De zaterdag van Diego Moreira, de Portugees-Belgische profvoetballer bij RC Strasbourg Alsace: drie keer douchen, een bijbel in de valies en Célines buffetten.
Diego Moreira (20)
- Profvoetballer bij RC Strasbourg Alsace.
- Pendelt tussen Straatsburg, Lissabon en Luik.
‘Zondag speel ik, dus zaterdag is voor mij een werkdag’, vertelt Diego Moreira (20), die sinds augustus profvoetballer is bij de Franse Ligue 1-ploeg RC Strasbourg Alsace. ‘Aan dat ritme ben ik intussen gewend, en maar goed ook, want het is de enige manier om het absolute topniveau te halen. Dat besef motiveert me zo dat niets als een opoffering voelt.’
Moreira droomt al luidop van een plek bij Europa’s grootste clubs, van meespelen in de Champions League en van wereldbekerwinst. Toch is hij op dit ogenblik tevreden met zijn stek net buiten het centrum van Straatsburg. ‘Maar als onze coach ons doorheen de week een paar dagen vrij geeft, reis ik weleens naar mijn familie en vrienden in Luik of Lissabon. Om thuis te chillen en af en toe een potje te voetballen met mijn jongere broers. Mijn sport en ik laten elkaar nooit echt los.’ (lacht)
3x getipt in Lissabon
1 | Seen
‘De zeldzame avonden waarop ik uiteten ga, probeer ik graag iets nieuws uit. Maar omdat je in dit rooftoprestaurant heerlijk eet, kom ik er geregeld terug.’
| seenlx.com
2 | Colombo
‘Dit is het grootste winkelcentrum van Europa. Samen met mijn broertjes ga ik er graag shoppen.’
| colombo.pt
3 | Avenida da Liberdade
‘Leuk om door te wandelen is deze prachtige winkelboulevard. Je vindt er alle luxemerken.’
| avliberdade.com
8 AM | ‘Wakker worden doe ik onder de douche. Tot op de minuut zijn al mijn handelingen getimed, zodat ik om 8.20 uur stipt de deur achter me kan dichttrekken.’
8.40 AM | ‘Zoals altijd heb ik vijf minuten over wanneer ik aankom bij het Racing Soprema Parc, het vaste trainingscentrum van de profs.’
‘Ik ontbijt samen met de andere spelers, die naast het veld als mijn tweede familie voelen. Twee spiegeleieren, twee sneetjes brood met boter, een glas sinaasappelsap en een discussie later ben ik klaar voor de dag.’
9.15 AM | ‘Samen met de RCSA-fysio’s bereid ik me voor op de inspanningen van de dag. Ze doen zoveel meer dan me fysiek klaarstomen voor trainingen en wedstrijden; misschien zelfs liever dan voor de massages zoek ik hen op voor een oprechte babbel.’
10 AM | ‘Tijd voor overleg met onze coach, de voormalige Britse profvoetballer Liam Rosenior. Het belangrijkste agendapunt: bespreken hoe we morgen kunnen winnen, natuurlijk.’
11 AM | ‘Na een bezoek aan de gym voor wat krachtoefeningen, jog ik naar de pitch voor een training. Een korte, zoals altijd de dag voor een wedstrijd.’
12 PM | ‘Van het veld ga ik rechtstreeks terug naar de fysio’s. Om die oefeningen onder druk te zetten en de set pieces er weer goed uit te stretchen.’
12.30 PM | ‘Het is lunchtijd. Voedingsexperte Céline stelt al onze buffetten samen, zodat we op ons best kunnen presteren op het veld. Vandaag loop ik er langs voor mijn lievelingseten: kip, semolina en groenten.’
1.30 PM | ‘Gedoucht kom ik weer thuis aan.’
‘Omdat we morgen spelen, brengen we de nacht door op hotel. Daarvoor zoek ik al het nodige bijeen. Wat ik altijd bij me heb en minstens zo belangrijk vind als kleding, is mijn bijbel; het is mijn geluksbrenger. Ook mijn box kan niet ontbreken, zodat ik voor de wedstrijd mijn enorme playlist vol happy songs kan afspelen. Er is één nummer waar ik echt naar móét luisteren net voor ik het veld op moet, maar welk dat is, blijft mijn geheimpje.’
2 PM | ‘Ik rust om me mentaal voor te bereiden op morgen. Ik kijk naar de manga ‘One Piece’ en de Amerikaanse misdaadserie ‘Power’. Tussendoor slaap ik wat en speel ik op mijn PlayStation 5.’
6.50 PM | ‘Het team verzamelt weer op het Racing Soprema Parc, zodat we om 19 uur met de bus naar het hotel kunnen vertrekken.’
8 PM | ‘We arriveren en gaan meteen samen naar Célines buffet. Een halfuur later, wanneer iedereen klaar is, trekken de eerste spelers weer naar de fysio’s.’
8.45 PM | ‘Omdat we het hotel tot morgen niet uit mogen, ga ik naar mijn kamer, tot het mijn beurt is om mijn benen voor te bereiden op de wedstrijd. Terwijl de anderen bezig zijn, kijk ik verder naar mijn series, bel ik mijn familie en speel ik Uno met de andere wachtenden.’
10 PM | ‘Wanneer ik klaar ben, ga ik naar mijn kamer en douche me voor de laatste keer vandaag.’
10.50 PM | ‘Tot mijn ogen dichtvallen, lees ik in bed het boek ‘Vaincre’ van Siya Kolisi, de eerste zwarte man die kapitein was van het nationale rugbyteam van Zuid-Afrika. Het gaat over de emoties die hij ervoer tijdens zijn carrière en hoe hij daarmee omging. En over hoe hij gefocust bleef en zijn job wist te combineren met zijn gezin. Ik ben er klaar voor.’
