Jan Scheidtweiler aan tafel bij restaurant Elders in Gent: een beloftevolle nieuwkomer.
Het comfort van een bistro, de kwaliteit van een gastronomisch restaurant: met het DNA van een gastrobistro zijn we intussen vertrouwd. Op zijn best is het er heerlijk eten in een simpele setting.
In Gent opende vorige maand een beloftevolle nieuwkomer in het genre. Romy Deconinck en Tom Pauwelyn hebben een voormalige apotheek buiten het centrum, tussen Rabot en Wondelgem, omgeturnd tot een bruisende plek. Met opvallende tegels, een open keuken, een lange toog en knallende muziek uit de luidsprekers is Elders een bistro vol jonge energie. Zoals dat blijkbaar hoort, zijn de tafels krap en lijken de stoelen geleend uit een klaslokaal. Het geheel doet een beetje denken aan Alberte, de gastrobistro aan Gent-Dampoort waar het koppel ruim vier jaar heeft gewerkt.
Met zijn open keuken en knallende muziek is Elders een bistro vol jonge energie.
Sympathiek is Elders wel: wie wil, kan hier gewoon langskomen voor een glas natuurwijn of één gerecht. Alleen het restaurantgedeelte achteraan, met uitzicht op een charmant onafgewerkt terras, is gereserveerd voor de ruimere gastronomische beleving.
Pauwelyn hanteert ‘s avonds maar één viergangenmenu (58 euro), al krijgen we gelukkig wel wat opties. Zo laat een tussengerecht de keuze tussen spaghetti met paddenstoelen of pappardelle met inktvis. In het hoofdgerecht is het kiezen tussen zeebaars of lam.
Tijdens de allereerste avondshift is het voor zowel de zaalbrigade als de keukenploeg nog wennen. Bovendien is letterlijk elke stoel bezet, zelfs op het terras vooraan. Dat verklaart wellicht waarom we na een paar pijlsnel geserveerde deelgerechten – vier borden in acht minuten – één uur moeten wachten op de rest. Lekker zijn de bordjes wel: vooral de asperges met lamsoor in carbonarasaus maken indruk, net als de prei met pistache.
De zwarte pasta met inktvis en venkel speelt een trapje lager: het is een minder goed gebalanceerd geheel, ook al omdat zich onderaan een scherpe chilisaus verschuilt. Bij de twee hoofdgerechten toont Pauwelyn dan weer waarom hij bij Alberte zo’n gewaardeerde chef was: hij brengt kwaliteitsproducten smakelijk samen met goed gekozen garnituren – krokante aardappel bij de zeebaars, erwten met munt bij het lam. Ook het slotakkoord – citroensorbet met salie, tarte brûlée met moerasspirea – is bijzonder en goed: nog wat schaven en Elders maakt de belofte helemaal waar.
