De sabato van ex-formule 1-coureur en ondernemer Thierry Boutsen: Merckx achterna, sleutelen en Italiaans eten zoals in 1984.
Mijn weekdagen zijn al druk, in het weekend sta ik op de rem.’ In 1983 debuteerde Thierry Boutsen (64) in de formule 1 op het circuit van Spa-Francorchamps, dat dit jaar zijn honderdste verjaardag viert. Nog tot en met 28 november gaat dat gepaard met een expo in het Brusselse museum Autoworld. ‘Het was een superbelangrijke dag: de eerste race in een F1-wagen, en dan nog op mijn thuiscircuit – na de Nordschleife in Duitsland het mooiste ter wereld. Vroeger had ik nooit geloofd dat zoiets mogelijk was.’
Boutsen woont en werkt in Monaco. Sinds 1997 verkoopt hij privéjets – recent ging de 400ste de deur uit. Een tweede bedrijf ontwerpt interieurs voor vliegtuigen en superjachten en sinds 2018 verhandelt hij samen met zijn zoon Cedric zeldzame collectiewagens. ‘Mijn moeder zegt dat mijn professionele leven begon toen ik drie was en zei dat ik F1-piloot wilde worden.’
8 AM - ‘Ik sta niet te laat op, maar ook niet te vroeg. En ik neem een goed, energierijk ontbijt. Ik heb 52 verschillende zaterdagen per jaar. Vorige week zat ik in een vliegtuig, de week ervoor zetelde ik voor de tweede keer in de jury van het concours d’élégance tijdens de Zoute Grand Prix. Vorige maand was ik ook al jurylid op het concours van Saint-Jean-Cap-Ferrat aan de Azurenkust. Zo’n dingen doe ik graag, maar in het weekend probeer ik zoveel mogelijk thuis te zijn. Mijn weekdagen zijn al druk genoeg.’
9.30 AM - ‘Ik kan niet zonder sport. Als ik in Monaco ben, ga ik meestal zo’n 120 kilometer fietsen, soms meer. In de buurt wonen ruim twintig profwielrenners. Philippe Gilbert zie ik voortdurend voorbijflitsen. Het klimaat is ideaal en er zijn fantastische routes. Ik rij naar Imperia, aan de Italiaanse Rivièra, en doe de klim in Poggio di San Remo. Toen ik Eddy Merckx tijdens de Tour de France in 2009 toevallig ontmoette, had ik nog nooit gekoerst. Maar ik zag zijn hightechfietsen en zei dat ik er een wilde. Hij lachte eens. Twee weken later arriveerde hier een grote kartonnen doos met een EMX-5 in, een type waarmee Tom Boonen destijds reed. Sindsdien heb ik er 60.000 kilometer mee gereden. Fietsen is ook: relaties en vriendschappen onderhouden. En het is een sport voor iedereen: of je rijk bent of niet, trappen moet je toch.’
2 PM - ‘Ik lunch met Daniele en onze jongste zoon. Dan neem ik een siësta.’
4 PM - ‘Vaak gaan we wandelen of vrienden zien. Of ik bricoleer wat of vertoef in de groentetuin in ons weekendhuisje in de bergen. Maar vandaag trek ik naar mijn garage en sleutel aan auto’s van mezelf en van vrienden. Mijn Fiat Cinquecento van 1971 heeft een onderhoudsbeurt nodig. In zo’n autootje leerde ik destijds rijden, en ook nu rijd ik er hier in de buurt bijna dagelijks mee rond. Ik heb er ook een van juli 1957 waarnaar ik hard heb gezocht – ikzelf ben van augustus. Die staat in de showroom, net als de Williams-Renault waarmee ik in 1989 mijn eerste grand prix won. Die twee zal ik nooit van de hand doen, al ben ik niet echt een verzamelaar. Ook mijn eigen auto’s verkoop ik geregeld, zoals enkele jaren geleden de Porsche 911.’
7 PM - ‘De avond is traditioneel voor de familie. Geregeld bakken we pannenkoeken. Onze oudste zoon woont in de VS en zien we niet zo vaak. De twee middelste komen geregeld. De jongste is 17 en woont nog thuis. Vanavond gaan we naar La Salière, een sfeervolle traditionele Italiaan en een instituut in Monaco. Ik was er voor het eerst tijdens de grote prijs van 1984 en kom er bijna elke zaterdagavond met veel plezier terug.’
10.30 PM - ‘Ik lees een boek over de pas overleden Bernard Tapie. Het boeit me hoe mensen zoals hij, maar ook Bernard Arnault en de Rothschilds hun geld en macht verwierven. Maar ik lees niet lang. Ik ga nooit laat slapen. Om de volgende dag fit te zijn, heb ik minstens acht uur slaap nodig.’
