Proefwerk | Le Cocq, het nieuwste eethuis van Frédéric Nicolay

Jan Scheidtweiler aan de afhaaltoog van café-restaurant Le Cocq, het jongste project van de Brusselse serieondernemer Frédéric Nicolay. De man die ons al café Walvis gaf.

Als er iemand weet hoe bepalend de juiste sfeer is voor een café of restaurant, dan wel Frédéric Nicolay. De man die Brussel liet kennismaken met – onder meer – Bonsoir Clara, Walvis en Potemkine heeft een talent om horecazaken te bedenken die tegelijk gezellig, cool en lekker zijn. Bovendien duikt er elk jaar wel een nieuwe Nicolay op.

Opmerkelijk: ook wie binnen zit, moet buiten zijn gerechten afhalen.
Jan Scheidtweiler
Culinair recensent
Advertentie

De jongste aanwinst is Le Cocq. Ook al is het nog maar een paar maanden open, toch lijkt het of dit café-restaurant er altijd al is geweest. Met zijn verweerde houten meubels, verguld plafond, opvallende lichtarmaturen en bakken vol planten doet dit adres tegelijk hip en vertrouwd aan.

Advertentie

Le Cocq, vernoemd naar het plein waarop het gevestigd is én naar een voormalig volkscafé, is een hybride. Het biedt zowel takeaway aan als een uitgebreid aanbod voor wie ter plaatse blijft. Iedereen is gelijk voor de wet: ook wie binnen zit, moet aan de toog bestellen en buiten, aan een luik aan de straatkant, zijn gerechten afhalen.

Advertentie
Le Cocq, vernoemd naar het plein waarop het gevestigd is én naar een voormalig volkscafé, is een hybride.
Le Cocq, vernoemd naar het plein waarop het gevestigd is én naar een voormalig volkscafé, is een hybride.
©Serge Anton

De QR-code op tafel leert dat er hier al vanaf 8 uur ’s morgens te eten valt, van granola met fruit en yoghurt (6 euro) tot een toast met zalm en labneh (uitgelekte yoghurt, 8 euro). Van ’s middags tot ’s avonds laat zijn er hamburgers, salades en een paar typisch Belgische gerechten, zoals kaaskroketten of americain (10 euro).

Wij houden het bij een garnaalkroket (7,5 euro per stuk) en een caesarsalade (8 euro). De salade is een mix van ijsbergsla en smakelijke, krokante stukjes kip. Het geheel is goed aangemaakt met een geslaagde dressing, al hadden zowel de broodcroutons als de Parmezaanse kaas prominenter aanwezig mogen zijn.

Ook de garnaalkroket is beter dan wat je in menig café kunt proeven. Vooral de crispy gefrituurde korst valt op. De vulling had dan weer beter gekund: er zitten wel enkele garnalen in, maar een roux met garnalenfumet had een dieper resultaat opgeleverd. De brosse peterselie naast de kroket is wél volgens het boekje.

Advertentie
Advertentie

Frédéric Nicolay is er opnieuw in geslaagd een toffe plek te creëren. In Le Cocq is het goed zitten aan de kachel naast de cactussen, om er laagdrempelig de honger te stillen.

Advertentie