De ultieme vakantiedroom van architect Dieter Vander Velpen: treinen door Azië, à la de Oriënt-Express. Wij mochten hem vergezellen op zijn reis.
Hoe trek je naar je droombestemming? We vroegen het aan zes bekende ‘frequent travellers’. In deze aflevering:
Dieter Vander Velpen
- Architect.
- Reist deze zomer samen met zijn team naar onder andere The Hamptons, Mumbai en Jackson Hole in Wyoming om aan projecten daar de laatste hand te leggen.
- Startte dit jaar een aantal nieuwe projecten op, waaronder twee grote in Dubai. Vander Velpen: ‘Onze eerste in het Midden-Oosten. Spannend om nu ook daar voet aan de grond te krijgen.’
Reis je veel?
‘Ik reis enorm veel. Mijn ambitie is altijd geweest om architect te worden en zowel in België als in het buitenland projecten te realiseren. Dat ik reizen en werken vandaag kan combineren, vind ik dan ook fantastisch. Ik zou het echt niet anders hebben gewild.’
‘De steden en culturen die ik ontdek, beïnvloeden mijn werk heel erg. Of ik neem de invloeden erin mee, of ik pas me, bewust of onbewust, aan aan de locatie van een project. Zo doe ik iets anders met een appartement van 1.500 vierkante meter in Mumbai dan met een pand in België, bijvoorbeeld.’
Wat is je droombestemming?
‘Als student-zelfstandige werkte ik al veel om te kunnen reizen. Bovendien maken mijn vrouw Patricia en ik elke zomer gedurende een aantal weken in juli een grote reis naar nieuwe plaatsen waar we geïnspireerd kunnen raken, in Azië of Zuid-Amerika. Veel droombestemmingen heb ik dus al bezocht.’
‘Wat ik ooit zeker nog zou willen doen, is samen met Patricia door Azië reizen met de trein. In een mooi, vintage geïnspireerd exemplaar à la de Oriënt-Express, of die in de film The Darjeeling Limited van Wes Anderson. Omdat zo’n reis heel erg tot de verbeelding moet spreken. Maar ook omdat ik onderweg zowel wereldsteden en architectuur als natuur en avontuur zou tegenkomen. En laat dat nu net de definitie zijn van wat mijn droomreis is.’
‘Op het continent zijn er nog veel plekken off the beaten path waar toerisme niet bestaat. Waar onze kennis van ik-weet-niet-hoeveel talen tot niets dient. In tegenstelling tot Noord-Amerika en Europa weet Azië me weleens uit mijn comfortzone te halen, omver te blazen, uit te dagen. Ook dat vind ik bij een droomreis horen. En altijd te easy hoeft het voor mij niet te gaan.’
Met welke trein reis je?
‘Met de Eastern & Oriental Express tussen Singapore en Bangkok. Die stopt onder andere aan de brug over de Kwai-rivier en in het zeer futuristische Kuala Lumpur. Of de klassiekere Maharajas’ Express in India, waarin je de grote historische en minder bekende steden passeert. Ook voor de Taj Mahal houdt hij halt en in het station van Mumbai, dat net als dat van Antwerpen een spoorwegkathedraal is.’
‘Beide zijn hyperluxueus: hotels die alles voor jou regelen, maar dan horizontaal uitgestrekt over verschillende wagons waartussen je je verplaatst. Elk met een prachtig, chic restaurant met witte tafellakens, een bar en suites. Met spots waar je je kunt zetten om een boek te lezen of naar buiten te kijken. Kortom: je doet er heel veel indrukken op terwijl je geniet van luxehotelservices. Tot de muziek toe, die net als in een hotel mee helpt de sfeer te scheppen.’
Heb je al veel met de trein gereisd?
‘Nooit op zo’n manier dat de treinrit op zich de reis is. De nachttreinen die ik al nam in China, bijvoorbeeld, waren puur functioneel en spraken niet zo tot de verbeelding. Heel avontuurlijk, maar niet bepaald luxueus.’
‘Onderweg hoop ik wat nieuwe dingen te ontdekken en een hele hoop steden tegen te komen waar ik nog niet ben geweest.’
Wat is je grootste ergernis onderweg?
‘Te veel andere toeristen. En plekken die te gekunsteld zijn voor toeristen. Ik wil steden ontdekken en hun inwoners leren kennen zoals ze écht zijn. Het laatste wat ik zou willen, is belanden in een of andere georganiseerde tour met een gids die me vertelt waar ik mijn foto’s moet maken.’
Wat heb je aan?
‘Het leuke aan deze reis is dat je overdag iets comfortabels draagt, maar ‘s avonds, voor de diners in het restaurant, avondkledij aantrekt.’
Waar houd je je onderweg mee bezig?
‘Met uitstappen. Zoals tijdens een cruise zullen er dagen zijn waarop we aankomen in een stad, die overdag ontdekken, om ‘s avonds weer op de trein te stappen. Op die manier combineer je veel verschillende activiteiten in één of twee weken.’
‘Op dagen waarop de trein rijdt, zou ik naar buiten kijken. Genieten van de setting. Want zo’n treinreis is toch helemaal anders dan een reis met een vliegtuig, waar je basically de tijd doodt. Of ik zou lezen of tekenen. Soms een podcast luisteren ook, zoals How I Built It van Guy Raz: interviews met mensen die een speciaal of mooi bedrijf zijn gestart en hun verhaal daarachter.’
Wat drink je onderweg?
‘Mijn vrouw en ik zijn cocktailfans. Ikzelf van de meer tropical inspired ones, zoals de mai tai. En voor mij is niet alleen de smaak belangrijk, maar ook het glas waarin het geserveerd wordt. De visuele verfijning van cocktailglaswerk kan ik heel erg appreciëren.’
‘In dit soort luxueuze treinen verwacht ik dat ze daar aandacht voor hebben. Elk klein detail moet kloppen voor mij, van de servietten en de handdoeken tot het tapijt en de verlichting. Visueel moet alles een harmonieus geheel vormen. Omdat dat allesbehalve evident is, zijn er maar enkele treinen ter wereld van dat niveau.’
Heb je een rare gewoonte op reis?
‘Op mijn verjaardag proberen mijn vrouw en ik altijd naar een rooftopcocktailbar te gaan. Zeker in wereldsteden vind ik het fantastisch om onder mij de stad en het leven te zien en me van bovenaf wat te oriënteren.’
‘De indrukwekkendste die ik al heb gedaan, is niet de hoogste. Van die bovenin The Standard Hotel in New York ben ik een grote fan, net als van de interieurarchitecten Roman en Williams. Mede dankzij hun verleden als stagedesigner voor filmsets, zijn ze erin geslaagd om er een filmische setting te creëren. Er valt overal iets te ontdekken, maar toch is het er niet busy. Je hebt er een heel speciale toog in het midden vanwaaruit alles vertrekt naar de ramen en het brede uitzicht.’
Hoeveel op voorhand arriveer je in het station?
‘Omdat we soms wat chaotisch zijn, is heel erg op tijd zijn niet onze stijl. Maar het is niet zo dat we bewust heel laat in het station arriveren.’
‘Wel heb ik in Tokio eens een foute trein naar de luchthaven genomen, mijn vlucht gemist, en vervolgens op de grond moeten slapen omdat ik voor 24 uur vastzat op de luchthaven.’
‘Reis je veel, dan is dat onvermijdelijk. Hoe meer ik reis, hoe meer ik ervan uitga of me ervan bewust ben dat er weleens iets kan mislopen, maar ook dat ik het dan wel oplos of mijn plan trek. Zo was het middernacht toen we na een lange reis aankwamen in Cuba en het hotel waar we hadden geboekt door een kapotte airco gesloten bleek te zijn. Dat houdt je scherp, natuurlijk.’
