‘The Chapel’-regisseur Dominique Deruddere | ‘The Voice is mijn guilty pleasure’
De zaterdag van filmmaker Dominique Deruddere: ‘pistoleekes’ van Cru, een ritueel middagdutje en zoeken naar vergezichten.
De zaterdag van filmmaker Dominique Deruddere: ‘pistoleekes’ van Cru, een ritueel middagdutje en zoeken naar vergezichten.
In ‘Mijn Sabato’ delen bekende en minder bekende personen wat hun zaterdag bijzonder maakt.
‘Al mijn dagen zijn zaterdagen. Behalve als ik een film draai, hoef ik nergens te zijn.’ ‘The Chapel’, de nieuwe film van Dominique Deruddere (65), opende gisteren het Filmfestival Oostende en komt op 8 februari in de zalen. De context van het verhaal is de Koningin Elisabethwedstrijd. ‘Toen ik in de jaren 90 met de Franse auteur Erik Orsenna samenwerkte, keken we ter ontspanning eens naar de Elisabethwedstrijd. Hij vroeg zich af waarom er met die intrigerende setting van isolatie en stress nog niets was gedaan. Toen mijn zoon in 2009 fanatiek klassieke piano begon te spelen, kwam het idee: ik vroeg me af of talent gelukkig maakt of eerder een gesel is?’
Filmfestival Oostende toont ook een retrospectieve van Derudderes oeuvre, met onder andere ‘Crazy Love’ (1987), ‘Hombres Complicados’ (1997) en ‘Iedereen Beroemd!’ (2000). Vandaag verschijnt ook een boek met zijn filmmemoires. ‘Ook over de films waar ik jarenlang mijn hart en ziel in legde, maar er níét kwamen.’
8.30 uur | ‘Tot twee jaar geleden woonden Loret en ik in Los Angeles. Daar stond ik altijd vroeg op. Hier wacht ik minstens tot het licht wordt. Aan opstaan in het donker heb ik een hekel.’
9.30 uur | ‘Zaterdagen en weekdagen lijken op elkaar, met uitzondering van de ‘pistoleekes’ en het beleg dat ik haal bij Cru. Toen we uit L.A. terugkeerden, hebben we eerst wat als bohemiens geleefd. We belandden uiteindelijk in Antwerpen toen een vriend naar het buitenland trok en ons zijn loft aanbood.’
11.00 uur | ‘We gaan wandelen, voor het te druk wordt: langs de dokken, het MAS en vervolgens door de stad. We stoppen voor een koffie en om naar mensen te kijken op het terras van de Witzli-Poetzli of In De Roscam. Ik hou van de stad, maar Antwerpen is toch anders dan Brussel, waar ik vele jaren woonde. Daar is er meer plaats en zijn er ook meer parken.’
13.00 uur | ‘We zijn weer thuis: tijd voor de lunch en mijn bijna dagelijkse, rituele middagdutje.’
‘Mijn mantra komt van Einstein: ‘Er zijn twee manieren om naar het leven te kijken: alsof niets een mirakel is en alsof alles dat is.’ Ik kies het tweede.’Dominique Deruddere
14.00 uur | ‘Ik begin te lezen of aan scenario’s te werken. Loret tekent en schetst wat. Momenteel lees ik ‘De Voorstad Groeit’ van Louis Paul Boon: fantastisch. Maar dat kan dus ook gewoon op een weekdag. Als ik werk, probeer ik wel een 9-to-5-achtig ritme aan te houden. Ook op zaterdag. Anders begin ik er gewoon niet aan. Wachten tot de inspiratie komt: dat bestaat volgens mij niet. Ik zet me aan de pc en pijnig mezelf.’
15.00 uur | ‘Soms vertrekken we plots naar zee. Met de trein, een auto wil ik niet meer. Nog deze maand verhuizen we naar Oostende. Ik hoop er elke dag te wandelen. Ook in L.A. maakten we lange, zaterdagse strandwandelingen langs de ‘hills’. Vergezichten en water maken ons gelukkig. En ik zeg het niet graag, want ik wil niet voor een oude man worden versleten, maar aan zee zal ik ook weer vaak golf spelen. Ik heb jaren gelopen en competitief getennist, maar door in de natuur een stom balletje in een onnozel holletje te mikken, kan ik echt alles vergeten en mezelf helemaal opladen.’
18.00 uur | ‘Ik kook graag, maar niet vaak. Mijn pasta’s zijn uitstekend. Met goeie tomaten uit blik. In L.A. waren groenten en fruit beter dan hier. En veel duurder.’
20.00 uur | ‘Na het nieuws kiezen we online een film. Doordat ‘Iedereen beroemd!’ in 2001 genomineerd werd voor een Oscar, heb ik het geluk dat ik in de Directors Branch van de Academy zetel. In de digitale screeningroom zitten 184 nieuwe films. Ik zie ongeveer tien films per week. Het moet er ook niet over zijn.’
22.00 uur | ‘Op VRT Max selecteren we nog een actualiteitenprogramma of documentaire. Of we kijken uitgesteld naar ‘The Voice’, ‘The X-Factor’ of ‘Idols’ – guilty pleasures. Ik vind het geweldig dat normale mensen plots ontbolsteren tot grote talenten.’
23.30 uur | ‘In België blijf ik wat later op dan in L.A., maar voor middernacht ga ik slapen.’