Culinair recensent Jan Scheidtweiler schuift aan de terrastafel van restaurant Le Cor de Chasse in Wéris: ‘Bijzondere gerechten op een prachtige plek.’
Het leven kan mooi zijn in een kasteelhoeve uit 1681. Al ruim tien jaar is het historisch-rustieke decor van Le Cor de Chasse een gedroomde uitvalsbasis voor gasten die Wéris, het dorp van menhirs en dolmens vlak bij Durbuy, willen verkennen. Aurore en Mario Elias hebben van hun boetiekhotel met gastronomisch restaurant in de provincie Luxemburg een vaste waarde gemaakt.
Tijdens de mooie maanden is het ruime terras aan de stille straat een extra troef. Met zijn natuurstenen tafels en attente bediening is dit een prachtige plek om de zon te zien ondergaan. Een camouflagenet en een rij lindebomen leveren schaduw, zonder het weidse uitzicht te belemmeren: je begrijpt waarom Gault&Millau deze plek heeft uitgeroepen tot ‘terras van het jaar’.
Chef Elias serveert terrasgasten zowel een lunch (drie gangen, 45 euro) als een uitgebreid degustatiemenu (vijf gangen 77 euro, zes gangen 92 euro). Daarin toont de chef dat hij de hoogdagen van de moleculaire gastronomie nog heeft meegemaakt. Hij legt garnituren graag als schuim, sponscake of parels op het bord. Gelukkig blijven dat details, als ondersteuning van royale hoofdproducten. Ook heeft Elias een voorliefde voor gerechten waarbij hij hetzelfde ingrediënt op twee (of soms drie) manieren serveert. Zo trapt het menu af met een dubbele bereiding van tonijn. Bij een frisse, rauwe versie van gemarineerde tonijn liggen parels van cassis en bolletjes granité van komkommer in een saus van karnemelk. Dan volgt een vollere, warme bereiding waarin de vis in goed gezelschap verkeert van dashibouillon.
Ook bij een matig gerecht rond inktvis duiken parels op. Bolletjes pompelmoes en erwtjes zouden een lange tentakel van eerder banale kwaliteit een opwekkende toets kunnen bezorgen, maar missen toch wat sprankel. Bij een grote, goed gekorste zwezerik valt de garnituur van rode biet en kers dan weer te zoet uit.
Een prachtig hoofdgerecht rond duif maakt veel goed. Zowel het sappige vlees als de begeleiding is top. De filet ligt onder een knappe korst van sesam. Ook de diepe saus op basis van soja, dotjes foie gras, staafjes koolrabi en een aardappeltaartje leveren eetplezier. De bout verschijnt in een apart kommetje, overschuimd met aardappelmousseline.
Eten bij Le Cor de Chasse is interessant. Als dat op het terras kan, wordt het memorabel.
