Van Antwerpen tot Istanbul vult hij stadions met de groep Oscar and the Wolf. Maar Max Colombie (31) is ook een stijlicoon, op én naast het podium. Na collabs met onder meer Dries Van Noten debuteert hij nu als ‘artistic director’ voor Zalando.
Hij gaf vorm aan de campagne die de tiende Belgische verjaardag viert van de onlineshop. Privé maakt Colombie intussen zijn wildste interieurdromen waar in zijn kasteel. ‘Al ging er in het begin, door alle media-aandacht voor dat kasteel, geen week voorbij of we moesten de politie bellen.’
Behangen met fijne zilveren juwelen en in een crèmekleurig kanten hemd, zwarte broek en op zwarte sneakers zit Max Colombie (31) er opvallend relaxt bij in het Brusselse kantoor van zijn management. Het bureau behartigt ook de belangen van een van Colombies boezemvrienden, de techno-dj Charlotte de Witte. De ruimte hangt vol met platenhoezen van De Witte, in een klein hoekje ontwaar ik de gouden plaat voor ‘Entity’, het debuut van Oscar and the Wolf uit 2014. Maar dat wil zeker niet zeggen dat Colombies band, met zijn mix van droompop en indierock, qua populariteit moet onderdoen voor de dj: als Oscar and the Wolf optreedt in Istanbul, heeft Max Colombie bodyguards nodig om de fans op afstand te houden. Hij trekt straks richting de ICP-studio’s hier in Brussel, waar hij aan een nieuwe plaat werkt, zijn beringde vingers spelen met een mat-zwarte, strak vormgegeven vape.
Max Colombie: ‘Mooi hé. Ik heb altijd gezegd: ik stop met roken en ga vapen als ze écht mooie vapes maken. Het is zover.’
Was je al vroeg bezig met stijl, als kind al?
‘Op reis met mijn ouders wilde ik altijd dat ze een ketting voor me kochten in de souvenirshops, het liefst met schelpen en dolfijnen. Als tiener was ik de weirdo op het atheneum: iedereen droeg er polo’s van Ralph Lauren, mijn medeleerlingen vonden het ‘raar’ dat ik twee verschillende kleuren veters in mijn All Stars droeg. Op de kunstschool veranderde dat gelukkig: iederéén liep er eigenzinnig gekleed rond.’
‘Tot mijn 18de kende ik niks van ontwerpers; dat is pas gekomen toen ik in de muziek stapte. Designers zagen ons aan het werk en zochten contact. De eerste was Dries Van Noten: in 2015 vroeg hij me om de soundtrack te maken voor zijn show in Parijs. Jongeren vandaag weten héél goed waar Balenciaga voor staat en hebben toegang tot alle mogelijke stijlen, via de digitale weg. Ik bewonder de excentriciteit van de jongeren van nu.’
Er is ook de invloed op de jeugd van de HBO-serie ‘Euphoria’, waarvan de kleren en de make-up even excentriek als esthetisch zijn.
‘Ik ben zelf bezeten door ‘Euphoria’. Op de nieuwe plaat keer ik terug naar mijn 17-jarige zelf, de jongen die voor het eerst verliefd werd. Het begon met een beat waarop we in de studio toevallig stootten - ik herkende er de sound in van de gesamplede drumloops waarop ik als tiener mijn eerste songs schreef. Ik ben op die beat beginnen te schrijven, automatisch kwam mijn 17-jarige zelf terug in de teksten. Voor ik ga schrijven, bekijk ik ter inspiratie een paar compilaties van scènes uit ‘Euphoria’.’
‘Op de nieuwe plaat keer ik terug naar mijn 17-jarige zelf.’Max Colombie
‘J’aime la Vie’
Behalve door ‘Euphoria’ is Max Colombie ook geobsedeerd door Rihanna. De zangeres runt naast haar muziekcarrière met Fenty ook een succesvol mode- en make-upimperium. Ook Max Colombie mag zich nu ‘artistic director’ noemen: hij gaf vorm aan de nieuwe campagne van Zalando. Speciaal voor de tiende verjaardag van de e-tailer in België, en onder de vlag ‘Belgitude’, zien we Colombie in het gezelschap van jonge landgenoten - onder wie de Antwerpse rapster Miss Angel - een festivalwei verlaten. Op de achtergrond speelt een elektronische cover van ‘J’aime la Vie’, de songfestivalhit van Sandra Kim uit 1986. Het campagnebeeld is er een van Colombie solo, alleen op de dansvloer in een nachtelijke festivaltent.
Je krijgt ongetwijfeld vaak aanvragen voor campagnes. Wat deed je hier toezeggen?
‘Dat ik ook achter de schermen actief kon zijn, heel de styling mocht bedenken, én dat de centrale boodschap van de campagne was: jezelf zijn. Omdat ik als jonge gast nog die rare blikken te verduren kreeg, en we nu een generatie jonge Belgen hebben die wél zichzelf kan zijn.’
Treed je nu in de voetsporen van je idool Rihanna? Is de volgende stap een eigen collectie ontwerpen?
‘Néé. Ik zie mezelf als stylist, of artistic director, níét als ontwerper. Ik heb te veel respect voor mensen die afstuderen aan de Antwerpse Modeacademie. Een ontwerper met wie ik close ben, is Glenn Martens. Wij denken wel aan een samenwerking, maar we moeten nog zien hoe of wat, het moment moet goed zitten. Muziek is ook nog altijd prioritair voor mij.’
Op het podium sta je bekend om je opvallende outfits: wat was je extreemste podiumkostuum?
‘Pukkelpop 2016, die witgrijze oversized ‘fake fur’. Zoals al mijn podiumoutfits was die jas gemaakt door Elke Hoste. Zij doceert patroontekenen aan de Antwerpse Modeacademie. Ik leerde haar kennen via Walter Van Beirendonck, die me ooit contacteerde met de vraag of hij een nummer van ons mocht gebruiken voor de afstudeershow van de Academie.’
Wat is je duurste aankoop ooit?
‘Een Gucci-pak. Ik ben er nog altijd heel blij mee. Als ik verliefd ben op een stuk, dan moet ik het hebben.’
Bestel je eigenlijk zelf op Zalando?
‘Natuurlijk, het is makkelijk en je vindt er alles. Het perfect zittende kostuum zal ik er niet op kopen, dat blijft maatwerk. Maar een coole jogging, die ik dan met juwelen style: I look very classy as well.’
Vereerd als halfgod
Nog voor de zomer komt er van Oscar and the Wolf een nieuwe EP uit die ‘The Afterglow’ zal heten, er wordt hard gewerkt aan de nieuwe plaat – op een releasedatum is het nog wachten – en de toerbus loopt warm. De Europese tournee, met ook een concert in het Antwerpse Sportpaleis, is pas voor dit najaar. Maar eind deze maand al vult Oscar and the Wolf drie grote arena’s in evenveel steden in Turkije, het land waar Colombie wordt vereerd als een halfgod.
Niet alleen jij, maar ook Charlotte de Witte en Balthazar zijn ongemeen populair in Istanbul. Valt jong Turkije voor jullie muzikale belgitude?
‘Ze denken daar allemaal dat ik Turks ben. Het heeft daar ooit in een krant gestaan, dat mijn moeder Turkse zou zijn. Wat niet zo is. Ik heb zelf geen verklaring voor ons succes in Turkije. En zo zijn er intussen nog gebieden: van Turkije ging het naar Georgië, dan naar Tel Aviv en tegenwoordig zit het in Egypte.’
Je bent een lgbtq-icoon. Zou het kunnen dat gebieden waar de vrijheid onder druk staat, zoals het Turkije van Erdogan, jou ziet als een symbool voor vrijheid?
‘Dat zou kunnen, ja. De dag na de staatsgreeppoging in Turkije, in de zomer van 2016, stonden we geprogrammeerd als headliner op een festival in Turkije. We hebben het concert moeten uitstellen tot middernacht, de mensen moesten eerst rustig worden - ze hadden hekken omvergegooid om ons te kunnen zien. De organisator zei me: “Jij staat voor alles wat Erdogan niet is.” Of dat nu lgbtq is of whatever, ik stapte dat podium op en ik voélde die massa herademen. Een superemotioneel moment.’
Intussen heb je hier in België een kasteel gekocht, in Kortenberg. Vond je de media-aandacht voor die aankoop vervelend?
‘Toch wel. Ik heb daardoor last gehad van stalking: er doken ’s nachts mensen op aan het zwembad. Er ging geen week voorbij of we moesten de politie bellen. Uiteindelijk hebben we heel de tuin moeten omheinen. Ik zeg ‘we’, want ik woon er met twee vrienden.’
Zo’n kasteel inrichten is ook een creatieve uitdaging voor je, kan niet anders.
‘Ja, maar het moet ook een thuis worden. Ik wil er ook een muziekstudio bouwen. In mijn hoofd zie ik een mix tussen de stijl van de Italiaanse architect Vincenzo De Cotiis - bruut, marmer, modern - en de neoclassicistische stijl van het pand. Ik ben ook al eens bij Axel Vervoordt gaan kijken, én bij Gert Voorjans.’
En is Vervoordt of Voorjans al bij jou op bezoek geweest?
‘Nog niet. Gert Voorjans heeft me wel al een berichtje gestuurd: “Max, je gaat me toch eens uitnodigen, hé?” Ik denk dat hij staat te popelen om zijn ideeën erop los te laten.’
