Iconisch restaurant Belga Queen in Brussel maakt comeback (en het is er best goed)

Sinds eind september laten horecaondernemers Nemo Luyckx en Lilit Miskaryan het monument gelukkig herleven. Daarbij lijken ze kosten noch moeite gespaard te hebben, al hebben ze de visuele flair van Pinto – met zijn monumentale standbeelden – vervangen door een wat minimalistischer inrichting. Het immense pand uit de achttiende eeuw, ooit de statige bank Crédit du Nord Belge, ziet er piekfijn gerenoveerd uit. De zeevruchtentoog blinkt als nooit tevoren. De koepel is opgepoetst, net als de bas-reliëfs met de wapenschilden van de Belgische provincies hoog aan het plafond. En ja, ook de transparante toiletdeuren zijn gebleven – al zijn die gelukkig alleen doorzichtig wanneer de deuren open zijn.

Wie binnenkomt, voorbij de cocktailbar en de hotelachtige receptie, wordt nog altijd overvallen door de grandeur van de belle époque. Twee rijen zuilen lopen door tot diep achteraan. Links en rechts staan zorgvuldig gedekte tafels, met comfortabele kuipstoelen en zitbanken tegen de muur. Hier kunnen vlot 150 gasten zitten, al is de zaal op een rustige maandagavond amper gevuld: we krijgen volop aandacht van vier enthousiaste obers in kostuum.

Hoewel Luyckx en Miskaryan in Antwerpen zijn gevestigd, hebben ze sterke troeven om de overname van Belga Queen tot een succes te maken. Het koppel heeft veel ervaring met het uitbaten van restaurants met grote volumes: hun imperium telt twaalf restaurants, waaronder De Compagnie in Ekeren, Heyhoeveke in Zoersel en The View in Mechelen.

Om de keuken in Brussel op niveau te brengen, hebben de nieuwe eigenaars Wouter Van der Vieren ingehuurd. Hem kennen we nog als sterrenchef – hij kookte ooit een ster bij Clandestino in Haasdonk en daarna in Temse. Maar de jongste jaren is Van der Vieren consultant. Zo begeleidde hij de opening van de luxebrasserie Brabohoeve in Schilde.

Ook voor Belga Queen werkte de chef een brasseriekaart uit. Met tien voorgerechten en dertien hoofdgerechten is die groot uitgevallen. De prijzen zijn aan de stevige kant: zo kost een rundszesrib met frieten 46 euro. Ook de selectie oesters, zeevruchten en kaviaar toont dat ze hier voor luxe willen gaan. Maar het siert Van der Vieren dat hij veel aandacht heeft voor Belgische producten en bereidingen: er zijn Naamse escargots in kruidenboter (22 euro), mosselen met gueuze (23 euro), waterzooi met noordzeevis (36 euro) en Van der Vierens specialiteit, garnaalkroketten (26 euro). Voor vegetariërs is er een knolseldersteak (28 euro), wat aantoont dat de chef rekening houdt met álle gasten.

Hoewel het hier en daar te merken is dat Belga Queen nog maar pas is opengegaan – de website doet het voorlopig zonder foto’s en de obers zoeken naar hun rol – belanden de gerechten vlot en goed op smaak op tafel. Een tartaar van rode biet, afgewerkt met geitenkaas en een slaatje bovenop, mag dan in deze vegetarisch geavanceerde tijden geen origineel gerecht meer zijn, de blokjes biet (22 euro) zijn wel lekker beetgaar en met aandacht gekruid. Ook over de steak tartaar geen klachten: het vlees van West-Vlaams rood rund is gesneden, niet gemalen, en goed aangemaakt: een meer dan degelijke klassieke versie. Ook de frieten zijn lekker – gelukkig maar: ze komen bij acht van de dertien hoofdgerechten op tafel.

Wie kent er nog de oldskool bereiding ‘à l’berdouille’? Dat blijkt een saus uit de regio rond Bergen te zijn die typisch bij varkensvlees wordt geserveerd. Er komen sjalotten, augurken, witte wijn, azijn en mosterd aan te pas, al heeft Van der Vieren er hier een variant met tomaat van gemaakt. De friszure saus doet het inderdaad goed bij een royaal stuk spiering van duroc-varken (32 euro). Om het er allemaal iets eleganter te laten uitzien, is het gerecht gepimpt met tuinkers en – te licht – gefrituurde uiringen.

Het dessert, een variant van cheesecake met speculaascrème en Mont Blanc (kastanjepuree in de vorm van vermicelli) is een afknapper (14 euro). Het is te log en stapelt zoet op zoet. Had de voormalige sterrenchef hier niet voor wat frissere accenten kunnen zorgen?

Maar al bij al best goed dus, de nieuwe Belga Queen. Eindelijk nog eens een degelijke brasserie in Brussel-centrum: een hele verademing te midden van alle ‘fast casual’-plekken die de binnenstad hebben overgenomen.

Deze zaak werd door de Sabato-recensent anoniem en betalend bezocht.