook voor Sahbi Sahbi een beroep op Studio KO. Het geheel doet denken aan een verfijnde versie van een Japans eethuis, met naast klassieke tafels onder grote papieren Akari-­lampenkappen ook een grote U-vormige toog rond de open keuken.

Sahbi Sahbi betekent in het Marokkaans zielsverwanten. Het restaurant wordt uitsluitend gerund door vrouwen en geeft een zeldzame inkijk in de geheimen van de Marokkaanse keuken. In Marokko is de keuken traditioneel een geheimzinnige plek, het verborgen domein van de ‘dadas’, vrouwen die de recepten van generatie op generatie mondeling doorgeven. Sahbi Sahbi wijkt af van die traditie door een open keuken in het hart van de eetzaal te plaatsen.

De koks bereiden traditionele gerechten zoals tajines, pastilla of couscous.

Le Kilim is een trendy Marokkaans café-restaurant dat in 2019 opende in Gueliz. De zaak is eigendom van Kamal en Oussama Laftimi; Kamal is ook mede-­eigenaar van het restaurant Nomad in de medina van Marrakech.

Le Kilim, met zijn loftachtige uitstraling, heeft een vintage inrichting met veel Marokkaanse accenten. De decoratie van Anne Emmanuelle Favier is een combinatie van imposante kuiplampen en lampen van geweven stro met kussens, gemaakt van kelims.

Net als het zusterrestaurant Nomad streeft Le Kilim ernaar om zowel de Marokkanen als de toeristen te laten kennismaken met bereidingen op basis van traditionele Marokkaanse smaken. De focus ligt op lokale, seizoensgebonden ingrediënten, kruiden en specerijen. Er is ook een groot aanbod vegetarische, veganistische en glutenvrije gerechten.

Het boetiekhotel El Fenn is een favoriet van een modieus publiek vanwege de unieke kamers, ingericht met handgeweven kelims en moderne berbertapijten van de bekende tapijtverkoper Soufiane Zarib.

Je komt hier vooral voor het indrukwekkende terras van 1.300 vierkante meter met een fantastisch uitzicht op de Koutoubia-moskee en de daken van Marrakech. Er staan ligbedden met Marokkaanse kussens en hotelgasten en artistiek volk bestellen er de hele dag door drankjes en hapjes. Kom je voor een snel aperitief na een namiddag slenteren in de medina, dan is de kans groot dat je – na een tweede of derde aperitief – hier ook wil eten. Zeker als je de zilveren dienbladen met Marokkaanse gerechten ziet passeren.

Toen mede-eigenaars Cassandra Karinsky en Sebastian de Gzell de handen ineensloegen met chef-kok Andrew Cibej om casual dining naar de modieuze wijk Gueliz te brengen, creëerden ze niet alleen een geweldig restaurant, maar ook een internationale ontmoetingsplaats. +61 was een instanthit toen het eind 2018 opende.

Chef-kok Andrew Cibej is intussen permanent verhuisd van Sydney naar Marrakech om de keuken te leiden. Hij is een culinaire minimalist pur sang. Denk aan gepekelde octopustoast met aioli, of geroosterde bloemkool met amandelen en granaatappel.

Ook de eenvoudige dingen zijn er top. Zo maken ze elke dag hun eigen brood, pasta, kaas en yoghurt, en werken ze nauw samen met de lokale bioboeren Amanda Harford van Ourika Organic Kitchen en Gary Martin van Jnane Tamsna.

Het serene, open restaurant is ontworpen door de eigenaars. Van het meubilair tot de keramiek: alles is handgemaakt door lokale ambachtslieden. Er heerst een ontspannen, familiale sfeer. Dat is ook de reden waarom onze locals van Studio KO hier zo graag komen. ‘In +61 ontmoeten we het vaakst onze vrienden. Cassy, de gastvrouw, serveert een gezonde en inventieve keuken met een ongelooflijke gulheid. Het komt zelden voor dat we in Marrakech zijn zonder minstens één keer naar +61 te gaan.’

Na een lange carrière bij de Richemont-groep en het juwelenmerk Cartier werkte Nathalie Locatelli onder meer mee aan de oprichting van de Stichting voor Hedendaagse Kunst en organiseerde ze museumtentoonstellingen van haar antieke collectie. In 2003 besloot ze haar carrière een andere wending te geven en een persoonlijk project te ontwikkelen rond een van haar passies: fotografie.

Galerie 127 in Marrakech opende de deuren in 2006 en richt zich op hedendaagse fotografie. Als eerste en enige galerie in Marokko gewijd aan hedendaagse fotografie nam ze een unieke positie in. Intussen organiseerde ze meer dan honderd tentoonstellingen van Marokkaanse en internationale fotografen.

Studio KO: ‘Vraag Nathalie om haar archieven voor je open te stellen, je zult er wonderlijke beelden vinden. Daarna moet je absoluut naar die geweldige verkoper van antieke tapijten gaan op de gelijkvloerse verdieping van hetzelfde gebouw. Zijn naam is Ben Rahal. Hij verkoopt alleen als hij dat wil aan mensen die zijn tapijten waarderen. Het tegenovergestelde van de klassieke tapijthandelaars zoals we ze kennen.’

‘En als je daar dan toch bent, ga naar Barbe om de hoek. Het is een delicatessenzaak en wijnkelder, geopend door een jonge Marokkaan. De selectie van Marokkaanse wijnen is buitengewoon.’

Het paleis van El Badi werd aan het eind van de zestiende eeuw gebouwd door de Saadische sultan Ahmed al-Mansur om zijn overwinning op Portugal te vieren. Het staat bekend als een van de meest majestueuze gebouwen ooit en is het symbool van de architectuur van de Saadi-dynastie van Marokko.

Het kostte 25 jaar werk en heel veel arbeiders om dit monument met 360 kamers te bouwen. Je vergaapt je aan de ingelegde plafonds en de met goud beklede zuilen, het zwart-witte marmer, de onyxen in vele kleuren en de vloer, betegeld met kostbare mozaïeken.

Vanaf het dakterras heb je een prachtig uitzicht op de indrukwekkende tuinen, de skyline van de stad, de okerkleurige daken en het Atlasgebergte.