Een nacht in het Karl Lagerfeld-hotel in Macau | ‘Een folietje’

Lagerfeld, opgegroeid in het calvinistische Duitsland, toont in dit hotel zijn grenzeloze liefde voor interieurarchitectuur, zowel op een opvallende als meer intieme manier. ‘Karl was overweldigd door de grootsheid van dit project. Hij heeft zijn ziel in dit hotel gelegd. Dit is zijn thuis’, vertelt Caroline Lebar, die 35 jaar nauw heeft samengewerkt met de modeontwerper en eveneens senior vicepresident image & communications van het merk Karl Lagerfeld is.

Ze verwelkomt ons in de bibliotheek, waar in totaal vierduizend boeken staan. Ze komen allemaal van Librairie 7L, de uitgeverij die Lagerfeld in 1999 zelf heeft opgericht. De modeontwerper was een onverzadigbare boekenliefhebber, die in zijn leven maar liefst driehonderdduizend boeken heeft verzameld. ‘We hebben ze geordend op kleur en op reeks. Uren en uren heb ik met Karl doorgebracht, om te weten of hij liever wat meer bruin of toch maar wat meer rood wilde hebben’, lacht Lebar, die negen jaar lang met de maestro aan het project heeft gewerkt. Met de bouw van het paleis aan de oevers van Cotai werd in 2014 begonnen, en afgelopen zomer, bijna vier jaar na de dood van de modeontwerper, werd het ingehuldigd. Cotai, ook wel de Cotai Strip genoemd, is een glamoureus centrum dat gebouwd is op herwonnen land voor het schiereiland Macau.

Macau is een voormalige Portugese handelspost die in 1557 werd gesticht en in 1999 weer onder Chinees bewind kwam. Deze kleine parel van 30,5 vierkante kilometer wordt ook wel het ‘Las Vegas van Azië’ genoemd en is de belangrijkste gokbestemming ter wereld. Het historische centrum staat op de werelderfgoedlijst van de Unesco en getuigt van de lange en bloeiende culturele contacten tussen Oost en West.

‘In de achttiende en twintigste eeuw oefende de Chinese kunst heel veel invloed uit op het Europese design en de decoratieve kunsten.’ Het hotel moet een voorbeeld zijn van die wisselwerking: ‘China meets Europe, Oost ontmoet West. Rococo en art deco, dat is mijn project.’ Lagerfeld had het bij het rechte eind: in de zeventiende eeuw leidde de wederzijdse erkenning van het Frankrijk van Lodewijk XIV en het China van keizer Kangxi, onder de Qing-dynastie, tot een bloeiende fascinatie voor westerse en Chinese kunst. Frankrijk raakte in de greep van de ‘chinoiserie’-koorts, terwijl de Chinezen in de ban waren van de barok en rococo. De Chinese stijl veroverde ook Versailles: Chinees lakwerk, waaiers en kostbare zijde waren gemeengoed in het paleis. Lodewijk XIV liet zelfs het (intussen verdwenen) ‘Trianon de Porcelaine’ bouwen voor zijn maîtresse, Madame de Montespan. Het dak was versierd met vazen in de kleuren blauw en wit – een knipoog naar het mingporselein. Ook de tuin zat vol verwijzingen naar het Verre Oosten.

Aan de rand van het indrukwekkende buitenzwembad van The Karl Lagerfeld Macau, waar een soort Marie-Antoinette-liefdestempel staat, beschermen kleine hutjes tegen de brandende zon. Ze lijken op die van de stranden op het Duitse eiland Sylt, waar Lagerfeld zijn kindertijd doorbracht.

De muren van alle 271 kamers en suites van het hotel zijn afgewerkt met geometrische patronen in de stijl van Versailles en Terzani-kroonluchters, die ook terug te vinden zijn in het huis van de couturier in Louveciennes, zo’n vijftien kilometer ten westen van Parijs.

Hoewel hij zeer geïnteresseerd was in de bouwwerken, is Lagerfeld zelf nooit naar Macau gegaan om zijn meesterwerk te bekijken. Hij reisde alleen als het moest; hij deed niets liever dan thuisblijven, lezen, tekenen en dagdromen. ‘Bij Karl gold het principe dat je geen vragen hoefde te stellen. Hij kwam met zijn ideeën en de rest volgde vanzelf. Ik stuurde hem altijd filmpjes van mijn bezoeken. Vergaderingen zijn nooit zijn ding geweest. Maar voor dit project woonde hij elke drie of vier maanden toch een vergadering van vier tot vijf uur bij. Ongezien’, aldus Lebar. Lagerfeld leed in die periode al aan kanker, de ziekte waaraan hij in februari 2019 zou overlijden.

Lagerfeld was een man met vele talenten en een passie voor alles wat met beelden te maken had: tekeningen, foto’s, mode, boeken, het tijdperk van de verlichting, Coca-Cola… Telkens opnieuw verlegde hij zijn creatieve grenzen, waarmee hij op elitaire en tegelijk toegankelijke wijze voor een revolutie in de modewereld zorgde en modehuizen zoals Fendi, Chanel en vele andere voorgoed veranderde.

Het is bekend dat de creatieve duizendpoot er moeiteloos in slaagde om de meest grandioze modeshows te organiseren. Zijn stoutste dromen waren zijn meest opmerkelijke verwezenlijkingen, zoals in 2007, toen hij geschiedenis schreef door Fendi op de Chinese Muur te laten defileren.

Zijn grote passie voor interieurs was echter bij velen onbekend. Lagerfeld was geobsedeerd door woningen, die hij voortdurend veranderde. Hij bezat er maar liefst dertig, en hij richtte ze in met de kennis, middelen en materialen van een goede verzamelaar, om er vervolgens maar één keer, of zelfs nooit in te slapen. Het deerde hem niet. Hij leefde in de pracht en praal van de achttiende eeuw, moderniseerde de decoratieve kunsten en creëerde een hedendaags manifest in zijn Parijse flat aan de Quai Voltaire: een ruimteschip van metaal en glas, ruw en radicaal, ingericht door de avant-garde van de 21^ste eeuw.

Het geld liet hij graag rollen. Zo gaf hij veertien miljoen dollar uit aan La Vigie, het paleis in Monte-Carlo dat prins Rainier hem in 1986 toevertrouwde om het te laten restaureren. De spilzucht dreef hem tot waanzin, maar zou enkele jaren later geleidelijk afnemen.

Tenminste een beetje. ‘Ik bezit meer huizen dan ik nodig heb en wil er niet nóg meer ontwerpen. Ik wil mijn frustratie kwijt door hotels te creëren’, zo liet Lagerfeld optekenen. En inderdaad, nadat hij zijn schouders had gezet onder architectuurprojecten - van Miami tot Toronto, Taiwan en Monaco voor het Métropole-hotel, of in Parijs voor het Hôtel de Crillon, waar hij in 2017 de ‘grands appartements’ hertekende - is The Karl Lagerfeld Macau het eerste van een hele reeks hotels van het merk.

Zoals aangekondigd in 2016 betreedt het modehuis daarmee het segment van de luxehotels en de privéresidenties, zoals blijkt uit villa’s in Marbella (Spanje) of de Lagerfeld Tower, gewijd aan kunst en mode in Malakka, Maleisië. Die projecten heeft de couturier niet zelf ontworpen, maar ze sluiten wel aan bij zijn filosofie: ‘Omarm het heden en vind de toekomst uit’.

Een veelbelovende toekomst voor het huis met tweehonderd boetieks en een indrukwekkende jaarlijkse groei van dertig procent. ‘Dit hotel is een visie op de nieuwe weg die het merk zal inslaan. We hebben oneindig veel mogelijkheden de komende jaren. Karl Lagerfeld zou trots zijn op de manier waarop we de toekomst heruitvinden, volgens zijn motto. Daarom zette hij zich ook altijd met hart en ziel in voor het bedrijf, omdat hij begreep dat dat zijn nalatenschap zou zijn’, aldus Pier Paolo Righi, CEO van Karl Lagerfeld. De ontwerper heeft een aanzienlijk oeuvre achtergelaten, met een onuitputtelijke creativiteit. Een authentiek oeuvre, waarin zijn moderne geest centraal staat.

| Vanaf 242 euro per nacht in een tweepersoonskamer
| Website | thekarllagerfeld.mo