In Mindelo, een kuststad op het Kaapverdische eiland São Vicente, zijn zopas twaalf Belgische 'barefoot luxury'-villa's gebouwd. Sabato trok zijn schoenen uit en ging op zoek naar de verborgen charme van Mindelo. En dat bleek moeilijker dan verwacht.
'Daar kan je de eerste twaalf villa's zien die bijna volledig klaar zijn.' Aan het woord is Lauranne Van Loock, commercieel directeur bij de Belgische projectontwikkelaar Life en verantwoordelijk voor de verkoop van de villa's op Kaapverdië.
Villa's die ik met de beste wil van de wereld niet zie staan. We hebben halt gehouden op het hoogste punt van de baai die voor dit project is gekocht van de gemeente Mindelo. Van hieruit heb je een prachtig uitzicht op het azuurblauwe water van de Atlantische Oceaan dat aan de beide kanten tegen de rotsen klatert en middenin zachtjes over een idyllisch strand beweegt.
Op enkele tientallen meters van dat water zou ik dus villa's moeten onderscheiden. Maar ik bespeur alleen roodbruine rotsen en een occasionele pick-up van lokale werklui. Kleine paniekaanval. Ben ik net zes uur naar hier gevlogen voor een project dat niet alleen tot de verbeelding spreekt, maar ook alleen in die verbeelding bestaat?
'We zullen wat dichterbij gaan kijken', doorbreekt Van Loock de ongemakkelijke stilte. Enigszins verward laat ik mezelf over de hobbelige toegangsweg bergafwaarts richting water brengen, naarstig zoekend naar villa's. Moderne witte blokkendozen of landelijke cottages, mij om het even. Zolang ze hier maar ergens zijn.
De villa's zijn trompe-l'oeil-gewijs opgetrokken in dezelfde steen als de omliggende heuvels.
'Ah, nú zie ik ze', hoor ik mezelf opgelucht zeggen als we bijna de oprit van de villa op rijden. Die roodbruine rotsen? Dát waren de villa's. Volledig trompe-l'oeilgewijs opgetrokken in dezelfde steen als de omliggende heuvels en één geheel vormend met de omringende natuur.
'We wilden absoluut geen protserige luxeoptrekken. Samen met Polo Architects uit Antwerpen hebben we daarom gezocht naar een manier om ruime en comfortabele villa's te creëren die toch een zekere ingetogenheid uitstralen', aldus Serge Hannecart, de oprichter van Life.
'Een camouflagetactiek die ook een praktisch voordeel opleverde. Het is veel eenvoudiger om in Mindelo met lokale materialen te werken. Er zijn daar geen betoncentrales, grote kranen of helikopters. De werklui hebben daar ook geen ervaring mee. Het slimste was dus om hen te laten werken met materialen die al aanwezig waren.'
Going East
Kaapverdië is een groep van twaalf eilanden voor de kust van West-Afrika, ter hoogte van Senegal. Een voormalige kolonie van Portugal, getuige daarvan de Portugese taal die hier naast het originele creools wordt gesproken. Twee van de Cabo Verde-eilanden zijn volledig afhankelijk van de horden toeristen: Sal en Boa Vista. Afrikaanse varianten van Salou en Torremolinos zeg maar. Niet meteen voer voor de meerwaardereiziger.
Een heel ander verhaal is São Vicente, met Mindelo als hoofdstad, waar toeristen nog eerder uitzondering zijn. Toen Hannecart er bijna zes jaar geleden voor het eerst voet aan wal zette, was hij meteen overtuigd van het toeristische potentieel.
'Ik zou niet willen dat het hier wordt platgelopen door toeristen, maar je kan niet ontkennen dat deze plek een aantal belangrijke troeven in handen heeft. Het is hier het hele jaar door mooi weer. Je hebt hier dankzij het kleine uurverschil nooit last van een jetlag en vanuit Mindelo ben je slechts een korte boottrip verwijderd van Santo Antão, zonder twijfel het mooiste eiland van Kaapverdië.'
Ook de lokale overheid lijkt in São Vicente geen massatoerisme te willen. 'São Vicente zal zich focussen op exclusieve verblijven, terwijl het nabijgelegen Santo Antão vooral ecotoeristen wil aantrekken.'
Hannecart zocht en vond een partner in Jan Talboom, de eigenaar van het studiebureau Talboom, die ook met het idee speelde in Kaapverdië te gaan bouwen en al een optie had om de baai te kopen. Ze richtten de lokale vennootschap Devotal op en haalden er Polo Architects bij, met wie Hannecart in het verleden al had samengewerkt.
Hetzelfde geldt voor de interieurarchitecten van Going East, met wie hij het co-workingproject Fosbury & Sons deed. Voor wie wil, wordt de villa met vier tot zes slaapkamers van kop tot teen aangekleed. 'Ik vind hun stijl hier heel goed passen', aldus Hannecart. 'Vintage meubilair en lokale vondsten vullen de no-nonsensestijl van de architectuur perfect aan.'
Kreeften op de BBQ
Een paar villa's en klaar. Dat was het eerste idee dat op tafel lag. Maar mensen die meer dan een half miljoen euro investeren in een huis aan het strand, die willen ook dat er iets te beleven valt in de buurt. Een beetje schwung, en een restaurant bijvoorbeeld. Vandaar de idee voor een hotel, in dezelfde ingetogen stijl getekend door Polo Architects én ingericht door Going East. Overigens hun eerste hotel.
'Als het van mij afhangt, komen er geen sterrenzaken in. Ik zie eerder een ongedwongen restaurant waar 's avonds enkele kreeften op de barbecue worden gegooid', aldus Hannecart. 'In het thema van 'barefoot luxury': luxe zonder luxe eigenlijk.'
Op dit moment bestaat het hotel nog slechts uit enkele krijttekeningen tegen de rots. Nog drie jaar bouwwerk voor de boeg. 'Daarna zullen wellicht andere hotelgroepen volgen naar deze regio', aldus Van Loock, die er ook rotsvast van overtuigd is dat met die hotels ook de rechtstreekse vluchten naar São Vicente zullen volgen.
Kapotte vaas
Het Kaapverdische avontuur is voor Life, wat trouwens staat voor Living In Funky Environments, een van de eerste buitenlandse zijsprongen na realisaties in Antwerpen, Brussel en Leuven. Hun bekendste project is wellicht de Watt-toren in Antwerpen, het voormalige kantoorgebouw van Electrabel dat is getransformeerd tot bedrijvensite en het co-workingconcept Fosbury & Sons, waarvan Life mede-eigenaar is.
'Ik had al een tijdje goesting om iets exotisch te doen', aldus Hannecart, die dertig jaar geleden zijn eerste stappen zette als projectontwikkelaar. Maar een goed contact ter plekke is natuurlijk van groot belang voor het slagen van zo'n buitenlands avontuur.
Daar komt Jasper Vercruysse in het verhaal. Een enthousiaste Belg die na een korte carrière bij lingeriefabrikant Van de Velde besluit om naar São Vicente te emigreren. Aanvankelijk met het idee om er een kunstgalerie te openen, maar later als verhandelaar van kunstgras.
'Toen ik nog mijn kunstgalerie had in Mindelo, stapte Serge daar op een dag binnen. Hij was geïnteresseerd in een boek. Maar toen hij het boek probeerde te pakken, viel er een andere stapel boeken omver. Pal op een vaas van Zaha Hadid, die in stukken uit elkaar spatte. Nu, Serge heeft zeer correct gereageerd en wilde alles vergoeden.'
Brandjes blussen
Intussen is Vercruysse ook Hannecarts Kaapverdische rechterhand voor het opvolgen van de bouw van de villa's, en binnenkort van het hotel. Maar tegelijk is de enthousiaste expat ook een mooi visitekaartje voor de streek. 'São Vicente doet mij denken aan Portugal, Cuba en Brazilië', aldus Vercruysse.
'Ik hou van de relaxte levensstijl hier. Er zijn geen verkeerslichten in Mindelo en ook geen snelheidscontroles', vertelt hij terwijl we door het kleurrijke stadscentrum wandelen.
Zonder dat de bewoners het hier zelf beseffen, hebben ze een architectuur die bijzonder Instaproof is. Alsof de hele ploeg van het Italiaanse luxehuis Fendi hier op vakantie is geweest voor ze hun zomercollectie ontwierpen.
Mindelo ziet eruit alsof de hele ploeg van Fendi hier op vakantie is geweest. Bruine huizen gecombineerd met oranje.
Bruine huizen gecombineerd met oranje, fel groen samen met donkergroen en alle mogelijke tinten paars en roze. In het roze paleis pal in het centrum loopt op dit ogenblik een expo over Mindelo's bekendste inwoner: wijlen Cesária Évora, de folkzangeres die op handen wordt gedragen. Évora's bijnaam luidt de 'diva op blote voeten', omdat ze nooit met schoeisel het podium betrad. Dat blotevoetenconcept is hier dus echt wel een ding.
Stereotiepe beelden
Het selecte clubje pers dat naar hier werd gevlogen, legt Vercruysse het vuur aan de schenen tijdens de ontdekking van Mindelo. Hoe het met de kunstscene zit hier? Waar de toprestaurants liggen? En welk museum we absoluut gezien moeten hebben? Het is zo gemakkelijk om in stereotiepe beelden te denken bij luxebestemmingen. Om luxe meteen te koppelen aan populaire kunst, aan sterrenrestaurants en bekende architecten. Aan jacuzzi's en ingewikkelde domotica, dingen die in de villa's van Life niet aanwezig zijn.
Vercruysse probeert ons naarstig uit te leggen hoe de authenticiteit van de originele bewoners van het eiland, de onaangetaste natuur en de volledig toeristenloze stranden misschien wel datgene zijn waarnaar mensen vandaag tijdens een vakantie verlangen.
Wanneer we die avond worden uitgenodigd in de prachtige modelvilla van Life en we samen met enkele kopers van omliggende villa's kreeften op de barbecue gooien, van de zonsondergang genieten en we de zee alleen voor onze oren horen ruisen, moeten we met de billen bloot. Dít, dames en heren, is luxe.