Deze Belgische ontwerper strijdt mee in Amerikaanse tv-show 'Making the Cut'

Vond Bos ook: ‘Waarschijnlijk spam. Niet antwoorden, dacht ik. Maar de mailtjes bleven komen, tot ik uiteindelijk toezegde voor een Skype-interview. Dat wordt vast fraude!’ Niet dus.

Wanneer na zijn studies een docentenjob aan een Chinese universiteit afspringt en Bos in 2018 weer in de tuin van zijn moeder in Hasselt zit, verandert hij van koers: ‘Fuck it, richt gewoon je eigen merk op en begin met wat je mist: kapitaal.

Een dag later trok ik in Antwerpen in een cohousing in. Dat ik de eerste maand geen 350 euro huur kon betalen, maar dat bedrag de volgende maand zou bijpassen, was gelukkig oké.’ Ondertussen verruilde hij de kleine cohousing voor een herenhuis met een atelier op de gelijkvloerse verdieping dat in rijkelijk daglicht baadt.

Tegelijk probeert de modeontwerper bij te verdienen achter de kassa van de hamburgerkeet Quick. De stipte uren en beperkte verantwoordelijkheid staan zijn eerste doel - mode maken - immers niet in de weg, iets wat een job in een kledingwinkel wél had gedaan. Het kan hem niet schelen dat mensen op zijn burgers zouden neerkijken.

‘Op onze school zag je weleens dat mensen zich héél goed gaan voelen. (acteert hautain) Ze studeerden aan ‘The Antwerp Fashion Academy’. Paraderen! Pluimen in hun kont! Geweldig, maar als je je te goed voelt om te werken en maar wacht tot Saint Laurent je misschien ooit belt, lukt het nooit. '

'Dus kun je maar beter initiatief tonen. Er zijn te veel goeie muzikanten en kunstenaars die vergeten zijn, omdat ze nooit zijn gezien. Op je sterfbed ga je heus niet wakker liggen van dat jaartje afwassen in je leven.’

‘Mijn ontwerpen groeiden organisch zoals bij een kunstenaar, omdat ik me door mijn vaste inkomen niets van de verkoop moest aantrekken. Verkoopbare witte hemden en beige broeken, daar was ik niet mee bezig.’

Zo ook Heidi Klum, vertelt Bos. ‘Twee jaar geleden maakte ik een collectie, in geel en met tekeningen van de Hasseltse kunstenares Joshe Bruggen, die vervolgens opgepikt en gerepost werd op Instagram door de Council of Fashion Designers of America, de Amerikaanse beroepsvereniging van modeontwerpers.’ Die beelden belandden zo bij het castingteam - die met de rare e-mails - van Heidi Klum en Tim Gunn.

Het was 2018: na 16 seizoenen deelden het Duitse topmodel en de Amerikaanse modegoeroe mee dat ze stopten als hosts van ‘Project Runway’, een talentenjacht voor modeontwerpers, te vergelijken met ‘Idool’ of ‘RuPaul’s Drag Race’.

Onder de deelnemers dus ook Sander Bos: een maand na de eerste mails, veel ‘awkward Skype-gesprekken’ en een ontslag bij Quick zat hij in januari 2019 op het vliegtuig naar de castings in L.A.: ‘Eerst waren we nog met vijftig en ging ik ervan uit dat ik zou afvallen, omdat ik te jong was. Uiteindelijk werd ik de jongste deelnemer, de oudste is 65.’

'Op de Modeacademie was ik tijdens het laatste jaar niet zenuwachtig meer. Ik hield van school, maar dacht: let’s get this shit over with, zodat het echte leven kan beginnen. Voor de tv-show was ik zenuwachtiger’, zegt Bos. ‘Niet om de mode - over ontwerpen stress ik niet - maar eerder om de camera’s.’

Hij is nogal euh… expressief. Beeld je bij de vorige quotes, in razend staccato, ook uitspattingen in als ‘girrrrl’, ‘yasss’, ‘uhuh!’ met theatrale vingerknippen en grimassen: ‘Wat zei ik nu, dacht ik vaak, of dat ik weer met mijn ogen rolde. Het internet eet me op als dat allemaal online komt!'

'Je wilt zowel jezelf zijn als goed overkomen op televisie, maar daar viel het mee zodra de camera’s draaiden en je 360° rond die celebrity’s kon lopen en beseffen dat het echte mensen zijn. Oprechte mensen zijn: Tim Gunn meent het als hij met betraande ogen zegt dat hij een nieuw ‘global brand’ wil vinden, Naomi Campbell ook wanneer ze emotioneel wordt.’

'Na de laatste nachtshift in de Quick vertrok ik om 4 uur ’s nachts naar Amerika en vanaf dan werd het op een rare manier meer ontspannend: van eten tot vervoer werd alles geregeld. Vanuit de realiteit van werken om je zaak recht te houden was dat een droom.’

Ondanks zijn karakter op turboboost is hij niet de typische reality-tv-deelnemer. Zelf kijkt hij nooit naar dat soort programma’s, want vindt ze saai. ‘Vroeger dwong mijn zus de televisie af voor ‘Project Runway’: God, wat haatte ik dat!’

Dat uitgerekend hij nu deelneemt aan Heidi Klums nieuwe show was vooral een professionele kans voor zijn merk: ‘Zelf zou ik me nooit hebben aangemeld voor zo’n programma. Bekend zijn is geen ambitie: ik zou perfect gelukkig zijn als niemand me ooit herkent.’

Sindsdien is de wereld wel anders. ‘Het ene moment werd ik uitgescholden wegens een potje mayonaise, en minder dan 24 uur later stond ik voor Naomi Campbell. Ja, dan wou ik tegen de klanten wel eens gillen: je hebt geen idee waarmee ik allemaal bezig ben geweest!’

Toch blijft de wereld ook een beetje hetzelfde: Bos is vandaag opnieuw aan de slag bij Quick. ‘In bijberoep mode maken is nu fiscaal interessanter, pas na de show zet ik nieuwe stappen.’

Met het oog op een solo-expo tussen mode en kunst in Borgloon in juni prijkt een gematelleerde jurk voor de schouw die hij maakte met zijn zus, een docente textielontwerp aan de Zuyd Hogeschool in Maastricht.

Tegen de wand: pancarten voor een collectie Miss Bos Hamburgers - ‘dat alles staat met branding leerde ik op de job’. En aan de kapstok: volumineuze jurken in stevig katoen, geknipt als een T-shirt dat op de schouders valt, en die deel zijn van zijn ‘draagbare’ debuut dat op 27 maart dropt.

Niet toevallig, de dag van de première. ‘Het is de eerste keer dat mijn merk wereldwijd in de spotlights kan staan. Daar niet op kapitaliseren zou te gek zijn.’ Hij grijnst theatraal: ‘I may sound dumb, but I ain’t that dumb!’

‘Making the Cut’ vanaf 27 maart op Amazon Prime. www.sanderbos.be