Motel-comeback: van Lousy rendez-vousplaats tot cool boetiekhotel

Honderd jaar na het eerste motel in Californië krijgen vintage baanhotels een tweede kans. Net nu roadtrips een comeback maken, worden meer en meer ouderwetse ‘motor lodges’ gerenoveerd tot boetiekmotels. Get your motel running!

Motards en camioneurs kom je er niet meer tegen. En voor je leven moet je er ook niet meer vrezen, zoals in Hitchcocks ‘Psycho’ of ‘No Country for Old Men’ van de broers Coen. Mid-centurymotels, hét Americana-symbool bij uitstek, worden vandaag en masse gerestaureerd tot hippe boetiekhotels. Op Netflix zijn er zelfs series over: ‘Motel Makeover’ en ‘Schitt’s Creek’.

De eerste ‘motor lodges’ doken op in het Californië van de jaren 1920, toen in Amerika het wegennet werd uitgerold. Het waren modeste plekken om onderweg wat uit te rusten, snel iets te eten of van bil te gaan. Maar de echte bloeiperiode was in de jaren 1950 en 1960, toen de auto helemaal doorbrak. Het Amerikaanse Holiday Inn is in 1952 opgericht als een keten van motels.

Advertentie
Advertentie

‘Motor lodges’ vind je vooral in Amerika en Canada, al zijn er ook motelclusters in Australië, Japan, Duitsland en Frankrijk. Vanaf de jaren 1990 raakten meer en meer motels in onbruik, vooral omdat er goedkopere én grotere baanhotelketens openden langs de nieuw aangelegde snelwegen. De mid-centurymotels, waarvan de meeste van povere kwaliteit waren, kregen een nóg slechtere naam. Het zijn uitgerekend die ‘misplaatste’ motels die nu verkocht worden aan een nieuwe generatie investeerders.    

De voordelen zijn legio: motels zijn goedkoop en goed bereikbaar, gemakkelijk te vinden en een tikje fout, dus opnieuw cool. Belangrijker nog: door corona floreert de roadtrip weer. Ten slotte beantwoorden deze motels aan de nieuwe functie van een hotel: een heuse ontmoetingsplek. Aangezien de gemeenschappelijke ruimtes in een motel belangrijker zijn dan de privékamers is het er fijn socializen rond het zwembad, de bar of de vuurschaal. En doordat je kamerdeur tegelijk de buitendeur is, hoef je – coronagewijs – niet te stuntelen in de gemeenschappelijke lift of gang.

01 Rosé all day: The June Motel, Sauble Beach, Canada

Advertentie

Wie zit erachter? Sarah Sklash en April Brown, twee schoolvriendinnen uit Toronto, werden in het magazine Architectural Digest ‘de Motel Queens of Canada’ genoemd. Vijf jaar geleden hielden ze hun kantoorjob voor bekeken. Ze besloten in de Canadese gemeente Prince Edward County, bij Lake Ontario, een eerste motel te kopen en eigenhandig te renoveren. Dankzij Browns pr-ervaring werd dat een doorslaand succes, waardoor ze al snel een tweede, grotere locatie zochten. Hun oog viel op een afgeleefd motorhotel voor vissers bij Sauble Beach in Ontario. Tijdens de pandemie vormden ze die om tot een al even Instagramwaardig adres: The June.

Wie liever nog even wacht met intercontinentaal vliegen, kan alvast de zesdelige Netflix-serie ‘Motel Makeover’ checken. Daarin vertellen Sklash en Brown over hun make-overavonturen. ‘Very American’ natuurlijk, met veel ‘oh my god’s’, badkamerselfies en ‘Wes Anderson’-kleurtjes, maar wel hersenloos entertainend. 

Advertentie
Advertentie

Oud versus nieuw? Ooit stond er in het vissersmotel ‘Do not gut fish’ in het groot in de kamers. Tegenwoordig hangt er een neon met de slogan ‘Rosé all day’. The June ligt namelijk in een wijnstreek en die vloeit dan ook rijkelijk in de bohemian chic poolbar. Alles past in het girly plaatje, tot en met de giftshop én webshop, waar je hotelitems en -souvenirs kunt kopen, gemaakt door vrouwelijke ondernemers. Zoals een ‘Peace love wine’-totebag. Qua marketing en branding moet je Sklash en Brown echt niets meer leren. Qua tijdloze deco misschien wel. Het palmboombehang, de flamingoprints en het retroterrasmeubilair zetten nog altijd de toon op dit adres. Maar zoals een klant op Tripadvisor terecht schreef: ‘Over vijf jaar is deze deco gedateerd.’

On the road to? The June Motel in Sauble Beach ligt op drie uur rijden van Toronto. Wie in de buurt wil blijven, kan golfen, wandelen of naar het strand gaan.

02 Motel wordt vakantiehuis: Sylvan Motor Lodge, Hillsdale, VS

©Lindsay Bowen

Wie zit erachter? Exact een jaar geleden verkochten Dana en Lindsay Bowen, een culinair ondernemer en een podcastproducer, hun huis in Brooklyn en investeerden 600.000 dollar in een aftands motelletje in de staat New York. De ‘Silvanus Lodge’ heette het optrekje uit 1963. In juli 2021 heropende het - compleet gerenoveerd - als de ‘Sylvan Motor Lodge’.

Advertentie
Omdat ze B&B’s passé vinden, willen de eigenaars van de Sylvan Motor Lodge hun motel integraal verhuren als vakantiewoning of voor bedrijven.
Omdat ze B&B’s passé vinden, willen de eigenaars van de Sylvan Motor Lodge hun motel integraal verhuren als vakantiewoning of voor bedrijven.

Oud versus nieuw? Het gebouw zelf bleef relatief intact, de grootste investering deden de Bowens aan de buitenruimtes: het vernieuwde zwembad, de picknickplekken en de buitenkeuken. Het koppel wil het motel bewust kleinschalig houden. Met tien kamers en zestien bedden mikken ze op gezinnen of vriendenbendes tot maximaal twintig volwassenen. Omdat ze ‘B&B’s passé vinden’, willen ze de Sylvan Motor Lodge integraal verhuren als vakantiewoning of voor bedrijven. Vandaar dat ze ook op maat programma’s uitwerken voor teamactiviteiten, zoals yoga-excursies of wildpluksessies.

On the road to? Sylvan Motor Lodge ligt op een dikke 2 uur rijden van New York en 3 uur van Boston. Deze heuvelachtige en bosrijke regio is ideaal om te hiken. Of gewoon om aan het zwembad te genieten met vrienden. 

03 Motards in snoepkleurtjes: Starlite Motel, Kerhonkson, VS

©Jody Kivort

Wie zit erachter? Alix Umen is een grafisch designer, Adriana Farmiga een kunstenares die werkte aan de Cooper Union-kunstschool in New York. In 2018 kochten ze van een tachtigjarige vrouw voor 300.000 dollar het ouderwetse Starlite Motel in het dorpje Kerhonkson, op twee uur rijden van Manhattan. Met een renovatie van 500.000 euro sleurden ze de ‘motor lodge’ de 21ste eeuw binnen. Het koppel kent de regio: ze kwamen hier vroeger al hiken en skiën. Corona stak er voorlopig een stokje voor, maar ze willen van Starlite een ‘creatieve community van kunstenaars, makers, chefs, boeren en muzikanten’ maken.

Oud versus nieuw? Langs de Route 209 richting het Catskillgebergte kun je onmogelijk naast het verlichte paneel van het Starlite Motel kijken. Het motel – met 16 kamers – werd gerenoveerd in een retrostijl met snoepkleuren en sixtiesmeubilair. Het zwembad kreeg een muurschildering van de New Yorkse kunstenares Hope Gangloff. Aan de typische motellay-out is niet geprutst: de 16 kamers geven uit op de buitenruimte met zwembad en lounge. In de bar en aan de vuurschaal worden lokale wijntjes geserveerd.

On the road to? Het Starlite Motel is de perfecte uitvalsbasis voor wandelingen in de Catskill Mountains, in het Minnewaska State Park of de Mohonk Preserve.

04 Sixtiesvibe op de D572N: Les Cabanettes, Arles, Frankrijk

De boogvormige gebouwen, de ruwe zandsteen, de funky luifel: je voelt je in het Zuid-Franse Les Cabanettes een figurant in een roadmovie.
De boogvormige gebouwen, de ruwe zandsteen, de funky luifel: je voelt je in het Zuid-Franse Les Cabanettes een figurant in een roadmovie.
©Fabien Dendievel

Wie zit erachter? Gaëlle en Aaron Redlin-Bihr leerden elkaar in 2010 kennen in een undergroundclub in New York. Zij is een Koreaanse die in de Vogezen opgroeide, zijn roots liggen in Chicago. Met ervaring in de New Yorkse ‘hospitality business’ in de achterzak besloten ze om samen naar Europa te verhuizen en een hotel over te nemen. Hun eerste hotel in de Var verkochten ze snel weer door, toen ze via een agent Les Cabanettes ontdekten: een vergeten motel, op de D572N, de route tussen Arles en de Camargue. In juli 2019 konden ze het overnemen van de originele eigenaars, de familie Berc.

Oud versus nieuw? Armand Pellier, de architect uit Nîmes die motel Les Cabanettes tussen 1965 en 1967 realiseerde, moet goed naar de klassieke Californische motels gekeken hebben. De boogvormige gebouwen, de ruwe zandsteen, de funky luifel: je voelt je hier een figurant in een Amerikaanse roadmovie. Het gebouw heeft gelukkig zijn sixtiesvibe behouden. Dat was ook de voorwaarde toen het Frans-Amerikaanse koppel het verwaarloosde motel overnam. De originele motellay-out is behouden: de 29 kamers hebben alle een privéterrasje. Vanuit het restaurant, waar geregeld gastchefs komen koken voor gasten én locals, heb je uitzicht op het visvormige zwembad.

On the road to? Arles ligt op een kwartier rijden. De must see daar is sinds vorige zomer de Luma Foundation: het XL-kunstproject van mecenas Maja Hoffmann waarvoor architect Frank Gehry een sculpturale toren ontwierp.

05 Van Ginsberg tot Judd : Thunderbird, Marfa, VS

Het Thunderbird-Motel met 24 kamers is nog altijd stylish en pretentieloos, maar baadt nu meer in een minimalistische sfeer.
Het Thunderbird-Motel met 24 kamers is nog altijd stylish en pretentieloos, maar baadt nu meer in een minimalistische sfeer.

Wie zit erachter? Drie jaar nadat James Dean en Elizabeth Taylor hun legendarische film ‘Giant’ opnamen in het Texaanse Marfa, opende daar in 1959 het Thunderbird-motel. Volgens de legende zou ‘beat poet’ Allen Ginsberg hier gelogeerd hebben. In 2005 werd het filmische hotel met respect gerestaureerd door het architectenbureau Lake Flato. Het motel kreeg recent een nieuwe make-over toen het deel werd van de Sandstone-hotelgroep van Jayson Seidman. 

‘Beat poet’ Allen Ginsberg zou hier gelogeerd hebben. Als passant kun je er terecht in de Capri-hotelbar.
‘Beat poet’ Allen Ginsberg zou hier gelogeerd hebben. Als passant kun je er terecht in de Capri-hotelbar.

Oud versus nieuw? Hoewel de klassieke motelvibe is gebleven, is deze plek beslist geen retrotijdscapsule meer. Het hotel met 24 kamers is nog altijd stylish en pretentieloos, maar baadt nu meer in een minimalistische sfeer. Ongetwijfeld geïnspireerd op Donald Judd, de kunstenaar die in Marfa woonde en werkte. De Capri-hotelbar is open voor passanten, in het zwembad kunnen alleen gasten duiken.

On the road to? Thunderbird Marfa ligt vlak bij de Judd Foundation en de Chinati Foundation in Marfa. De Prada-winkel van het kunstenaarsduo Elmgreen & Dragset – een landart-kunstwerk – ligt op een halfuur rijden.