De zaterdag van de Belgisch-Amerikaanse actrice en regisseuse Bérangère McNeese, die binnenkort te zien is in ‘Emily in Paris’.
Bérangère McNeese (35)
- Actrice en regisseuse.
- Te zien in ‘Emily in Paris’.
- Eerste langspeelfilmregie: ‘Filles du ciel’.
Bérangère McNeese (35) heeft net de opnames van haar eerste langspeelfilm voltooid. ‘Filles du ciel’ vertelt het verhaal van een vijftienjarig meisje dat wegvlucht uit een instelling en in de stad een paar vrouwen ontmoet die aan de rand van de maatschappij leven. ‘Het is een coming-of-agefilm. Als kijker leer je de mensen kennen met wie ze tijdens haar tocht in contact komt.’
Later deze maand staan nieuwe opnames gepland voor de TF1-televisiereeks ‘HPI: Haut Potentiel Intellectuel’, over een vrouw met een gigantisch IQ. ‘Had ik dat, dan zou ik de wereldproblemen oplossen’, zegt McNeese, die als kind al meespeelde in reclamespots en kortfilms.
Binnenkort is ze ook te zien in de Netflix-serie ‘Emily in Paris’. ‘Eindelijk zal mijn Amerikaanse familie me kunnen zien acteren, want voor één keer vertolk ik niet in het Frans. Ik ben geen fashionista, maar de fittings voor ‘Emily in Paris’ waren toch een van de hoogtepunten in mijn professionele leven.’ (lacht)
8.30 uur | ‘Ik sta graag vroeg op. Dan heb ik een hele dag om te genieten.’
9 uur | ‘Ik ga wandelen met Ozzy, mijn straathond die ik via een ngo uit L’Île de la Réunion heb geadopteerd. We stappen naar Wittamer op de Grote Zavel voor een pistolet en een croissant.’
9.45 uur | ‘Onderweg naar huis koop ik bloemen. Dat vind ik heerlijk.’
10.30 uur | ‘Tijd voor familie. Mijn ouders wonen ook in Brussel. Dat is handig. Ze zijn nog altijd samen. Mooi, hè? Mijn leven leek vroeger op ‘Terminal’, een sitcom over een luchtvaartmaatschappij waarin ik meespeel. Ik heb veel tijd doorgebracht op luchthavens, maar door de klimaatcrisis vlieg ik nu veel minder.’
11.45 uur | ‘Onderweg naar mijn lunchplek zet ik ‘Transfer’ op, een Franse podcast waarin mensen een liefdesverhaal of herinneringen aan hun kindertijd vertellen. Of ik luister naar Frank Sinatra en andere crooners. Iets wat ik van mijn opa heb opgepikt.’
13 uur | ‘Ik woon in Elsene en ga graag lunchen bij Bistro Nazionale. Of ik eet een vegetarische burger bij Rambo. Ik hou wel van vlees, maar ik vind het moeilijk wegens het dierenleed dat met vlees eten gepaard gaat.’
16 uur | ‘Tijd voor een film, al is dat voor mijn vrienden allesbehalve aangenaam. Dan zeg ik dingen als: ‘Die postsync is verschrikkelijk!’ (lacht) Hoewel mijn Engels perfect is, droom ik niet van een carrière in Hollywood. Amerika biedt veel kansen, maar er is ook veel competitie. Ik trok op mijn achttiende met een Eurolines-bus naar Parijs voor castings en werd verliefd op die stad. Ik schrijf, regisseer en acteer nu, en daar voel ik me ongelooflijk vrij bij. Maar wie weet, heb ik een ongelooflijke carrière gemist.’
19 uur | ‘Tijd voor een cocktail met vrienden bij Confessions in Elsene. Ze maken daar een soundscape bij elke cocktail: je krijgt dus een koptelefoon op. Ik bestel een white russian.’
22 uur | ‘Eten doe ik amper nog vandaag. Ik ben absoluut geen goeie kok. Ik verzamel recepten, maar doe er niets mee. Ik heb wel een airfryer. Daar bak ik zowat alles in.’
23 uur | ‘Mijn dag eindigt zoals hij begonnen is: met een avondwandeling met Ozzy.’
23.30 uur | ‘Ik lees nog wat in ‘Journal d’un scénario’, over een man die een auteursfilm schrijft die uiteindelijk een komedie wordt die niemand nog wil zien. Ik schenk het boek aan al mijn vrienden die scriptwriter zijn.’
0 uur | ‘Verplicht elke avond: een grondige skincare. Ik ben gefascineerd door alles wat met de huid te maken heeft. Ik kijk zelfs naar ‘Dr. Pimple Popper’, een Amerikaanse realityshow over mensen met huidproblemen. Shitty stuff, maar I love it.’
0.30 uur | ‘Tijd om te gaan slapen. Maar eerst nog wat mails. In bed. Niet goed, ik weet het, maar het ontspant me. Als ik zou kunnen, bracht ik de hele dag in bed door. Zo’n heerlijke plek is dat.’
