Acteur Johan Heldenbergh over het leven op het puntje van je stoel: cruisecontrol op 106, Quentin Tarantino en de zinloosheid van wandelen.
Wat is de stoel van je leven?
Johan Heldenbergh: ‘Ik heb weinig voeling met objecten. Maar ik liet me recent toch eens gaan en verving mijn kringwinkelstoelen door modellen van Hay. Een stoel kan voor mij niet zonder tafel. Want daaraan gebeurt bij mij alles: eten, praten, lezen, werken, schrijven en studeren. Ik heb wel een bureau, maar doe alles aan mijn keukentafel, op deze stoel. Mijn vrouw vindt het leuk om in de zetel te eten of te snacken. Maar ik verzet me daar altijd tegen. Al plooi ik uiteindelijk toch, natuurlijk.’
Kun je goed stilzitten?
'Ik hou niet van sporten met als enige doel: terugkeren naar de plek waar je vandaan komt.’Johan Heldenbergh
JH: ‘Ik heb wel een leunstoel, maar ik zit er nooit in. Mijn leven is zo ingericht dat er weinig rust is. Het verwondert me altijd dat mensen zoveel series, films, boeken en podcasts kunnen meepikken. Waar halen zij die tijd? Bij mij is er altijd wel iets te doen, zeker met drie pubers en een kindje van 16 maanden. Als ik al ergens rust vind, is het in mijn auto, na een theatervoorstelling. Dan zet ik de cruisecontrol op 106 km/u om rustig te kunnen nadenken of naar de podcast ‘Philosophize This!’ te luisteren. Wandelen, lopen of fietsen is niets voor mij. Ik hou niet van sporten met als enige doel: terugkeren naar de plek waar je vandaan komt.’
Voor wie hou je een stoel vrij tijdens je droomdiner?
JH: ‘Quentin Tarantino houdt in zijn films de schijn hoog dat geweld plezant en cool is. Maar hij ontwijkt, net als westernregisseur John Ford, elke vraag over de diepere betekenis van zijn films. Ik wil weten waarom. Van historicus Bruno De Wever weet ik dat hij met vrienden samenkomt om te discussiëren over de vrije wil. Ik zou daar ook graag met hem eens over praten, in het licht van zijn Vlaams-nationalistische roots. Cabaretier Theo Maassen is mijn idool. We kruisten elkaar ooit, maar ik durfde hem niet aan te spreken. Ik wilde dat ik het lef had om zoals hij in de wereld te staan. Hij moet om de zoveel tijd choqueren, maar tegelijk is hij zo gevoelig en eerlijk. Net daarom zijn z’n voorstellingen zo confronterend.’
Ik wou dat ik het lef had om zoals cabaratier Theo Maassen in het leven te staan.Johan Heldenbergh
Op wiens stoel had je graag eens gezeten?
JH: ‘Als acteur probeer ik altijd op de stoel van mijn personage te zitten. Alles begint bij begrip en empathie. Pas als ik die persoon begrijp, kan ik hem verdedigen en vertolken. In ‘Quo Vadis, Aida?’ speel ik de Nederlandse luitenant-kolonel Thom Karremans, die na de Bosnische oorlog door zijn tamme rol bij de val van Srebrenica de verpersoonlijking van de lafheid is geworden. Toch zit er een mens achter die baarlijke duivel waarvoor hij in Bosnië gezien wordt. Ondanks zijn bedenkelijke gedrag begrijp ik hem.’
