De beste Antwerpse restaurants en bars volgens Pavan Bajwa (Mission Masala)

Inmiddels heeft het koppel een heus culinair imperium uitgebouwd, met foodtrucks, een ‘Curry Club’-takeaway, eigen rum en Indiaas bier, én vier restaurants. ‘Nu hebben we daar nog onze kiosk in de nieuwe foodmarket Wolf, in het Antwerpse Felix Pakhuis, aan toegevoegd’, zegt de Londense. ‘Het is eens iets anders: iets tussen een foodtruck en een restaurant, met een fris menu. Maar laat één ding duidelijk zijn: een megabrand worden is niet onze ambitie. Mission Masala draait om passie, enthousiasme, een tikje naïviteit en zin in nieuwe uitdagingen. En vooral: onze klanten onderdompelen in de Indiase gastvrijheid die wij tijdens onze reizen hebben ervaren.’

Dat alles komt met hard werken. ‘Managen is als het ontwerpen van een jas: je balanceert constant tussen betaalbaarheid en alles wat je product bijzonder maakt. Voor ons zijn dat kwaliteit, menselijkheid, generositeit en – uiteraard – smaak.’

9.30 AM | ‘Al bel en whatsapp ik tussen de activiteiten door, op zaterdag dwingt onze dochter Uma (4) me wat op de rem te gaan staan. Daarom plan ik niets; vandaag laat ik alles op me afkomen. Behalve Uma’s dansles dan. Mijn schoonouders brengen haar ernaartoe, dus hoef ik geen wekker te zetten.’

‘Het ontbijt sla ik over. Het enige waar ik zin in heb, is een glas warm water.’

11 AM | ‘Voor ik de dansles meepik, trakteer ik mezelf op mijn eerste koffie van de dag.’

‘Het ontroert me telkens weer om dat kleine mensje te zien bewegen op de muziek. Al is haar favoriete zin wel: “Mijn benen zijn moe.”’ (lacht)

12.15 PM | ‘Samen met Tims ouders gaan we lunchen. Op de Vogeltjesmarkt wandelen we langs kibbeling, oesters en m’semen, maar zoals altijd kies ik voor kroketten en Tim voor spring rolls. We weten precies wat we willen.’

1.30 PM | ‘Weer op gang komen doen we in Quinten Matsijs, het oudste café van Antwerpen. Hier geniet ik graag van een drankje met een portie oude kaas erbij.’

3 PM | ‘Tijd om nog meer lekkers in te slaan. Daarvoor trekken Uma en ik naar Sun Wah in Chinatown.’

‘Ik kan je zo vertellen waar in welk gangpad je wat terugvindt, ik weet exact waarvoor ik ga, en toch kan ik in deze supermarkt uren doorbrengen. Ik word er verliefd op verpakkingen van producten waarvan ik niet weet waarvoor ze dienen of hoe ze smaken. Ik snuister tussen de specialiteiten. Mijn vrienden noemen me een hoarder in droge voeding. Mocht het ooit nodig zijn, kunnen ze bij mij thuis komen bunkeren.’ (lacht)

5.30 PM | ‘Weer met z’n drieën wandelen we hongerig door Chinatown, waar we onverwacht vrienden tegen het lijf lopen. Met een grote groep gaan we tussen de Thaise, Chinese, Vietnamese en Maleisische restaurants op zoek naar een zeldzame vrije tafel voor een royaal avondmaal. Uiteindelijk kiezen we voor de handgemaakte noedels van Bai Wei, die nét winnen van de laksa van Da Jia Le Malaysian Noodles, twee deuren verder. Het lekkere eten en het fijne gezelschap maken me intens gelukkig.’

7.30 PM | ‘Terwijl Tim en Uma naar huis gaan, trek ik met de rest Antwerpen in. We beginnen met cocktails bij Dogma, en eindigen de avond met een biertje in het Oud Arsenaal, een bruin café waar heel wat karakterkoppen over de vloer komen. De ideale spot om mensen te kijken, dus.’

10 PM | ‘Na een tipsy fietstocht beland ik thuis in de zetel voor wat tv-tijd met Tim. Ze zenden geen noemenswaardige voetbalmatch uit, dus kijken we naar de Britse reality-tv-serie ‘The Traitors’. Terwijl Tim er zakken chips doorjaagt, bingen we aflevering na aflevering. Dit zeldzame moment met twee koesteren we.’

0.30 AM | ‘Vroeg gaan slapen lukt me niet. Net als een kind heb ik iemand nodig die me naar bed stuurt. Gelukkig moet er morgen helemaal niks.’

| Website | missionmasala.be