In woelige tijden zijn klassiekers een baken van herkenbare zekerheid. Enkele solide investeringen voor je uitgekozen. En ach, je weet vast ook dat zondag 9 mei staat voor Moederdag.
1. Honderd jaar Chanel N°5
Het verhaal: Sinds de wereld weet dat Marilyn Monroe voor het slapengaan niets meer dan enkele druppels Chanel N°5 droeg, behoeft het parfum geen introductie meer. We doen het toch, want in dit minimalistische flesje zit veel meer dan de favoriete lijfgeur van een bombshell. Tegen dat die boude uitspraak in een interview in 1954 viel, was N°5 overigens al lang een icoon.
Het is vandaag moeilijk te vatten hoe revolutionair N°5 was bij de creatie in 1921. Het aantal ‘eerste keren’ dat de geur afvinkte, is gigantisch. Gabrielle Chanel was sinds 1913 al een van de eersten die vrouwen een op mannelijke sportkleren geïnspireerde plunje aanmat, met N°5 was ze de eerste couturier die haar naam aan een geur gaf.
Vervolgens was haar debuut het eerste parfum dat bloemen als ylangylang, jasmijn en meiroos combineerde met een chemische molecule: aldehyde. Alleen een artificiële geur kon wat al bestond, écht overstijgen.
DNA: Het design zit in de details. Deze klassieker heeft nog altijd een achthoekige dop, en het zwarte zegel wordt tot op heden met de hand aangebracht.
Trivia: N°5 heet N°5, niet door het aantal gebruikte ingrediënten, maar omdat pas de vijfde test die parfumeur Ernest Beaux onder de neus van Coco Chanel schoof helemaal raak was. Dat dit het lievelingsgetal was van de bijgelovige vrouw, was uiteraard een mooie bijkomstigheid.
101801, mantel in wol en kasjmier, Max Mara, 2035 euro.
2. Juste un Clou, van klusmateriaal tot cultjuweel
Het verhaal: Eind jaren zestig avant-garde werd Cartier synoniem voor avant-garde dankzij Aldo Cipullo, een Italiaans-Amerikaanse juweelontwerper die in 1969 bij de luxejuwelier in New York aan de slag ging. Zijn eerste wapenfeit was meteen een schot in de roos: de ‘Love Bracelet’, een op kuisheidsgordels geïnspireerde armband die alleen te verwijderen was met een schroevendraaier.
Drie jaar later ging Cipullo nog een stap verder: een duidelijke fan van klusjesgerei verhief hij niets minder dan een spijker tot cultjuweel. Vijftig jaar later is ‘Juste un Clou’ nog steeds het subversieve summum van casual cool. Of hoe anders omschrijf je de al dan niet met diamanten bezette spijker uit geel, wit of roze 18-karaats goud
DNA: Opmerkelijk is de sluiting: wringen hoeft niet, de beentjes van deze armband openen dankzij een nagenoeg onzichtbare sluiting. Vandaag bevat de collectie ook ringen, oorringen en halsbanden.
Trivia: Vroeger zei je ‘Nail Bracelet’ in plaats van ‘Juste un Clou’. Het ontwerp veranderde van naam sinds de lijn in 2012 werd hernomen.
Juste Un Clou, Cartier, vanaf 3250.
3. De 1953 Horsebit Loafer, een souvenir naar het Gucci van vorige eeuw
Verhaal: Zonder Groot-Brittannië was er van Gucci geen sprake geweest. Het was de decadente glamour van de gasten in het Londense hotel The Savoy die Guccio Gucci, een Italiaanse immigrant die daar aan de slag was als ober, aan het denken zette: in deze echelons wilde hij de kost verdienen. Toen hij terug in Firenze in 1921 een lederwarenzaak opende, produceerde hij via zijn connecties al snel lederwaren voor de Britse beau monde, paardenzadels incluis. Het paardenbit is dus geen toevallige tierlantijn, maar een historische referentie aan de begindagen van Gucci.
Dus mocht het ook niet ontbreken als decoratie op zijn klassieker, de Horsebit Loafer. Het ‘sloefke’ dat zoon Aldo vlak na zijn vaders dood lanceerde, is sinds zijn ontstaan in 1953 nooit van de markt geweest.
DNA: Geen 1953 Horsebit Loafer zonder verguld bit, als een mocassin met geribbeld leder in de tip en steken in de naad die van grootte variëren en daarmee verraden dat het om handwerk gaat.
Trivia: Honderd jaar Gucci vierde het huis onlangs met een verjaardagscatwalk vol historische knipogen: van met ‘Hotel Savoy’ bezette handtassen tot in paardenhalsterachtige accessoires opgetuigde modellen.
1953 Horsebit Loafer, Gucci, 590 euro.
4. 101801, kameelkleurige hit van Max Mara
Verhaal: Toen Achille Maramotti in 1951 niet in de advocatuur, maar in de kledingwereld stapte, deed hij wat geen Italiaan hem had voorgedaan. Met Max Mara ontstond de eerste modespeler die op industriële schaal luxekwaliteitskleding produceerde.
Max Mara viert nu twee verjaardagen. Moderniseerde het zeventigjarige merk de kledingproductie als ware het de Ford van de mode, dan is de 101801 zijn T-model. Die iconische camelkleurige basic wordt veertig.
Britse militaire overjassen hadden in tegenstelling tot Franse en Duitse geen ceintuur, maar vielen vanaf de schouders naar beneden, met een veel rechter silhouet tot gevolg. Dat elegante silhouet bleef ook na WO I in zwang en leverde in 1981 aan ontwerpster Anne Marie Beretta de inspiratie voor ‘de jas der jassen’ van Max Mara. Aan de stoere 101801, traditioneel in een camelkleurige mix van wol en kasjmier, met dubbele knopenrij en brede revers, zit niets te veel, zelfs geen chique naam. Met succes. Nagenoeg onaangeroerd en nog altijd een besteller lijkt het onwaarschijnlijk dat dit model ooit uit de mode kan raken.
DNA: Een 101801 herken je aan zijn oversized snit, de brede revers en de ‘double breasted’ dubbele knopenrij. De echte klassieker, de basics der luxebasics, is kameelbruin.
Trivia: Het tweede deel van ‘Max Mara’ is duidelijk een afgeleide van Maramotti’s achternaam. En Max? Dat is een knipoog naar een Italiaanse graaf die altijd beschonken, maar ook onberispelijk gekleed was.
101801, mantel in wol en kasjmier, Max Mara, 2035 euro.
