Talita von Fürstenberg | Prinses en erfgename van een mode-imperium

Grootmoeder en kleindochter – de eerste richtte haar gelijknamige modemerk vijftig jaar geleden op, de tweede mag zich al bijna twee jaar co-chairwoman noemen – hebben deze ochtend ook samen de lagere school van Diane bezocht, de Ecole primaire Henriette Dachsbeck. In de late namiddag zullen ze op de Grote Markt met een troep vrouwen, allemaal in een iconische wrap dress van DVF, op de foto gaan. Als rolmodellen. Want ‘empowerment’, dat is waar ze het beiden graag over hebben. Het is meteen ook de merkbelofte aan hun klanten.

Talita verwelkomt ons in de ‘Diane von Fürstenberg-suite’ van Hotel Amigo, Dianes nagelnieuwe pied-à-terre in hartje Brussel. Afgelopen weekend was Talita nog in Nice voor een trouwpartij, vertelt ze, samen met haar vriend, Rocco Brignone de Brabant, zoon van een oude bankiersfamilie. Rocco’s Belgische moeder en Talita’s moeder waren vriendinnen aan de Brown University. Ze kennen elkaar dus al van kleins af.

Ook al gebruikt ze de titel niet, Talita is officieel een prinses. Haar in Brussel geboren grootmoeder Diane trouwde in 1969 met de Duitse aristocraat prins Egon von Fürstenberg. Hun zoon, prins Alexander, is Talita’s vader. Op die manier stamt ze af van het Duitse koningshuis én van het Italiaanse Fiat-imperium van de Agnelli’s. Via haar moeder is ze ook nog eens erfgename van het rijk van Robert Warren Miller, de magnaat die zijn fortuin maakte met de DFS-duty-free shops.

Zelf grapte Talita ooit dat ze ‘de eierstok-loterij had gewonnen’. Welja, ze beseft maar al te goed dat haar afkomst haar een pak voordelen geeft. Maar ze is ook vast van plan om er iets mee te doen. ‘Ik heb zoveel privileges die andere mensen niet hebben’, aldus Talita. ‘Daarom wilde ik zo snel mogelijk aan de slag, zodat ik mijn naam goed kan gebruiken.’

Sinds twee jaar staat ze naast Diane von Fürstenberg als co-chairwoman aan het hoofd van een mode-imperium. Een imperium dat groot werd met één iconisch stuk, de wrap dress. Een imperium dat met hoogtes en laagtes te kampen kreeg. Bij de laatste diepe financiële put, vlak voor de pandemie, werd het bedrijf drastisch afgeslankt.

Het werd ontdaan van ballast, zoals een hoop veel te kostelijke boetieks. De Belgische flagshipstores in Brussel en Knokke mochten openblijven. Tegelijk werd meer ingezet op onlinesales en op een nieuwe joint venture met het Chinese bedrijf Glamazon. ‘De enige reden waarom ik het bedrijf hou, is omdat Talita het zal overnemen’, zei Diane toen.

Toen haar ouders in 2002 uit elkaar gingen, was Talita pas drie. Op dat moment begon haar grootmoeder een grotere rol in haar leven te spelen. ‘Ze wilde nooit oma genoemd worden, dus noemde ik haar Dee Dee.’ Diane gaf haar houvast in een tumultueuze periode. Haar moeder trok naar Los Angeles. Talita volgde, maar pendelde haar hele jeugd tussen New York en Californië.

In 2019 al liet Diane de jonge Talita – bij wijze van oefening – haar eigen capsulecollecties maken onder de titel ‘TVF for DVF’. Intussen leerde de twintiger het bedrijf door en door kennen. ‘Ik heb altijd een passie gehad voor mode en voor het merk DVF’, zegt ze. ‘Ik werd erin geboren. Ik liep er elke zomer stage sinds mijn elfde. Er is geen afdeling waar ik niet actief heb meegewerkt. En mijn capsulecollecties waren een geweldige manier om te leren hoe je een product maakt en geleverd krijgt.’

Haar modepraktijkervaring beperkt zich niet tot DVF. In 2015 stond ze op de cover van het Britse magazine Tatler. In 2017 liep ze over de catwalk van Dolce & Gabbana en was ze model voor Teen Vogue, waar ze ook stage liep. Ze was ook een van de stagiairs bij de presidentscampagne van Hillary Clinton. Uiteraard heeft ze een naam die deuren opent. Maar volgens oma Diane beschikt Talita ook over een ijzeren discipline en een bewonderenswaardig werkethos.

Haar modellenwerk en haar job bij DVF combineerde ze eerst met een studie internationale relaties aan de Universiteit van Georgetown in Washington D.C., een richting met zowel conflictresolutie als filantropie. Eén dag per week spoorde ze telkens terug naar New York, voor haar job bij DVF. ‘Die treinreis van drie uur heen en drie uur weer was op den duur crazy’, blikt Talita terug.

‘Ik besefte dat mijn leven in New York lag. Uiteindelijk heb ik twee jaar op de School of Foreign Service gezeten, en daarna nog twee jaar op New York University, waar ik ‘Toekomst van mode en duurzaamheid’ volgde. Geen creatieve opleiding, nee. Ik heb altijd een gevoel voor persoonlijke stijl gehad, ik had ruim inzicht in de creatieve kant. Maar ik vond het belangrijker om de zakelijke kant te bestuderen.’

Maar is, als je nog maar net 24 en pas afgestudeerd bent, de toekomst van een merk als DVF niet een enorm gewicht om op je schouders te torsen? ‘Eerlijk gezegd? Het is héél zwaar. De druk is groot’, aldus Talita. ‘We nemen grote beslissingen. Het is véél werk en véél verantwoordelijkheid. Maar het is ook spannend dat ik deel kan uitmaken van het herstel van een merk dat zo’n grote erfenis en zo’n ruim archief heeft om op terug te vallen. Het weer modern en relevant maken is echt een spannende onderneming. En sinds ik chairwoman werd, zijn we al twee jaar winstgevend. Dat criterium staat echt voorop bij onze besluitvorming.’

‘Het merk DVF was op een gegeven moment overdreven succesvol, op een ander moment niet meer zo succesvol. Diane heeft op een rollercoaster gezeten. Maar dat is nu eenmaal eigen aan mode. De ene dag ben je in, de volgende dag passé. Het is een harde business. Toch bestaat de wrap dress nog steeds. Vrouwen willen ze nog dragen. Het blijft spannend om deel uit te maken van zo’n ongelooflijke geschiedenis. En het blijft heel erg exciting om samen te werken met mijn wijze oma.’

‘We zijn al even bezig met de vraag hoe we het efficiëntst kunnen zijn’, legt Talita uit. ‘We hebben beslist om ons meer te richten op onze onlinebusiness en onze Chinese activiteiten, met onze partners die we daar al twintig jaar hebben. Toen covid de verzending tussen China en de VS bemoeilijkte, hebben we ook beslist om de volledige productie in China te doen. Het was een manier om uit te zoeken wat werkt en wat niet.’

Van het merk DVF blijft er vandaag alleen nog kleding over. Alle overige licenties werden stopgezet. Komt er nog een terugkeer naar het brede aanbod van vroeger? Talita haalt de schouders lachend op. ‘Het probleem van DVF in het verleden was dat we te veel licentiedeals en productcategorieën hadden. We maakten panty’s, bekers, borden, parfum, make-up, sieraden, bagage, noem maar op. Daardoor zijn op een gegeven moment het DNA en de authenticiteit van het merk verwaterd. Het merk was simpelweg een logo op een object geworden. Je moet aanvoelen of een product het waard is om er je naam aan te verbinden.’

‘Het is zeker onze bedoeling om méér te doen dan dameskleding. Ik denk aan deco of beauty. Never say never! Als we een ongelooflijk aanbod krijgen van een geweldige distributeur die geweldige producten maakt, met een geweldig verhaal – tuurlijk, waarom niet? Het moet alleen goed worden uitgevoerd met een partner die we vertrouwen.’

‘Empowerment’ is de merkbelofte die Diane von Fürstenberg altijd al aan vrouwen heeft gedaan. Ze was daarin influencer en activist avant la lettre, zonder op de feministische barricaden te staan. Hoe moeten we die ‘empowerde’ community vandaag zien?

‘Weet je, de mode-industrie is verzadigd. Mensen kunnen online winkelen en je hebt enorm veel merken met printjurken die vergelijkbaar zijn met de onze. De vraag is dus: hoe kunnen we ons met DVF onderscheiden?’, verduidelijkt Talita. ‘Het antwoord: met onze community. Vrouwen zijn trots om ons merk te dragen, omdat wij hun een manier bieden om zich mondig en vol zelfvertrouwen te voelen.’

‘Het is niet mijn bedoeling om nu ineens bijvoorbeeld een superjonge doelgroep aan te boren’, zegt Talita resoluut. ‘DVF is bedoeld voor vrouwen die krachtig zijn, die de leiding hebben, ongeacht wat ze doen. Leeftijd speelt daarbij geen rol. Onze klanten zijn zeventig, twintig en vijftig. Ze zijn moeder, grootmoeder, CEO of creatieveling en ze komen zowel uit China, België als de VS. Wat telt, is hoe die vrouw in het leven staat: onze klanten hebben allemaal dezelfde joie de vivre.’

Grootmoeder von Fürstenberg is intussen 75, maar ze blijkt nog steeds de scepter stevig vast te houden. Heeft ze nog altijd veel invloed op de dagelijkse beslissingen in het bedrijf? ‘Ja, die heeft ze. Het bedrijf is haar kindje, ze laat nooit echt los’, aldus Talita. Bemoeilijkt dat haar positie als co-chairwoman?

Talita aarzelt: ‘Ach ja, soms hebben we verschillende opvattingen. Ik ben 24, zij is 75. Onze smaken verschillen. En ook over wat de klant verwacht, hebben we andere meningen. Elke dag is één intense discussie. Dus komt het eropaan goed te argumenteren. Voor mij blijft het belangrijk om haar standpunt te horen. En zij moet mijn standpunt kennen.’

‘Elke dag leer ik bij en groei ik. Het is tegelijk spannend, zenuwslopend en inspirerend om mijn grootmoeder als rolmodel te hebben. Ze belt me waarschijnlijk 25 keer meer dan wie dan ook in mijn telefoonlijst.’