Onze recensent Jan Scheidtweiler testte de opulente terrastafel van restaurant Brugmann in Brussel uit: gezellig terras, beperkte gerechten en prijzig.
'Een van de elegantste terrassen van de hoofdstad, met uitzicht op weelderig groen. De setting creëert een unieke beleving, alsof men zich ineens op het platteland voelt.’ De culinaire gids Gault&Millau haalt in zijn jongste editie de hoogste lof uit de kast voor het terras van restaurant Brugmann. Het is voor de gids zelfs zo bijzonder dat het bedacht werd met de titel ‘Terras van het Jaar’.
Het gebrek aan smaak is het probleem bij zowel voor- als hoofdgerecht.
In deze tijden is zo’n terrasbekroning handig meegenomen. Zelfs op een wisselvallige middag, met een stralende zon die om het halfuur afgelost wordt door een regenbui, is het hier drummen om een tafeltje te bemachtigen. De tafels zijn smetteloos gedekt, met linnen dat al even wit is als de parasols erboven. Ook het weelderige groen is aanwezig, al blijkt dat vooral tot het belendende park te behoren: het is inderdaad zalig zitten op het bordes van dit enorme herenhuis uit 1893.
Wat zullen we eten? Chef Matthias Van Eenoo blijkt een aanhanger te zijn van de luxueuze productkeuken. Op de kaart volgt langoustine op kaviaar en truffel op bressekip, een weelde die wel past bij dit opulente kader. Met hoofdgerechten tussen 40 en 51 euro zijn de prijzen stevig, al is er ook een lunchmenu in drie gangen voor 28 euro.
Waar krijg je nog een plak foie gras als aperitiefhapje? Op sommige menukaarten is de beladen delicatesse ondertussen verbannen, maar hier behoort ze blijkbaar tot de signatuur van de chef: de gekonfijte lever is lekker en smeuïg, met een getoaste brioche en een chutney van mango. Ook in een ravioli van kalfsgehakt en langoustines (24 euro) is volgens de kaart foie gras verwerkt, al hadden we in de vulling liever wat meer langoustine geproefd: de balans helt ontgoochelend door in het voordeel van het gehakt. Bij een gerecht rond zwezerik (24 euro) zou naast een lekkere artisjok geraspte truffel voor meerwaarde moeten zorgen, al is die te zuinig aangebracht en heeft ze weinig smaak. Dat gebrek aan smaak is ook het probleem bij een hoofdgerecht rond zonnevis. Al kost het gerecht 44 euro, toch is de vis ondermaats. Een prachtig bord rond bressekip (40 euro) met een aardappelmousseline en een krachtige jus toont nochtans dat de chef het allemaal kan. Spijtig, maar we hebben wel genoten van het uitzicht.
