Jan Scheidtweiler aan tafel bij Aux Armes de Bruxelles: de 'grande dame' heeft haar oude charme nog niet helemaal teruggevonden.
Het behoorde tot het beste horecanieuws van 2018: Aux Armes de Bruxelles is gered uit een faillissement. Het mythische restaurant in de Beenhouwersstraat kwam in handen van Rudy Vanlancker, de man die dankzij de expansie van zijn keten Chez Léon de titel 'Belgische mosselkoning' verdiend heeft.
Met de overname komt een einde aan jaren van mismanagement. Zowel onder de Franse brasseriegroep Flo als onder leiding van de beruchte horecabroers Beyaz was Aux Armes afgegleden tot de zoveelste 'tourist trap' in deze buurt. Je at er in een afgeleefd decor een middelmatige vol-au-vent voor veel te veel geld. Zonde voor een restaurant waarvan de geschiedenis teruggaat tot 1921 - en dat in 1954 zelfs een Michelinster behaalde.
In zijn gloriejaren was Aux Armes de plek waar Charles Aznavour, Toots Thielemans en leden van de koninklijke familie waterzooi, mosselen en zeetong kwamen eten. Jacques Brel had er een vaste tafel, nu nog altijd gemarkeerd met een verguld naamplaatje.
Heeft Aux Armes intussen die vroegere charme teruggewonnen? Niet helemaal, daarvoor is de keuken nog niet op niveau. Toch heeft 'monsieur Rudy' de juiste weg ingeslagen. Zo heeft hij zijn portefeuille bovengehaald om het ouderwetse interieur op te poetsen.
Waar?
Aux Armes de Bruxelles
Kleine Beenhouwersstraat 13
1000 Brussel
Tel. 02/511.55.50
7/7 open
Wijn?
Een redelijke kaart vol Franse namen en een tiental wijnen per glas.
Decibel?
Aux Armes is groot en druk. Toch krijg je nooit het gevoel dat je hier in een luidruchtige refter zit. De decibels blijven beperkt.
Rekening?
Ik betaalde 79,05 euro.
Kom ik terug?
De comeback van een 'grande dame' heeft wat tijd nodig. Uit sympathie kom ik graag toch nog een keer terug om die comeback te volgen.
Het is het soort slimme renovatie geworden waarbij de keuken resoluut vernieuwd werd en de eetzaal tegelijk een teletijdmachine naar de gouden jaren vijftig is gebleven, vol massief houten meubels, gevlekt marmer en glas-in-loodramen.
Ook de obers, deftig in uniform en met epauletten, brengen iets van de zwier terug die hier ooit gehangen moet hebben. Helemaal de 'goeie ouwe tijd' wordt het wanneer een lid van de zaalbrigade het mobiele fornuis aan tafel rolt en een pannenkoek 'comédie Française' (12,25 euro) flambeert, met een scheut Mandarine Napoléon die voor de steekvlam zorgt.
Het eerste bezoek aan de vernieuwde Aux Armes was een tegenvaller. Zowel de gepocheerde kabeljauw met mousselinesaus (26,75 euro) als de waterzooi van vis (26,55 euro) kwam flets voor de dag. Chef Cédric Callenaere, nochtans een oudgediende van de betere brasseriekeuken, leek in zowat elk bord kruiding en pit vergeten.
Een paar maanden later lijkt de keuken al iets beter op dreef. Zo krijgen twee goed gekorste gevogeltekroketten (14,75 euro) gepast weerwerk van maderasaus uit de oude doos, schattig opgediend in een koperen kannetje. Je zou alleen willen dat er wat meer gevogelte in de kroket zat. Dan zou het gerecht pas écht zijn plaats onder het label 'signatuurgerechten' verdienen op de enorme kaart.
Ook een tweede signatuurgerecht - zeetong met garnalen, mosselen, kreeft en champignons - is correct zonder top te zijn. Nochtans mag je daar voor 39,5 euro wel op hopen.
Aux Armes is terug. Maar monsieur Rudy en chef Cédric hebben nog een hele weg af te leggen om de vroegere glorie te herstellen.