Legendarisch restaurant Rock-Fort in Brugge | Ook na de overname meer dan de moeite

Een jaar later lijken de nieuwe eigenaars zich het pand in de Langestraat helemaal toegeëigend te hebben. Van Gault&Millau kregen ze alvast een hoge startscore van 14,5/20.

Het rijhuis met meerdere kamers heeft het koppel minimalistisch ingericht – de ruimte tegenover de keuken oogt zelfs wat kaal. Overal prijkt een gestileerde vis, hun logo dat ze meenamen uit Zeebrugge. Chef Law heeft ook zijn signatuurgerechten verhuisd. Zo staan de langoustines met beurre blanc en ijzerkruid (42 euro) nog op de kaart, net als zijn versie van Snickers, een knap dessert met pinda, chocolade en karamel (12 euro).

Ook de vegetarische interpretatie van runds­tartaar is zo’n speels hapje, gemaakt met blokjes watermeloen. Het is een van de drie mooie amuses bij de lunch (twee gangen 36 euro, drie gangen 42 euro), al lijkt eind november toch niet meer het seizoen voor zomerfruit. Tempura van kabeljauw is dan weer een schot in de roos.

Law gebruikt wel meer accenten uit de wereldkeuken bij zijn gerechten: bij aubergine komt muhamara, een Syrische dip van paprika en noten; langoustines krijgen een Japanse touch met dashi. Van zeebaars maakt de chef dan weer een slimme twist op ceviche: onder de als sashimi gesneden rauwe vis zit een verfrissende combo van yoghurt, selder en appel, samen met een saus die aciditeit combineert met de pit van jalapeño-chilipeper.

Bij gebakken coquilles (19 euro) ligt de herfst in het bord: ingekookt knolseldersap heeft veel diepgang en hazelnoot geeft een extra touch aan het gerecht, al had versgeraspte hazelnoot misschien meer opgeleverd dan een gel ervan.

Een klassiek hoofdgerecht rond bavette, met vers geklopte bearnaise en een creatief dessert waarin sorbet van shiso indruk maakt, bevestigen dat deze plek meer dan de moeite is. De bediening met de glimlach onder leiding van Eline Snijkers maakt het helemaal af.

Deze zaak werd door de Sabato-recensent anoniem en betalend bezocht.