Verlovingsringen die doen dromen | 4 juwelenontwerpers zetten hun studio open

En jij dacht dat het een romantische traditie was, onder een suikerzoete laag van liefde en eeuwige trouw? De ring zelf (zonder diamant) gaat wél terug op een oude traditie, hoewel minder romantisch dan je zou denken. In het Romeinse Rijk kregen vrouwen niet één, maar twee verlovingsringen. Een gouden exemplaar, voor in het openbaar. En een ijzeren, om in het huishouden te dragen.

Vandaag volstaat één, en zijn alle andere conventies over boord gegooid. Goud of platina? Kies gerust zelf. Diamanten of edelstenen? Alles is goed. Linkerringvinger, waar zogenaamd de ‘vena amoris’ doorloopt die recht naar het hart gaat, of rechter? ‘Veel van mijn klanten dragen hun verlovingsring eerst links. Tot hun trouwdag: dan komt daar de trouwring en gaat de verlovingsring naar de rechterhand’, vertelt de Brusselse juwelenontwerper Sergiu Lom. ‘Of ze ontwerpen een trouwring die perfect bij de verlovingsring past. Eigenlijk kan alles.’

‘Ik word geregeld uitgenodigd op trouwfeesten. Eén keer mocht ik zelfs de trouwringen naar het altaar dragen’, vertelt Sergiu Lom, eigenaar van Esquisse Jewels in Brussel. ‘Een juweel is de drager van mooie herinneringen, en ik vind het fantastisch om die momenten mee te creëren.’

Esquisse Jewels is een boetiek, maar organiseert ook workshops en heeft een service voor op maat gemaakte verlovingsringen. ‘Dat begint met een gesprek van een uur. We praten over het verhaal van het koppel en de stijl van de verloofde’, vertelt Lom. ‘Te originele ontwerpen raad ik af, omdat het een ring is die je elke dag draagt.’

Zijn designs zijn delicaat en vaak verrassend asymmetrisch. ‘Ik hou de stijl van de verloofde altijd voor ogen, maar probeer ook een onevenwicht te creëren door de edelstenen of diamanten op bijzondere plaatsen te zetten. Daardoor blijft het juweel intrigeren.’

‘Ik krijg het vaakst mannen over de vloer. Soms nemen ze hun schoonmoeder mee of de beste vriendin van hun partner’, zegt Lom. ‘Geregeld ontwerp ik ook ringen voor koppels van hetzelfde geslacht.’

Lom is een autodidact die in een vorig leven tatoeëerder en meubelontwerper was. Hij werkt uitsluitend met gerecycleerd goud, dat zijn klanten vaak zelf meebrengen. De edelstenen uit zijn collectie selecteert Loms echtgenote, Aude Solyga, die directeur is van de koninklijke Belgische school voor gemmologie in Brussel.

‘Mijn vrouw moest wat langer op haar verlovingsring wachten. De perfecte steen voor haar vinden was niet eenvoudig’, lacht Lom. ‘Uiteindelijk kon ik een prachtige zeshoekige diamant op de kop tikken. Ik plaatste er een andere diamant onder. De twee stenen reflecteren elkaar en dat geeft een soort sneeuwvlokeffect. Het vergde een heleboel traditionele technieken, waarvoor ik me moest bijscholen. Maar ik had dat niet aan iemand anders kunnen overlaten.’

‘Een ervaring die te vergelijken is met een gastronomisch diner. Alleen serveren wij geen eten, maar ontwerpen we juwelen op maat’, zo vat ontwerpster Jennifer Elliot, die samen met haar zakenpartner Sylvie Arts vijf jaar geleden het juwelenmerk Elliot & Ostrich oprichtte, hun insteek samen. In mei verhuizen ze hun atelier naar een nieuwe locatie in hartje Antwerpen.

Jennifer Elliot heeft naar eigen zeggen een Afrikaanse ziel. Ze is geboren in Zuid-Afrika en opgegroeid in Botswana. Haar vader was daar financieel directeur van De Beers, een van ‘s werelds grootste diamantbedrijven, en haar moeder was goudsmid. Op haar zesde keerde ze terug naar België, al woonde ze ook nog in Kenia.

‘Het was nooit mijn droom om juwelenontwerpster te worden’, zegt ze. ‘Tot mijn voormalige partner me ten huwelijk vroeg. Ik ontwierp met mijn moeder mijn eigen verlovingsring. En ik kreeg er zoveel spontane reacties op, soms zelfs bij de bakker, dat ik besloot mijn eigen merk op te richten.’

Elliot & Ostrich werkt met edelstenen in alle soorten, van in het lab ‘gekweekte’ diamanten over felgekleurde edelstenen tot originele diamanten. Alle hebben ze het ethische ‘Kimberley Process’-label, en ze komen alleen van leveranciers die bij de Responsible Jewellery Council zijn aangesloten.

Voor de keuze van de steen en het ontwerp probeert Elliot zoveel mogelijk te weten te komen over de verloofde. Is ze ‘ballsy’, stoer? Woont ze in een strak interieur? ‘Dan kies ik snel voor de ‘emerald cut’. Een strak ontwerp met een felgekleurde steen. Is de verloofde meer van het romantische type? Dan is een ovale steen in champagnekleur gepaster. Maar het gaat ook dieper, ik tracht tot de kern te komen van wie ze is als persoon.’

‘Ik ben nog niet verloofd, maar ik had wel al de ideale edelsteen gevonden, dus heb ik dan maar een ring voor mezelf gemaakt’, lacht de 27-jarige Laurence Ardies. ‘Het is een zeldzame padpa­radscha-saffier van 2,73 karaat. Een coup de foudre. Je moet voor een steen vallen – een beetje zoals je voor een partner valt.’

De ontwerpster is relatief nieuw in de juwelenwereld, maar vond met haar kleurrijke designs snel een eigen en opgemerkte niche. Recent werd ze als jongste en enige Belgische opgenomen in ‘Women of Jewelry’, een boek van de gerenommeerde Amerikaanse juwelier Linda Kozloff-Turner dat honderd vrouwelijke, hedendaagse juwelenontwerpers verzamelt.

‘Ik studeerde kunstgeschiedenis en wilde initieel niet in de voetsporen treden van mijn familie’, zegt Ardies. Haar overgrootvader had een diamantslijperij in Antwerpen, haar grootmoeder en moeder waren juweliers. ‘Ik groeide op in de diamantwijk, met een loep en pincet in de hand.’ Toch volgde ze na haar studies een opleiding tot goudsmid. Anders dan haar (groot)ouders werkt ze het liefst níét uitsluitend met diamanten. ‘Diamanten zijn heus niet zo zeldzaam’, aldus Ardies. ‘Gekleurde edelstenen zijn veel interessanter.’

Ardies heeft een kleine vaste collectie, maar maakt vooral juwelen op maat. Krijgt ze soms onvoorbereide partners over de vloer? ‘Soms kennen ze zelfs de ringmaat van hun partner niet’, grinnikt ze. ‘Gelukkig bestaan er sociale media en kan ik zo de stijl van de verloofde vatten. Niet alleen smaak en persoonlijkheid doen ertoe, ook de huidskleur speelt een rol. Iemand met een roze ondertoon staat minder met geelgoud.’

Vergeet de brides-to-be, vandaag stellen steeds meer juwelenontwerpers de grooms-to-be centraal. Mannelijke verloofden zijn behoorlijk nieuw en dat leverde het  neologisme ‘mangagement’ op.

In 2021 ontwierp ook een van de meest iconische juweliers aller tijden, Tiffany & Co., een verlovingsring voor mannen: ‘The Charles Tiffany Setting’. In het robuuste design wordt een grote diamant – de slijpstijl mag je zelf bepalen – omringd door platina en titanium.

De oprichter van Tiffany & Co., Charles Lewis Tiffany, is verantwoordelijk voor het beeld dat we spontaan hebben van een verlovingsring. In 1886 ontwierp hij een ‘solitaire’, een uitgepuurde ring met één enkele diamant, op zes platina steuntjes. Daardoor komt de grootte van de dia­mant beter tot zijn recht en kan de steen vrij schitteren in het licht. De ring was meteen zo populair dat hij massaal werd nagemaakt.

De ‘solitaire’ – Charlotte York uit de reeks ‘Sex and the City’ kreeg de ring in het iconische blauwe doosje cadeau – is natuurlijk niet de enige stijl van verlovingsringen. De ‘Toi et Moi’ heeft twee even grote diamanten, een symbool voor de verbondenheid van de twee zielen, de ‘Halo’-ring heeft een centrale steen, omringd door kleinere diamanten en de ‘Eternity’-ring is helemaal bezet met een lijn diamanten in hetzelfde formaat. Maar de klassieker der klassiekers blijft de solitaire.