Culinair recensent Jan Scheidtweiler aan tafel bij bistro Le Ciel in Lanaken: ‘Een degelijke bistro, maar in een prestigieus hotel als La Butte aux Bois mag je toch meer verwachten.’
Ook al is Auguste Escoffier 87 jaar dood, toch is hij nog altijd een populaire kok. De grondlegger van de klassieke Franse keuken blijkt zowaar de inspirator van Le Ciel, de nieuwe bistro – ze schrijven zelf bistrôt – van het chique hotel La Butte aux Bois. Le Ciel is de opvolger van ‘Nduja, een Italiaans geïnspireerd restaurant dat na amper één jaar al aan vervanging toe was.
Van ‘Nduja heeft Le Ciel het luxueuze, maar steriele interieur geërfd. Met gasten die komen en gaan is het niet bepaald gezellig zitten, ook al heeft juwelier Jochen Leën her en der opvallende stenen uit zijn collectie neergezet.
De kaart gaat in alle richtingen: wat zou Escoffier vinden van tonijn met mango?
Wat zou Escoffier vinden van de kaart waarmee bistrochef Pieter Beurskens een ode aan de klassieke keuken brengt? Zowel de kreeft ‘thermidor’ als de filet pur ‘rossini’ verwijzen naar gerechten die de grote chef al beschreef in zijn ‘Guide Culinaire’ uit 1903. De chef blijkt ook fan van sauzen uit de oude doos, van een nantua bij pasta met kreeft (36 euro) tot rodewijnsaus bij lamskroon (40 euro). De rest van de kaart gaat alle richtingen uit, zodat deze bistro toch meer een allegaartje dan een hecht geheel is. Wat zou de Franse meester zeggen van tataki van tonijn met mango (24 euro) of mosselen met kokos (34 euro)?
Achttien euro voor één garnaalkroket is een stevige prijs. Gelukkig is die ene kroket ook een stevig uitgevallen exemplaar, met een brosse korst en een vloeiende vulling die naar bisque smaakt. De garnalen die niet in de kroket zitten, liggen wel verspreid over een lekker aangemaakte salade, met deels gebakken mini-Romeinse sla, kerstomaat, pepertjes en een pittige dressing.
Met een smakelijk gerecht rond snoekbaars (34 euro) toont Beurskens dat hij inderdaad een goede klassieke kok is. Een grote moot vis, nog glazig vanbinnen, ligt op een smeuïge brandade met prei en stukjes rivierkreeft. De kruiding is aan de brave kant. Gelukkig brengt een beurre blanc met mosterd wat pit. De kroepoek op de vis zou Escoffier er wijselijk af gelaten hebben. De Franse meester zou Beurskens wellicht ook adviseren meer aandacht aan zijn desserts te besteden: het vanille-ijs bij de aardbeien is slecht, en ook de slagroom en de coulis hebben niet veel om het lijf (15 euro). Le Ciel is een degelijke bistro. Maar in dit prestigieuze hotel mag je toch meer verwachten.
