De Franse fotograaf François Prost legde tweehonderd gevels van diep in de Japanse cultuur gewortelde scharrelhotels. Een intieme blik met een esthetische knipoog.
Dieren, tekenfilmfiguren, bloemen, palmbomen, kastelen en een vloot cruiseschepen sieren de gevels. Met zulke fantasierijke taferelen zou je met westerse ogen niet meteen denken: ‘Hier wordt de liefde bedreven.’ Tot je de neonlichten en hartjesmotieven ziet, natuurlijk.
In Japan zijn rabuhos hotels voor intieme ontmoetingen, ver weg van de nieuwsgierige blikken en gespitste oren (meestal van familieleden). De kamers, te huur per uur of nacht, zijn vaak thematisch ingericht en allesbehalve saai. Met hun bijna Disney-achtige flair bieden ze uitbundig ingerichte ruimtes, compleet met diensten die draaien om romantiek en fantasie. ‘Achtduizend yen voor negentig minuten of elfduizend yen voor twaalf uur’, staat er op een bord.
500 miljoen boekingen
Diep geworteld in de Japanse traditie weerspiegelen deze hotels de cultuur van ingetogenheid, de strikte scheiding tussen publiek en privé, én de acceptatie van seksualiteit als onderdeel van het leven. Ze zijn razend populair: Japan telt tussen tien- en veertigduizend liefdeshotels, goed voor zo’n vijfhonderd miljoen boekingen per jaar – dat komt neer op gemiddeld vier overnachtingen per inwoner!
Verschillende factoren dragen bij aan dit fenomeen: de drukke steden, de torenhoge huurprijzen en de piepkleine woningen. Maar ook de schaarse privacy speelt een rol: in traditionele Japanse huizen kun je zelfs een insect horen vliegen door de shōji, de scheidingswanden van doorschijnend washipapier op bamboeframes.
François Prost gaat verder dan de oppervlakkige fascinatie en duikt in de unieke esthetiek van deze plekken, vaak te vinden langs drukke wegen. De thematische architectuur en zorgvuldig samengestelde interieurs bieden een bijzondere kijk op relaties en discretie in de Japanse samenleving. ‘Je ziet een duidelijk verband tussen de architecturale keuzes en de tijdgeest waarin ze zijn ontstaan’, zegt de fotograaf. ‘De esthetische trends van elk tijdperk komen in deze gebouwen goed tot uiting. Wat bijvoorbeeld opvalt, is het gebruik van scheepsreplica’s. Het roept het idee op van een reis naar een liefdesparadijs, met een knipoog naar de Japanse maritieme geschiedenis. Ook stuitte ik op veel ‘Water Gate’-hotels – nog een nautische verwijzing. De plekken spreken voor zich: hun ontwerp is niet alleen een afspiegeling van de lokale cultuur, maar ook van de waarden en fantasieën die erachter schuilgaan’, aldus Prost.
After Party
Met zijn opleiding aan de École Supérieure des Arts Saint-Luc in Brussel heeft Prost een scherp oog voor licht, architectuur en details. Hij fotografeerde de scharrelhotels tijdens een roadtrip van Tokio naar Shikoku in 2023. Zijn werk toont een breed scala aan stijlen: van uitbundige kitsch tot minimalisme, van verweerde uithangborden tot kleurrijke gevels, zonder ooit in voyeurisme te vervallen.
Prost, gefascineerd door kitscherige architectuur, fotografeert al jarenlang gevels van uitgaansplekken en maakte al series over nachtclubs in Frankrijk (2011-2023, ‘After Party’), Spanje (2020, ‘Discoteca’) en Ivoorkust (2023, ‘Club Ivoire’). Ook fotografeerde hij gevels van wapenhandels en stripclubs in de VS, gemaskerde mensen tijdens de coronapandemie, en de gelijkenissen tussen Europese steden en hun Chinese replica’s.
‘Love Hotel’, net uit, doet je nadenken over hoe we ruimtes gebruiken voor die kortstondige, geheime liefdesmomenten. In een tijd waar alles uitvergroot en overbelicht wordt, krijgt het oude gezegde ‘pour vivre heureux, vivons cachés’ plots een veel diepere, bijna mystieke betekenis.
Expo
| Wanneer | Tot en met 18 mei
| Waar | In Galerie du Jour agnès b., Place Jean-Michel Basquiat, Parijs
| Website | francoisprost.com
‘Love Hotel’
| Uitgeverij | Antenne Books
| Prijs | 40 euro
| Website | antennebooks.com / fisheyemagazine.fr
