De zaterdag van acteur en Knokkenaar Rik Verheye: het Eenzame-Hartenbureau vanop een bankje, de namen van zware misdadigers raden en negentig minuten afzien.
Rik Verheye (37)
- Acteur en scenarist.
- Te zien in ‘Nonkels’.
- Mede-eigenaar Sporting Hasselt.
Rik Verheye (37) mag dan al een van de hoofdrollen spelen in de succesvolle tv-reeks ‘Nonkels’, naar zichzelf kijkt hij eigenlijk nooit. ‘Ik zie liever true crime en buitenlandse fictiereeksen. Ik moet kunnen meepraten met mijn maten en in de gangen van Woestijnvis, hè.’ Samen met ondernemer Sam Kerkhofs is hij de eigenaar van voetbalclub Sporting Hasselt, wat soms een interessante zoektocht is. ‘Omdat het niet mijn habitat is. Ik heb intussen geleerd dat winnen leuk is voor tien minuten, maar verliezen is ‘kak’ tot de volgende match: het beheerst je gemoed en je staat van geluk.’
Wat is trouwens het eerste woord dat bij hem opkomt als het over zijn woonplaats Knokke gaat? ‘Vooroordelen. (lacht) Het zijn de mensen die naar hier komen, die vaak aan ‘m’as-tu vu’ doen. Daarom heb ik lang gezegd dat ik van Brugge was. Later werd dat het Brugse Ommeland, Damme of Knokke-Heist.’ En ja, hij heeft met plezier naar ‘Knokke Off’ gekeken. ‘Goeie serie, maar ik zou het meer à la ‘Exit’ (Scandinavische serie, n.v.d.r.) hebben gebracht. Een beetje ruwer en decadenter. En met meer humor. Dat is meer mijn taal.’
7 uur | ‘Ik ben een vroege vogel. Meestal wekken de meeuwen me. Ik slaap altijd met het raam open: niets zo heerlijk als de zee te horen vanuit mijn bed. En zodra ik wakker ben, stuur ik Sam een sms’je over hoe we de match zullen aanpakken.’
7.30 uur | ‘Eerst screen ik nog even de tegenstander van die dag en dan is het tijd voor een wandeling, want ik wil absoluut de zee zien. Daarna koop ik een krant en een koffietje in de lokale dagbladhandel. Ik ken altijd wel mensen die er binnenstappen. De ene wil Euromillions winnen, de andere komt sigaretten kopen… Ik heb veel sociaal contact nodig en hou van de volkse sfeer. Nadien installeer ik me op een bankje met zicht op de zee. Vaak sla ik dan een praatje met een passant. Er is veel eenzaamheid hier aan zee.’
9 uur | ‘Ik beantwoord mijn mails, dingen die zijn blijven liggen. Ook breng ik mijn facturen in orde, tot mijn lief wakker is.’
9.30 uur | ‘We ontbijten thuis, in tegenstelling tot zondag. Op die dag wil ik lekker burgerlijk zijn. We eten yoghurt, skyr of kefir met granola, frambozen, blauwe bessen en aardbeien die ik pimp met honing. Ik drink er iets te veel koffie bij.’
10 uur | ‘Ik lees de kranten, ook digitaal. Ik ben een nieuwsaddict en wil met alles mee zijn.’
11 uur | ‘Training op mijn roeitoestel of ik ga een eindje lopen langs het strand. Dat ontspant me.’
12.15 uur | ‘We lunchen thuis: burrata met kerstomaatjes, komkommertjes en avocado. Het mag gezond zijn, ja. Kwestie van de drukke, niet altijd even gezonde werkweek te compenseren.’
13 uur | ‘Tijd voor familiebezoek. Daarna rijd ik tijdens het voetbalseizoen naar Hasselt. Als het echt druk is, laat ik me brengen. Ik gebruik daarvoor Get Driven, een zeer handige app. Ik heb een vaste chauffeur die me brengt, een student die zo op plekken komt waar hij anders nooit zou raken. Maar ik rijd ook graag zelf. Dat geeft me inspiratie. Vaak stop ik dan twee keer in een tankstation om ideeën te noteren.’
16 uur | ‘Aankomst in Hasselt. Ik maak een babbeltje met onze spelers en probeer een goede huisvader te zijn. Ik doe ook graag even mijn ronde bij de vrijwilligers om te checken of alles vlot verloopt.’
18 uur | ‘Voor de match begint, is er een vipdiner waar ik met iedereen een praatje maak. Tussen de gangen door ontsnap ik uit de drukte. Dat is mijn manier om met stress om te gaan.’
20 uur | ‘De match begint. Dat is, echt waar, negentig minuten afzien.’
22 uur | ‘We praten na, drinken nog een glaasje en zo wordt het al snel laat. Toch wil ik daarna terug naar Knokke – ook mijn lief is trouwens van de zee. De lokroep van de kust is raar: ‘mer’ verschilt maar één letter met ‘mère’, zoals Arno opmerkte. Het is oerkracht, rust, veiligheid. Ik heb daar veel nood aan, zeker nu de serie ‘Nonkels’ zo hard leeft onder de mensen.’
3 uur | ‘Bedtijd. Op dit uur inslapen is meestal geen probleem. Maar lukt het toch niet, dan lees ik over assisenzaken en probeer ik de namen van de beschuldigden zo snel mogelijk te raden. Mijn record is twaalf seconden. Stiekem heb ik een eenmans-FBI-zaak.’ (lacht)
