Valerie Vandenbussche, zaakvoerder van de bed- en badlinnenzaak Marie-Marie, neemt je mee in haar zaterdag.
Valerie Vandenbussche (38)
- Co-owner van Marie-Marie.
- Label bestaat 45 jaar.
- Winkels in Antwerpen en Knokke.
Dit jaar vieren Valerie en Laurence Vandenbussche de 45ste verjaardag van hun huishoudlinnenzaak Marie-Marie, met winkels in Antwerpen en Knokke. Toen de flagshipstore op de Steenhouwersvest tien jaar geleden openging, namen ze het roer over van hun vader. ‘Marie-Marie was zowat zijn derde dochter. Mijn zus en ik leerden tellen aan de kassa en werkten er later als jobstudent. Toen ik elf was en Laurence negen, overleed onze mama: dan word je snel volwassen. Doordat we zelf produceren in Portugal, kunnen we in een niet zo retailvriendelijke wereld het verschil blijven maken.’
Op dit ogenblik is de winkel in Antwerpen een stoffige werf. ‘In afwachting van de heropening eind juni is er honderd meter verderop een pop-up.’
8 uur | ‘Ik word wakker zonder wekker. Meteen volgt mijn ritueel: ik maak mijn bed op voor ‘s avonds. Beroepsmisvorming, ja. Mijn zonen van elf en negen zijn hier de helft van de tijd. Als ze er niet zijn, beleef ik een slow morning met een lange douche.’
9.30 uur | ‘Mijn cappuccino met havermelk bij de koffiebar Andy Roasters in Antwerpen is heilig. De koffie is er uitstekend, maar door de warme ‘goedemorgen’ smaakt hij nog beter.’
10 uur | ‘Ik ga naar onze winkel. We schatten de drukte in, ik geef een korte briefing en vuur de teamsfeer aan.’
10.30 uur | ‘Zaterdag is altijd de drukste dag. Mijn zus staat in voor de strategie en productie, ik voor het commerciële. Doordat we elkaar als kind erg nodig hadden, begrijpen we elkaar met één blik. We ontstressen ook samen, bijvoorbeeld met een harde Thaise massage in Baan Phetara, of, luxueuzer, in de spa van het vijfsterrenhotel Botanic Sanctuary. Na afloop voel ik me als herboren.’
14 uur | ‘Als ik de kinderen heb, werk ik niet en is de zaterdag voor hen. Beiden spelen hockey. Ik ga afwisselend naar hun matchen kijken. Dan zie ik hen een uur zweten en ploeteren, en vervolgens: winnen of verliezen.’
18 uur | ‘Ik bekijk de kassa. De cava ligt altijd koud, en na een goede dag klinken we. Een kwestie van mijn team te bedanken. Ik spreek nooit van personeel. We werken met ongeveer vijftien mensen – halftijdsen en flexi’s inbegrepen.’
18.30 uur | ‘De kinderen genieten er soms van om gewoon thuis te zijn. Dan eten we een simpele spaghetti. Als ze er niet zijn, blijf ik zelden thuis. De avond begint vaak met vriendinnen in de Marigold: een kleine bar met prachtige architectuur. Ik probeer altijd een andere cocktail.’
20 uur | ‘Als ik spontaan lekker wil eten, ga ik naar Ristorante Renaissance. Zelfs als het barstensvol zit, toveren ze nog een plekje tevoorschijn. Hier bestel ik altijd hetzelfde: eerst vitello tonnato, dan tagliolini al tartufo. Zelfs als dat laatste niet op de kaart staat, maken ze het toch voor mij klaar.’
22.30 uur | ‘Als ik mijn dansbenen bij heb, kan ik plots zin krijgen in een feestje van Club 1984 in Les Jardins, een kasteeltje in Wommelgem. Of van The Love Below, met muziek van toen ik jonger was. ‘s Zomers blijf ik soms ook gewoon op een terras hangen, zoals bij Cantine op het Zuid. Ik maak het niet té laat, want zondag ben ik vrij en wil ik fris zijn.’
1.30 uur | ‘Ik ben een badmens. Bijna elke avond neem ik er een. Met heet water, zodat ik er niet te lang in blijf, veel schuim en kaarsen. De aansteker ligt altijd klaar.’
2 uur | ‘Zeer proper in bed kruipen is zalig, het liefst met verse lakens. Met de ademhalingstool Moonbird ontspan ik van top tot teen, om vervolgens in een diepe slaap te vallen. Tenzij mijn huishoudhulp per ongeluk het dekbed verkeerd in de hoes heeft gestopt. Dan kan ik echt niet slapen.’ (lacht)
